|
|
آرشیو توانبخشی، جلد ۲۰، شماره ۴، صفحات ۳۷۶-۳۸۲
|
|
|
| عنوان فارسی |
مقایسه شاخص معلولیت صوتی در اختلالات صوتی عملکردی و ساختاری |
|
| چکیده فارسی مقاله |
اهداف تأثیرات اختلال صوتی از فردی به فرد دیگرمتفاوت است؛ به طوری که شغل، محیط کار، زندگی و عکس‌العمل خانواده، متغیرهای تأثیرگذاری روی درک فرد از صوت خود به عنوان صوت مختل هستند. ﺗﺎﻛﻨﻮن ﺷﺎﺧﺺ ﻣﻌﻠﻮﻟﻴﺖ ﺻـوت به منظور مقایسه معلولیت صوتی در انواع اختلالات صوت به کار گرفته نشده است. با فرض این مسئله که ممکن است ﻛﻴﻔﻴﺖ زﻧﺪﮔﻲ در انواع اختلالات صوت، ﻣﺘﻔﺎوت باشد و جنبه‌های مختلف فیزیکی، عاطفی و عملکردی (احساس مشکل بیشتر در آن حوزه و از دید بیمار) به صورت متفاوتی تحت تأثیر قرار گرفته باشد و با توجه به اینکه هر اختلالی، درمان متفاوتی دارد، انجام این مطالعه و اولویت‌بندی و ارائه درمان مناسب بر اساس نتایج به‌دست‌آمده (بهداشت صوتی، دست‌ورزی حنجره، صوت‌درمانی و ارجاع به متخصص‌های مربوط) ﺿـﺮوری به نظر می‌رسد. روش بررسی این مطالعه از نوع توصیفی‌تحلیلی بود که به صورت مقطعی انجام شد. ابتدا بر اساس تشخیص پزشک متخصص گوش و حلق و بینی و تصاویر استروبوسکوپی حنجره، وجود اختلال صوت تأیید شد. سپس آزمون شاخص معلولیت صوت در اختیار166 بیمار در محدوده سنی 18 تا60 سال که با روش دردسترس از کلینیک‌های خصوصی شهر تبریز انتخاب شده بودند، قرار گرفت و درباره چگونگی پاسخ به پرسش‌نامه برای هریک از بیماران توضیح داده شد. در تمام مدت، درمانگر در کنار بیمار حضور داشت تا به سؤالات احتمالی بیمار پاسخ دهد. آزمون شاخص معلولیت صوت شامل 30 سؤال و دارای سه ﺑﺨﺶ ﺟﺴﻤﻲ، ﻋﺎﻃﻔﻲ و عملکردی اﺳﺖ. هرکدام از این زیر‌مقیاس‌ها شامل 10 سؤال است و هر سؤال در یک مقیاس ترتیبی‌نمره‌ای (لیکرت) سنجیده می‌شود که هر عدد نشان‌دهنده مقادیر متفاوتی است: صفر: هرگز، 1: تقریباً هرگز، 2 :گاهی اوقات، 3: تقریباً همیشه، 4: همیشه. نمونه استروبوسکوپی بیماران را سه آسیب‌شناس گفتار و زبان تجزیه و تحلیل کردند و با اجماع نظر آسیب‌شناسان گفتار و زبان، طبق تقسیم‌بندی بون، نوع اختلال صوت افراد بر اساس دو طبقه‌بندی عملکردی و ساختاری مشخص شد. در مرحله بعدی مقادیر به‌دست‌آمده از آزمون شاخص معلولیت صوت به طور کلی و به تفکیک سه بخش پرسش‌نامه در دو گروه مقایسه شد. مقادیر به‌دست‌آمده از آزمون شاخص معلولیت صوت به طور کلی و به تفکیک سه بخش پرسش‌نامه در دو گروه مقایسه شد. درنهایت، اطلاعات به‌دست‌آمده با نسخه 19 نرم‌افزار SPSS و با استفاده از روش‌های آماری میانگین، انحراف معیار و از طریق آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره بررسی شد. یافته‌ها میزان معلولیت صوتی در گروه ساختاری، به صورت کلی و در بین مؤلفه‌های عملکردی، جسمی و عاطفی ازگروه عملکردی بیشتر است. طبق آزمون تک‌نمونه‌ای کالموگروف‌اسمیرنوف، نتایج نشان داد توزیع متغیرهای مطالعه‌شده در نمونه مطالعه‌شده عادی است (پیش‌فرض عادی‌بودن متغیرهای مطالعه‌شده) چراکه مقادیر Z در سطح 05/0P< معنادار نیست. همچنین بر اساس آزمون باکس برای همگنی ماتریس‌های کوواریانس، همبستگی متغیرهای وابسته در گروه‌های مطالعه‌شده همگن است چراکه F محاسبه‌شده در سطح 05/0P< معنادار نیست. همچنین طبق آزمون کرویت بارتلت برای بررسی پیش‌فرض همبستگی متعارف بین متغیرها، پیش‌شرط همبستگی متعارف بین متغیرها محقق شده است؛ چراکه خی دو محاسبه‌شده در سطح 01/0P< معنادار است؛ چراکه میزان میانگین گروه دوم (ساختاری) در مقایسه با گروه اول (عملکردی) بیشتر است و این تفاوت معنادار P<0/05 است. از سوی دیگر میانگین نمره افراد دارای معلولیت صوتی گروه ساختاری در بخش‌های جسمی و عاطفی نیز به ترتیب با 7/18 و 2/15 از افراد دارای معلولیت صوتی گروه عملکردی بیشتر و در سطح 05/0P< معنادار است. نتیجه‌گیری معلولیت صوتی در گروه ساختاری نسبت به گروه عملکردی پایین‌تر است و باید درمان همه‌جانبه با تأکید بر بهبود جنبه‌های روان‌شناختی اختلالات صوت برای این بیماران صورت بگیرد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
