|
|
آرشیو توانبخشی، جلد ۱۱، شماره ۴، صفحات ۵۵-۵۹
|
|
|
| عنوان فارسی |
مقایسه تاثیر نظام ارتباطی مبادله تصویری و گفتاردرمانی بر رشد ارتباط کودکان ۸-۴ ساله درخودمانده |
|
| چکیده فارسی مقاله |
هدف: مطالعه حاضر به مقایسه تاثیر روشهای رایج گفتاردرمانی و پکس بر رشد مهارتهای ارتباطی کودکان درخودمانده بی کلام 8-4 ساله پرداخت. روش بررسی: در این مطالعه تجربی- مقایسه ای، 10 کودک درخودمانده بی کلام با نمونه گیری آسان و طبق معیارهای ورود و خروج وارد مطالعه شدند. آزمودنی ها بر اساس سن و شاخصه های رشدی نیوشا با یکدیگر همتا و با انتخاب خانواده ها وارد گروههای 5 نفره پکس و گفتاردرمانی شدند. متغیرهای گوش کردن، زبان دریافتی و بیانی، شناخت ، گفتار و ارتباط اجتماعی قبل و بعد از مداخله بوسیله شاخص رشدی نیوشا بررسی شدند. مداخله در هر دو گروه به مدت 3 ماه شامل 3 جلسه 40 دقیقه ای در هفته انجام شد .داده های مطالعه با کمک آزمون مجموع رتبه ها و آزمون رتبه ای- نشانه دار ویلکاکسون مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: هر دو گروه در شاخصه های رشدی پیشرفت داشتند . رشد گروه پکس در گوش کردن،زبان دریافتی، شناخت و ارتباط اجتماعی بیشتر از گروه گفتاردرمانی بود. اما آزمونهای آماری تفاوت معناداری بین دو گروه نشان ندادند و مجموع رتبه ها (T) در حد فاصل ارزشهای بحرانی T1 وT2 قرار داشت . نتیجه‌گیری: پکس برای آموزش ارتباط به کودکان درخودمانده بدون کلام روش موثری است و می تواند در کنار روشهای رایج گفتاردرمانی بعنوان روش آموزشی مکمل مورد استفاده قرار گیرد و بعنوان تسهیل کننده ارتباط قبل از دریافت مداخلات گفتاردرمانی و یا همزمان با آن بکار رود. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
The Effect of Picture Exchange Communication System and Speech Therapy on Communication Development of 4-8 Years Old Autistic Children |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Objective: This study compares the effect of speech therapy and picture exchange communication system (PECS) on communication development of 4-8 year old autistic children. Materials & Methods: This is an experimental and comparison study. In this study 10 subjects including PECS and speech therapy groups were selected using the available sampling method on the base of including and excluding criteria. Both groups were matched according to age and developmental indices of Niusha scale. Dependent variables were listening, receptive language, expressive language, cognition, speech and social communication. Intervention was applied for both groups similarly divided in 40 minute sessions 3 times a weak for 3 months. Our parameters were evaluated by Niusha development scale before and after interventions. The results were analyzed clinically and statistically by sum-ranks willkokson and rank- signed willkokson. Results: Post test comparison between the two groups revealed that the members of PECS group had a more progress in listening, receptive language, cognition and social communication skills rather than speech therapy group. But these differences were not significant statistically and T(sum ranks) was between critical values. Conclusion: considering the results, it could be concluded that PECS is a effective strategy to train non-verbal autistic children. Moreover it could be used as a supplement teaching method beside other therapeutic method such as speech therapy. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
زهرا پوراسماعیلی | zahra pour ismaili
university of welfare amp;amp; rehabilitation siences, tehran, iran.
دانشگاه علوم بهزستی و توانبخشی، تهران، ایران.
فریبا یادگاری | fariba yadegari
فاطمه احمدی | fatemeh ahmadi
مهدی رهگذر | mahdi rahgozar
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-206-2&slc_lang=fa&sid=en |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
گفتاردرمانی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|