|
|
آرشیو توانبخشی، جلد ۵، شماره ۱، صفحات ۵۸-۶۳
|
|
|
| عنوان فارسی |
تأثیر بروموکریپتین، فلاکستین ونورتریپتیلین در کاهش علائم منفی اسکیزوفرنیا |
|
| چکیده فارسی مقاله |
هدف: علائم منفی در اسکیزوفرنیا یکی از عوامل مهم بازدارنده در فرایندهای مرتبط با توانبخشی این دسته از بیماران محسوب می‌گردد. داروهای کمکی و آموزش مهارت‌های اجتماعی می‌توانند جهت تقلیل شدت این دسته از علائم به‌کار روند. در این پژوهش نقش بروموکریپتین، فلاکستین و نورتریپتیلین را در کاهش علائم منفی مورد بررسی قرار می‌دهیم. در این بین نقش نورتریپتیلین برای اولین بار است که مورد مطالعه اینچنینی قرار می‌گیرد. روش بررسی: یک‌صد بیمار اسکیزوفرنیک بستری در مرکز روان‌پزشکی رازی به‌طور تصادفی انتخاب شدند و پس از تقسیم به چهار گروه مساوی، در یک آزمون دوسوکور و کنترل‌شده به‌ترتیب با بروموکریپتین 5/2 میلی‌گرم، فلاکستین 20 میلی‌گرم، نورتریپتیلین 25 میلی‌گرم و بالاخره پلاسبو، به‌اضافه رژیم درمانی جاری‌شان (شامل آنتی‌سایکوتیک‌های تیپیکال) تحت درمان قرار گرفتند. پس از سه هفته دوز داروها به دو برابر افزایش یافت و این روند به‌مدت سه هفته دیگر ادامه یافت و سپس داروها قطع گردید. وجود و شدت علائم منفی در ابتدا و قبل از آغاز درمان و سپس در انتهای هفته سوم و بالاخره در انتهای هفته ششم با استفاده از مقیاس SANS کنترل و ثبت گردید. در طی این مدت (6 هفته) یک بیمار از گروه فلاکستین به‌دلیل عدم تمایل و بیمار دیگری از گروه پلاسبو به‌دلیل فوت در اثر بیماری جسمانی از مطالعه حذف شدند. صرف‌نظر از این دو مورد، هیچ‌گونه عارضه جانبی خاصی که موجب ناراحتی بیماران با قطع دارو گردد، مشاهده نشد. پس از استخراج اطلاعات به‌دست‌آمده و با استفاده از روش محاسبات آماری Z و chi-square و X2-test ارتباط بین متغیرها سنجیده گردید. یافته‌ها: علائم منفی در چهار گروه مذکور تحت تأثیر پلاسبو، بروموکریپتین، فلاکستین، و نوروتریپتیلین به‌ترتیب در %37/5، %44، %62/5 و %80 از بیماران دچار تقلیل گردید. این کاهش در اکثریت قریب به‌اتفاق موارد محدود به %20 از سطح پایه باقی ماند. فقط نورتریپتیلین در سه مورد و بروموکریپتین در یک مورد به میزان %40 علائم منفی را کاهش دادند. از حیث شدت علائم پاسخ‌دهنده به درمان، تفاوتی میان انواع شدید و غیرشدید مشاهده نگردید. همچنین تقلیل مورد بحث علائم منفی به‌طور غیروابسته به یکدیگر و به‌صورت متفرق صورت گرفته بود. نتیجه‌گیری: هر سه داروی بروموکریپتین، فلاکستین و نورتریپتیلین موجب تقلیل علائم منفی بیماران اسکیزوفرنیک گردیدند. از این بین در مقایسه با پلاسبو، نورتریپتیلین مؤثرترین (P< 0/005) و بروموکریپتین ضعیف‌ترین (P< 0/75) بودند و فلاکستین نیز در حد واسط بین این دو قرارداشت (P< 0/1). اگرچه بین نورتریپتیلین و فلاکستین تفاوت معنی‌داری ملاحظه نشد (P< 0/25)، اما نورتریپتیلین به‌طور مشخص مؤثرتر از بروموکریپتین (P< 0/01) بود. این امر در مورد مقایسه فلاکستین با بروموکریپتین صادق نبود (P< 0/25). |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
اسکیزوفرنیا، علائم منفی، بروموکریپتین، فلوکستین، نورتریپتلین |
|
| عنوان انگلیسی |
Effectiveness of Bromocriptine, Fluoxetine and Nortriptyline in Ameliorating the Negative Symptoms of Schizophrenia |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Objective: Negative symptoms in schizophrenia are among the important barriers against Rehabilitation of Schizophrenic patients. Adjunctive drugs and social skills training can be used for reducing the severity of such symptoms. In this research we studied the efficacy of Bromocriptine, Fluoxetine, and Nortriptyline in reducing Negative symptoms of Schizophrenia. This is for the first time that Nortriptyline is being appraised regarding to this matter. Materials & Methods: One hundred Schizophrenic patients in Razi psychiatric hospital were selected randomly and divided into four groups to take part in an open and cotrolled study. These groups were treated respectively with Bromocriptine 2.5 mg, Fluoxetine 20 mg, Nortriptyline 25 mg, and finally placebo, in addition to their current treatments (including standard Antipsychotics). After three weeks the dosage of aforesaid drugs were doubled and after another three weeks they tapered and the study terminated. Existence and severity of Negative symptoms had been appraised at the beginning )and before starting these drugs( and at the end of the third week and finally at the end of the sixth week by the scale of SANS. During this course (Six week) only one patient in the Fluoxetine group due to his reluctance and another one in the placebo group due to cardiac accident were excluded. No other major side effects were seen among the other patients. The data about variables were statistically surveyed by Z and Chi-Square (x2 –test) formula. Results: Negative symptoms in the aforesaid groups were reduced with placebo, Bromocriptine, Fluoxetine, and Nortriptyline Respectively in 37.5 %, 44 %, 62.5 % and 80 % percent of patients in their related groups. This reduction in the majority of cases was restricted to only 20 % percent from the baseline. Only in three cases in the Nortriptyline’s group and one in the Bromocriptine’s group this reduction was up to 40% percent. There was no difference between mild to moderate and severe symptoms regarding to respond to treatment. This reduction was occurred discretely among different five clusters of symptoms. Conclusion: Bromocriptine, Fluoxetine and Nortriptyline Reduced Negative symptoms in Schizophrenic patients. Among them in relation with placebo the Nortriptyline was the most effective one (P< 0.005) and Bromocriptine the weakest (P< 0.75), and Fluoxetine between this two (P< 0.1). There was no significant differences between Nortriptyline and Flouxetine on one hand (P< 0.25), and Fluoxetine and Bromocriptine (P< 0.25) on the other hand. BUT Nortriptyline was remarkably more effective than Bromocriptine (P< 0.01). |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
سعید شجاع شفتی | saied shoja shefti
university of welfare and rehabilitation sciences, tehran, iran.
دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی (University of social welfare and rehabilitation sciences)
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-144&slc_lang=fa&sid=en |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
عمومی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|