Comparing the Voice Handicap Index Scores in Groups with Structural and Functional Voice Disorders |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Objective The effects of voice disorders vary from person to person. Occupation, work environment, life, and family reaction are variables that affect one's perception of his/her own as an impaired voice. Voice Handicap Index (VHI) has not yet been used to compare the degree of voice disorders. Assuming that the quality of life may be different under a variety of voice disorders and that different physical, emotional and functional aspects maybe affected differently and that each disorder has a different treatment, This stud was conducted to prioritize and propose the appropriate treatments (voice health, manual therapy of larynx, voice therapy, and referral to relevant specialists) based on VHI score. Materials & Methods This is a descriptive/analytic study with cross-sectional design. Firstly, voice disorder of 166 patients aged 18-60 years referred to private clinics in Tabriz city was confirmed based on the diagnosis of a otolaryngologist and laryngeal stroboscopic images. VHI test was performed and a questionnaire was used to survey them in the presence of examiner to answer their potential questions. The VHI test consists of 30 items and 3 subscales of physical (10 items), emotional (10 items) and functional (10 items) rated on a 5-point Likert scale (0=Never, 1=Almost Never, 2=Sometimes, 3=Almost Always, and 4=Always). The patient's stroboscopic samples was examined by 3 speech-language pathologists and based on their consensus, patients were assigned into functional and structural voice disorders. In the next step, values obtained from the VHI test were compared between the two groups based on three subscales. Finally, the data were analyzed in SPSS v.19 software using statistical methods such as mean, standard deviation and Multivariate Analysis Of Variance (MANOVA). Results The rate of voice impairment was significantly higher in patients with structural voice disorder than in patients with functional disorder in overall and based on functional, physical and emotional components (p< 0.05). Based on Kolmogorov-Smirnov test results, the variables had normal distribution. According to the Box test results, the studied groups were homogeneous in terms of study variables. Based on Bartlett's test of sphericity results, the assumption of correlation between the variables was established, since the mean value of patients in the structural group was significantly higher than in the functional group (P< 0.05). the mean scores of individuals with structural voice disorders in physical (18.7) and emotional (15.2) dimensions were significantly higher than in those with functional voice disorders (P< 0.05). Conclusion Voice impairment in the structural group was lower than in the functional group. A comprehensive treatment should be considered for patients with structural voice disorder with an emphasis on improving the psychological aspects of voice disorders. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
مرضیه جلالیان | Marzieh Jalalian
rehabilitation of movement, cognitive disorder research Center, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran.
مرکز تحقیقاتی اختلالات شناختی و حرکتی توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
مجید صالح | Majid Saleh
Speech Therapy, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
گروه گفتاردرمانی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
ناصر زارعی | Naser Zarei
Speech Therapy, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
گروه گفتاردرمانی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
احسان شکاری | Ehsan Shekari
Speech Therapy, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
گروه گفتاردرمانی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
صمد افشاری | Samad Afshari
Speech Therapy, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
گروه گفتاردرمانی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2368-2&slc_lang=fa&sid=1 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
گفتاردرمانی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|