مقاله حاضر نقش سرمایه‌اجتماعی را در مدیریت بحران به بحث گذاشته است. نتایج مندرج در مقاله حاصل مطالعه‌ای است که پس از وقوع توفان و آلودگی آب در یکی از روستاهای کانادا به عمل آمده است. نویسنده ضمن گزارش روش مطالعه، به بررسی مدیریت و برنامه‌ریزی بحران، وضعیت گروههای آسیب‌پذیر، نقش سامانهای غیر دولتی، وضعیت کمکهای اهدایی و بعداشت روانی در حادثه مذکور پرداخته است.