طرح مسأله: هدف این تحقیق بررسی رابطه بین عوامل جمعیت‌شناختی و بوم‌شناختی با نرخ جرائم و همچنین شناسایی نقاط جرم‌خیز و جرائم خاص هریک از مناطق هشت‌گانه شهر شیراز می‌باشد. روش: جامعه آماری این پژوهش کلیه مجرمین دستگیر شده شهر شیراز در سال 1382 بوده و جمعیت نمونه نیز 2653 نفر مجرمین هشت جرم: الف) قتل، ب) آدم‌ربایی، ج) سرقت‌های مسلحانه، د) جعل اسناد، هـ) کلاهبرداری، و) غصب عناوین، ز) کیف قاپی، ح) سرقت‌های عادی می‌باشد. روش تحقیق، کمی و تکنیک مورد استفاده قرار گرفته، بررسی اسنادی می‌باشد. جهت جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه معکوس استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارSPSS استفاده شده است. یافته‌ها و نتایج: در مورد رابطه بین سابقه کیفری، تحصیلات و سن با نوع جرم، بررسی در دوسطح انجام گرفت که در سطح اسمی رابطه معناداری بین آن‌ها با نوع جرم حاصل گردید، ولی در سطح ترتیبی بین سن و نوع جرم رابطه معناداری به دست نیامد. تراکم جمعیت با متغیرهای نرخ قتل، جعل اسناد، کلاهبرداری، کیف‌‌قاپی و سرقت‌های عادی رابطه معناداری داشت، ولی تراکم جمعیت با متغیرهای نرخ آدم‌ربایی، سرقت‌های مسلحانه و غصب عناوین رابطه معناداری نداشت.