مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش گروهی حل مسئله اجتماعی بر افزایش تاب‌آوری مادران دارای فرزند معتاد است.

روش: طرح این پژوهش، آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه کنترل است. نمونه این پژوهش عبارت است از 40 نفر از مادران دارای فرزند معتاد که به‌صورت تصادفی انتخاب شده و نیمی از آنان (20 نفر) به گروه آزمایش و نیمی دیگر (20 نفر) به گروه کنترل تخصیص داده شدند. ابزار این پژوهش عبارتند از: پرسشنامه تاب‌آوری کانر و دیویدسون. به‌منظور تحلیل داده‌ها‌، از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد.

یافته‌ها‌: نتایج پس‌آزمون نشان داد که میزان تاب‌آوری گروه کنترل و آزمایش با هم متفاوت است. به‌طوری‌که گروه آزمایش از تاب‌آوری بالاتری در مقایسه با گروه کنترل برخوردار است.

بحث: نتایج این مطالعه دلالت بر این دارد که آموزش گروهی حل مسئله اجتماعی، موجب افزایش تاب‌آوری مادران دارای فرزند معتاد می‌شود.