آرشیو توانبخشی، جلد ۱۱، شماره ۲، صفحات ۳۶-۴۱

عنوان فارسی مقایسه تأثیر رویکرد لباس فضایی و بوبات بر عملکرد حرکتی درشت کودکان مبتلا به فلج مغزی
چکیده فارسی مقاله هدف: این مطالعه به منظور مقایسه تأثیر رویکرد لباس فضایی با رویکرد بوبات بر عملکرد حرکتی درشت کودکان فلج مغزی 4 تا 11 ساله شهر تهران انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه تجربی و کارآزمایی بالینی تصادفی، 24 کودک مبتلا به فلج مغزی براساس معیارهای تحقیق، از بین مراجعان مؤسسه توانبخشی ولی‌عصر به‌طور ساده انتخاب و پس از همتا سازی بر اساس سن و سیستم طبقه بندی عملکرد حرکتی درشت، به‌صورت تصادفی ساده به دو گروه لباس فضایی و بوبات تخصیص یافتند. دوره درمانی برای هر دو گروه 36 جلسه، 3 بار در هفته بود. ابزار مورد استفاده، آزمون اندازه گیری مهارتهای حرکتی درشت بود. در تجزیه و تحلیل آماری از آزمون های کولموگروف اسمیرونوف، تی مستقل و تحلیل واریانس برای اندازه های تکراری استفاده شد. یافته ها: هر دو گروه بعد از مداخله، پیشرفت معناداری در مهارتهای حرکتی درشت داشتند (0/001>P). پس از قطع مداخله، گروه لباس فضایی کماکان پیشرفت معناداری داشت (0/007=P)، اما گروه بوبات به‌طور معناداری پسرفت نمود (0/04=P). بلافاصله پس از مداخله، تفاوت معناداری بین دو رویکرد دیده نشد (0/598=P)، ولی پس از قطع درمان، اختلاف دو رویکرد معنادار بود (0/002=P). نتیجه گیری: هر دو رویکرد لباس فضایی و بوبات در بهبود عملکرد حرکتی درشت کودکان مبتلا به فلج مغزی مؤثرند، ولی با قطع جلسات درمانی، در رویکرد لباس فضایی پیشرفت ادامه یافته، در حالی که در رویکرد بوبات، بهبودی حاصل شده تا اندازه ای از دست می‌رود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Comparison of Effectiveness of Adeli Suit Therapy and Bobath Approach on Gross Motor Function Improvement in Children with Cerebral Palsy
چکیده انگلیسی مقاله Objective: The aim of this study was to determine the effectiveness of Adeli Suit Therapy (AST) and Bobath approach on improvement of gross motor function in children with cerebral palsy aged 4 to 11 years of old. Materials & Methods: In this experimental and randomized clinical trial study, 24 children with cerebral palsy were selected simply according to inclusive and exclusive criteria from patients referred to ValieAsr rehabilitation center and then assigned into two Adeli Suit Thrapy and Bobath groups by simple random method. Period of therapeutic intervention was 36 sessions, 3 times per week for both groups. Assessment tool was Gross Motor Function Measure test (GMFM–66). Data was analyzed by Kolmogroff Smirnoff, Independent T-test and ANOVA for repeated measurements. Results: After intervention, the gross motor function improved significantly in both groups (P< 0.001). Follow up study revealed significant improvement of functions in Adeli Suit group (P=0.007) and significant regression of functions in Bobath group (P=0.004). There was no significant difference, just after the intervention, between two groups (P=0.598), but there was significant difference between two groups at follow up assessments (P=0.002). Conclusion: Both Adeli Suit and Bobath approaches are effective in improvement of gross motor functions in children with cerebral palsy during the therapeutic sessions. At follow up study, the Adeli Suit group, were still improving their function whereas the Bobath group regressed.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله محمد خیاط زاده ماهانی | mohammad khayat zadeh mahani
rehabilitation faculty of jondishapoor university of medical sciences, ahwaz, iran.
دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز (Ahvaz jundishapur university of medical sciences)

مسعود کریملو | masood karimlou



نشانی اینترنتی http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-44-54&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات