طب توانبخشی، جلد ۱، شماره ۲، صفحات ۳۱-۳۵

عنوان فارسی تاثیر فعالیت های موسیقایی بر مشارکت پذیری کودکان اتیستیک ۱۲-۶ سال شهرستان تهران در فعالیت های رسمی و غیر رسمی
چکیده فارسی مقاله مقدمه و اهداف اتیسم یک اختلال تکاملی است که با تاخیر در مهارت های ارتباطی ،تعاملات اجتماعی،مشارکت پذیری و نیز علائم رفتاری مانند رفتارهای تکراری و کلیشه ای مشخص می شود. مهمترین اهداف کاردرمانی در رابطه با کودکان اتیستیک بهبود روابط کلامی و غیر کلامی و مهارتهای اجتماعی آنها است که متعاقب آن مشارکت پذیری کودک در محیط های گوناگون افزایش یافته و کودک به استقلال عملکردی بیشتری دست می یابد. علاوه بر مداخلات کاردرمانی یکی دیگراز راه هایی که بسیار موثر است و باعث تسهیل این مهارتها می شود موسیقی درمانی است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر فعالیت های موسیقایی بر مشارکت پذیری و ترجیح کودکان اتیستیک می باشد. مواد و روش ها این پژوهش بصورت کارآزمایی بالینی تصادفی انجام گردیده است . نمونه مورد بررسی شامل20 بیمار با اختلال اتیسم و عدم حضور سایر اختلالات همراه در محدوده ی سنی6 تا 12 سال با بهره هوشی 50-70 و جنسیت مذکر می باشد که از بین دانش آموزان مدارس اتیسم شهرستان تهران انتخاب شدند و به روش تصادفی ساده در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. سپس به مدت 24 جلسه در فعالیت های موسیقایی شرکت داده شدند. برای سنجش مشارکت پذیری این کودکان از ارزیابی مشارکت پذیری و ترجیح فعالیت ها استفاده گردید. داده ها با استفاده از برنامه SPSS17 و با روش آماری آزمون T مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها یافته ها نشان داد که میانگین نمرات بدست آمده از مشارکت پذیری در فعالیت های رسمی و غیر رسمی کودکان اتیستیک قبل و بعد از فعالیت های موسیقایی به جز در حیطه ی ترجیح فعالیت های غیر رسمی تفاوت معناداری نداشته است. نتیجه گیری این مطالعه نشان داد که مشارکت پذیری کودکان اتیستیک در فعالیت های رسمی و غیر رسمی با حضور در فعالیت های موسیقایی تغییر معناداری نداشته است به جز در حیطه ی ترجیح فعالیت های غیر رسمی که بطور معناداری پس از شرکت در جلسات افزایش یافت. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Effect of musical activity on participation of Tehran’s 6-12 years old Autistic children in formal & informal activities
چکیده انگلیسی مقاله  Background and Aim: Autism is a developmental disorder that is characterized by delays in communication skills, social interaction, participation, accountability and behavioral symptoms such as repetitive and stereotyped behavior. The most common purposes of occupational therapy in these children is improving verbal and non verbal communication and social skills which lead to increase their participation and they will be more independent in their daily life. One of the most effective interactions in autism is music therapy. The objective of the present study is to investigate the effectiveness of musical activities on participation and preference of autism children. Materials and Methods: This investigation was a randomized controlled trial. 20 autistic boys with no other differential diagnosis, the age of 6-12 and IQ of 50-70 were selected from autism schools in Tehran and randomly assigned in two groups of intervention and control. Then they were participated in musical activities for 24 sessions. Participation of these children was evaluated with children’s assessment of participation and enjoyment and preference for activities of children. The data was analyzed with the independent T-TEST using SPSS 17. Results: The findings show that the mean score of participation and preference at formal and informal activities of autistic children, before and after musical activities were not significant except for preference of informal activities. Conclusion: Participation of autistic children at formal and informal activities before and after musical activities sessions was not significant except for preference of informal activities. 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله شهرزاد سلطان زاده |
دانشجوی کارشناسی ارشد کاردرمانی روان، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

نرگس شفارودی |
مربی گروه کاردرمانی، دانشجوی دکترای کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

میترا خلف بیگی | khalaf beigi
مربی گروه کاردرمانی، دانشجوی دکترای کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

سید روح اله افتخاری | seyed roholah
کارشناس ارشد کاردرمانی جسمی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)


نشانی اینترنتی http://www.medrehab.sbmu.ac.ir/article_1100051_1005.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات