آرشیو توانبخشی، جلد ۹، شماره ۳، صفحات ۵۱-۵۶
عنوان فارسی مقایسه تأثیر آموزش خواندن و آموزش سنتی زبان‌درمانی بر زبان درکی و بیانی کودکان مبتلا به نشانگان داون
چکیده فارسی مقاله هدف: با توجه به اینکه کودکان مبتلا به سندرم داون دارای تأخیر شدید رشد زبانی بوده و به نظر نمی‌رسد که زبان درمانی با تکیه بر مسیر شنوایی ـ واجی تأثیر مطلوبی در رشد مهارت‌های زبانی این کودکان ایجاد کند، لذا پژوهش حاضر به مقایسه تأثیر آموزش خواندن و آموزش سنتی بر زبان درکی و بیانی کودکان مبتلا به سندرم داون 4 تا 10 ساله با بهره هوشی 40 تا 60 می‌پردازد. روش بررسی: در این پژوهش شبه تجربی و مداخله‌ای با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس و ساده و بر اساس معیارهای لحاظ‌شده، از کلینیک‌های توانبخشی نوید عصر تهران، رضوان شهریار، احسان کرج و انجمن سندرم داون کرج 20 کودک مبتلا به سندرم داون از میان 96 کودک سندرم داون انتخاب و به صورت تصادفی تعادلی به دو گروه 10 نفره تخصیص یافتند. گروه اول تحت آموزش خواندن از نوع کل خوانی و گروه دوم تحت آموزش سنتی به مدت شش ماه، سه جلسه در هفته و هر جلسه پانزده دقیقه قرار گرفتند. شرایط زبانی هر دو گروه به صورت پیش‌آزمون و پس‌آزمون در زمینه بهره‌های زبانی درکی با استفاده از آزمون رشد زبان فارسی سنجیده شد. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون‌های آماری کولموگروف - اسمیرنوف، تی ـ مستقل و تی ـ زوجی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: هر دو گروه پیش از آموزش در تمام بهره‌های زبانی اعم از زبان درکی (P=0/452)، بیانی (P=0/1) و گفتاری (P=0/428) شرایط یکسانی داشتند، اما پس از آموزش شرایط زبانی گروه خواندن در هر سه متغیر فوق، یعنی زبان درکی (P=0/043)، بیانی (P< 0/001) و گفتاری (P< 0/001) نسبت به گروه دیگر به میزان معنی‌داری رشد و پیشرفت بیشتری نشان داد. نتیجه‌گیری: آموزش خواندن به روش کل خوانی نسبت به آموزش سنتی تأثیر بهتر و بیشتری بر بهره زبان درکی، بیانی و گفتاری کودکان مبتلا به نشانگان داون می‌گذارد. به عبارتی بررسی فنوتیپ رفتاری و شناختی کودکان داون نشان می‌دهد که مسیر بینایی بیشتر از مسیر شنیداری، یادگیری زبان گفتاری را تسهیل می‌کند و می‌توان با رویکرد آموزش استعدادها بهترین نتایج را بدست آورد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Comparison of Reading Instruction and Traditional Methods Effects on Receptive and Expressive Language of Down Syndrome Children
چکیده انگلیسی مقاله Objective: Considering the fact that children with Down Syndrome have a severe delay in language development which does not appear being improved by language therapy leaning on auditory modality, this research was aimed to compare the traditional educational method and reading method effects on receptive and expressive language of 4 – 10 years old Down Syndrome children with 40 – 60 I.Q scores. Materials & Methods: In this quasi experimental and interventional research from Navide Asr Rehabilitation clinic in Tehran, Rezvan Rehabilitation clinic in Shahriar, Ehsan Rehabilitation clinic in Karaj and Down Syndrome Association of Karaj, 20 Down Syndrome children were selected by simple and convenient sampling from 96 Down Syndrome children and were allocated into two groups by balanced randomized method. The first group was educated by whole word reading method and the other group was educated by traditional method. Both groups had three 15-minute educational sessions per week for a period of 6-month. Languages of both groups have been examined by TOLD- P: 3 test as pre and post-test. The results were analyzed by statistical tests including Kolmogoroff - Smironoff (K-S), Independent-T-Test and Paired-T-Test. Results: Independent-T-Test in both groups revealed no significant differences before education in receptive (P=0.452), expressive (P=0.1) and speech (P=0.428) Language, but after intervention period, the groups have significant statistical differences in all language portions such as receptive (P=0.043), expressive (P< 0.001) and Speech (P< 0.001). Conclusion: Reading education has more effects on receptive and expressive language in children with Down syndrome than the other educational methods (traditional ones). Thus it seems that focusing on behavioral and cognitive phenotype of Down syndrome with emphasis on visual modality facilitates language development more than auditory modality, and aptitude training may have the best effects.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مهدی دهقان | mehdi dehghan
university of welfare and rehabilitation sciences, tehran, iran.
دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی (University of social welfare and rehabilitation sciences)

فریبا یادگاری | fariba yadegari


طاهره سیماشیرازی | tahereh sima shirazi


انوشیروان کاظم نژاد | anoushirvan kazem nezhad


نشانی اینترنتی http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-226&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات