|
|
آرشیو توانبخشی، جلد ۱، شماره ۳، صفحات ۴۸-۵۲
|
|
|
| عنوان فارسی |
موانع روانشناختی در توانبخشی بیماران نورولوژیک |
|
| چکیده فارسی مقاله |
عوامل روانشناختی از دو طریق بر بیماران نورولوژیک تاثیر می گذارند. یکی مستقیم و از طریق آسیب وارده به نسوج عصبی و دیگر، غیرمستقیم و به مثابه واکنشی در برابر ناتوانی و معلولیت ایجاد شده. افسردگی: اغلب مانعی در برابر پیشرفت فرایند توانوبخشی است. اصلاح نگرش بیمار به ناتوانی، تقلیل استرس های محیطی و تقویت شبکه حمایتی بیمار همراه با تجویز داروهای ضد افسردگی مانع کناره گیری زودرس او از برنامه های توانبخشی می شود. خستگی مزمن: با کاهش سطح فعالیت بیمار، احتمال دستیابی او را به اهداف تعیین شده توانبخشی کاهش می دهند. حمایت، اطمینان بخشی و گاه داروهای ضدافسردگی مفید واقع می شون. واکنش هیستری: اغلب با ناتوانی ها و بیماری های مزمن همراه شده و مانع ارزیابی و تشخیص صحیح می شود. روش های رفتاری معمولا نتیجه بخش هستند. تغییر خودپنداره: از ویژگی های بارز بیماران نخاعی است. مشاوره و گفتگوی آزاده در مورد تغییر خودپنداره و مشکلات جنسی ضروری است. سایر فرم های بیان جنسی را باید به بیمار آموزش داد. درد مزمن:اختلالی ناتوان کننده است. یافته های فیزیکی معمولا بی اهمیت هستند، از این رو گمان می رود عوامل روانشناختی در آن نقش عمده تری داشته باشند. از فیزیوتراپی و کاردرمانی شدید باید اجتناب کرد. داروهای ضدافسردگی در اکثر موارد مفیدند. هیجان پذیری مفرط: معمولا در ضایعات لوب فرونتال دیده می شود و ناشی از اختلال کارکرد اجرایی است. تمانسوری و عدم بازداری ممکن است به پرخاشگری و رفتارهای نامناسب جنسی منجر شود. تجویز محتاطانه داروهای روانگرا، کاربرد روش های رفتاری، گاه بستری شدن کوتاه مدت در بیمارستان مفید خواهد بود. تغییرات شناختی: در بسیاری از بیماری های مغزی دیده می شود. کمبود توجه، کندی پردازش اطلاعات، اختلال در توانایی های ارتباطی و ضعف حافظه صلاحیت بیمار را برای ورود به برنامه توانبخشی به مخاطره می افکنند. ارزیابی عصب-روانشناختی به تعیین نوع و دامنه آسیب های موجود کمک می کند. از داده های آن می توان برای آموزش اعضای تیم توانبخشی و ارائه رهنمود برای برقراری تعامل موثرتر با بیمار استفاده کرد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
بیماران نورولوژیک، عوامل روانشناختی، توانبخشی |
|
| عنوان انگلیسی |
Review: Psychological Factors Affecting Rehabilitation of Neurologic Patients |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Psychological factors imply their negative effects on neurologic patients in two ways. Directly, through pathogenic processes of central nervous system, and indirectly, through maladaptive reactions toward disability. Depression: is a common finding in many neurologic diseases and may interfere with rehabilitation process. Correcting patient's attitude toward disability, reducing environmental stresses and potentiating social support network along with antidepressant drugs often help these patients remain in rehabilitation program. Chronic fatigue: decreases the activity levels of patients and the possibility for them to achieve set goals of rehabilitation in proper times. Support, reassurance and sometimes antidepressant drugs may help. Conversion reactions: often accompany chronic illnesses and disabilities and make evaluation and diagnosis difficult. Application of behavioral Techniques may lead to better results. Altered self image: is a prominent feature in patients with spinal cord injury. Counseling and Free discussion on altered self image and sexual problems are essential and other forms of sexual expression must be taught to these patients. Chronic pain: is a disabling condition. Usually physical findings are minor and it seems psychological factors play a more important role in causing it. Antidepressant drugs are effective in most cases. Intensive physical and occupational therapy must be avoided. Excessive emotionality: is a consequence of executive dysfunction arising from frontal lobe injury and mostly seen in stroke, brain injured, and demented patients, Impulsivity and disinhibition may lead to aggressive behavior and socially inappropriate forms of sexual expression. Judicious administration of psychotherapy drugs, behavioral techniques and short-term hospitalization may be helpful. Altered cognition: is a common feature of many pathological conditions of brain. Attention deficit, slowed information processing, disturbed communication, and impaired memory all make patients unfit for participation in rehabilitation program. Neuropsychological evaluations help us to find out the type and the extent of existing impairments. These data can be used to educate therapists and give them guidelines for better interactions with the patients. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Neurologic patternts, Psychologlcal factors, Rehabilitation |
|
| نویسندگان مقاله |
مهشید فروغان | mahshid foroughan
aging research center, university of welfare and rehabilitation sciences, tehran, iran.
مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی (University of social welfare and rehabilitation sciences)
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-257&slc_lang=fa&sid=en |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
عمومی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|