|
|
آرشیو توانبخشی، جلد ۴، شماره ۳، صفحات ۳۴-۳۹
|
|
|
| عنوان فارسی |
بررسی تأثیر تمرین ذهنی بر تعادل سالمندان |
|
| چکیده فارسی مقاله |
هدف: تمرین ذهنی به‌‌معنای «مرور نمادین یک فعالیت فیزیکی بدون ایجاد حرکت عضلانی واضح» است. مطالعات بسیاری نشان داده‌اند که تمرین ذهنی مشابه تمرین فیزیکی باعث پیشرفت مهارت حرکتی در افراد می‌شود؛ بنابراین این روش درمانی را می‌توان به‌منظور توانبخشی سالمندان به‌کار برد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر تمرین ذهنی بر یادگیری مهارت حرکتی و تعادل سالمندان است. روش بررسی: این پژوهش روی 30 نفر از سالمندان سالم بالای 60 سال در دو آسایشگاه سالمندان در شهر تهران (آسایشگاه‌های کهریزک و فرزانگان) انجام شد. افراد به‌‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. تعادل سالمندان در چهار مرحله مقدماتی، قبل از درمان، پس از درمان و پیگیری ارزیابی گردید. سالمندان در گروه آزمایش به‌‌مدت سه هفته به تمرین ذهنی یک مهارت حرکتی و تعادلی پرداختند و گروه کنترل در همان دوره هیچ تمرین خاصی انجام ندادند. یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد که نمره آزمونهای عملکردی بالینی تعادلی پس از یک دوره تمرین ذهنی، تغییر معنیداری در افزایش نمره داشته است. نتیجه‌گیری: از نتایج پژوهش می‌توان چنین نتیجه گرفت که تمرین ذهنی نه‌‌تنها روی مهارت اجراشده به‌‌صورت ذهنی مؤثر بوده است، بلکه به‌‌صورت معنیداری باعث پیشرفت و بهبود تعادل سالمندان شده است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
تمرین ذهنی، تعادل، سالمندان |
|
| عنوان انگلیسی |
Effects of Mental Practice on Balance in the Elderly |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Objective: Mental practice refers to "The symbolic rehearsal of a physical activity in the absence of any gross muscular movements." It has been shown in a remarkable number of studies that the use of mental practice like physical practice can produces significant improvements in motor skills. Thus this therapeutic technique can be used in elderly rehabilitation. The purpose of this study was to investigate the effects of mental practice on balance in the elderly. Materials & Methods: Thirty healthy old subject over the age of 60 years took part in this study. Subjects solicited from two senior-citizen centers in Tehran and randomly assigned to experimental and control groups. Balance of subjects was assessed in four stage include baseline, pre-treatment, post-treatment and follow-up. Subjects in experimental group performed mental practice of a motor and balance skill for 3 weeks and control group did not perform any practice in that period. Results: The results of this study indicate significant improvement in the motor skill that mentally performed and also in balance of subjects. Conclusion: Mental Practice that performed on the mental skill not only was mentaly effective but also meaningly cause the improvement of balance in elderly. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Mental practice, Balance, The elderly |
|
| نویسندگان مقاله |
ماندانا فلاح پور | mandana fallah pour
department of occupational therapy
گروه کاردرمانی
محمدتقی جغتایی | mohamad taghi joghataei
حسن عشایری | hassan a amp apos shayeri
مهیار صلواتی | mahyar salavati
سیدعلی حسینی | seyyed ali hosseini
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-149&slc_lang=fa&sid=en |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
عمومی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|