|
|
آرشیو توانبخشی، جلد ۴، شماره ۲، صفحات ۷-۱۵
|
|
|
| عنوان فارسی |
مقایسه تأثیرات سه روش تمرین‌درمانی بر شدت درد و درصد ناتوانی افراد مبتلا به کمردرد مکانیکی مزمن |
|
| چکیده فارسی مقاله |
هدف: هدف از طرح و اجرای این تحقیق ارزیابی سه روش متداول ورزش درومانی در بیماران مبتلا به کمر درد و مطالعه چگونگی تأثیر هر یک از این ورزش ها بر شدت درد و درصد ناتوانی ناشی از کمر درد است . روش بررسی: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی بر روی 25 بیمار مبتلا به کمر درد مزمن مکانیکی با شرایط شغلی یکسان انجام شد. میزان شدت درد توسط جدول ارزیابی عددی درد ، و درصد ناتوانی ناشی از کمر درد توسط پرسشنامه اوسوستری مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان اعتبار داده ها نیز بوسیله آزمون کندال محاسبه شد . افراد مورد تحقیق به سه زیر گروه تقسیم شدند به گونه ای که میانگین متغیرها در سه گروه ، اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند . گروه اول با تعداد 8 نفر ورزش های ویلیامز را انجام دادند ، و گروه دوم با تعداد 7 نفر ورزش های مکنزی ، و گروه سوم با تعداد 10 نفر بودند که ورزش های ثبات دهنده را انجام دادند . طبق برنامه هر گروه طی دو مرحله 6 هفته ای ( 6 هفته اول 6 روز در هفته و 6 هفته دوم 3 روز در هفته – ( یکروز در میان ) و در مجموع 12 هفته ورزش های مربوط به خود را انجام دادند . ارزیابی آماری با استفاده از نرم افزار SPSS و انجام آزمون های ویلکاکسون – فریدمن – کروسکال والیس و من ویتنی انجام شد . یافته ها: نتایج به دست آمده نشان دادند که ورزش های انجام شده در هر سه گروه با کاربرد ورزش های تقویتی عضلات ستون فقرات می توانند برکاهش درد بیماران مؤثر باشند .البته زمان و سرعت کاهش درد، درصد ناتوانی و ماندگاری تأثیر ضد درد در گروهی که ورزش های ثبات دهنده را انجام داد با دوگروه دیگر اختلاف معنی دار وجود داشت. (0.01=P ) نتیجه گیری: بنابراین در هر سه روش درمانی درد بیمار کاهش می یابد ، لیکن ورزش های ویلیامز و مکنزی همیشه در شرایط استاتیک انجام می شوند و یک گروه عضلانی خاص را تقویت می کنند، اما در ورزش های ثبات دهنده ، علاوه بر تقویت عضلات در شرایط استاتیک تقویت عضلات، در شرایط دینامیک نیز صورت می گیرد . بیمار از شرایط انجام تمرینات سبک به سمت تمرینات سنگین، و در نهایت به سوی بهبود شرایط تعادل از دست رفته پیش می رود ، به همین دلیل انجام این ورزش ها علاوه بر تسریع در کاهش درد موجب بهبود شرایط ذهنی فرد، بهبود اعتماد به نفس و در نهایت کاهش درصد ناتوانی ناشی از کمر درد می شوند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
Comarison between Three Common Remedial Exercises in Pain Severity of Patients with Mechanical CLBP |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Objective: The aim of this study was to determine the efficacy of three common remedial exercises and then compare them in severity of pain and disability in patients with chronic low back pain. Materials & Methods: 25 patients with same as level of physical activity and history of mechanical low back pain during 6-12 months ago invited to participate to this clinical trial. After routine physical exam, severity of pain and disability due to low back pain was evaluated with visual analog scale (VAS) and Oswestry Questionnaire (OSWQ) respectively. Patients distribute to three subgroups (stabilization exercise=10pateints, Williams exercise=8patients, McKenzie exercise=7patients). Means difference of pain score and OSWQ (disability index) in all groups wasn't significant. Patients had done exercises according to name of their group during 12 weeks. At first all groups performed a complete set of exercises every day in 6 weeks. Then second 6 weeks exercises had done every other day (3 days per week). After testing the repeat ability of the parameters, reassessment of parameters was performed at the end of every 3 weeks. Data analysis was done with SPSS software. Friedman and Willcoxon tests were used for determination and analysis of data in three groups and then Kruskal-Wallis test and Mann-Whitney was done for determination of differences between three groups. Results: Data showed that all exercise regimens can decrease pain and disability index (P< 0.000l). Though decrease of pain and OSWQ in stabilization group was faster than the other groups (P< 0.05). Conclusion: All exercise regimens due to their strengthening properties and special affects on muscles and joints of lumbopelvic region can decrease severity of pain even acute pain. But according to the effect of pain chronocity to surrounding tissues and receptors of lumbopelvic region and also central effect of pain (reorganization of motor cortex), which exercise can more effect than the other to this parameters that can more and more affect the surrounding tissues and receptors of lumbopelvic region so in the long time stabilization exercise according to activate inhibited local stabilizing muscles and then global muscle in stable position and unstable position can more effective than the other exercise regimens. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
فرشاد اخوتیان | farshad okhovatian
shahid beheshty university of medical sciences, tehran, iran.
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)
صدیقه کهریزی | sedigheh kahrizi
علی صمدی پور | ali samadi pour
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-289-16&slc_lang=fa&sid=en |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
فیزیوتراپی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|