، جلد ۳، شماره ۲، صفحات ۳۵۵-۳۶۲
عنوان فارسی پیش بینی رشد پس از آسیب بر اساس متغیرهای معنویت، حمایت اجتماعی و عاطفه مثبت در گروه‌های مختلف سنی مبتلا به سرطان سینه
چکیده فارسی مقاله بیمار‌ی سرطان عامل استرس‌زای مهمی می باشد که با عواقب روانی– اجتماعی و کیفیت زندگی مثل اضطراب و افسردگی همراه می شود. این پژوهش با هدف پیش بینی رشد پس از آسیب به وسیله ی معنویت، حمایت اجتماعی و عاطفه مثبت در گروه‏های مختلف سنی مبتلا به سرطان سینه انجام شده است. روش مطالعه همبستگی بوده است. گروه نمونه شامل106 زن مبتلا به سرطان سینه از سه بیمارستان شهر تهران است که به روش سرشماری انتخاب شدند و به پرسشنامه های رشد پس از آسیب (PTGI)، معنویت (SQ)، حمایت اجتماعی (MOS) و عاطفه مثبت و منفی (PANAS) پاسخ دادند. داده‏ها به روش همبستگی و رگرسیون گام به گام تحلیل شد. نتایج رگرسیون در ارتباط با نقش عامل سن، نشان داد که در گروه 35-20 سال، متغیرهای معنویت و عاطفه مثبت(70/0R2=)، در گروه 45-36 سال، به ترتیب عاطفه مثبت، حمایت اجتماعی و معنویت (83/0R2=) و در گروه 60-46 سال، فقط عاطفه مثبت(75/0R2=) پیش بینی کننده مثبت رشد پس از آسیب بود. بنابراین، با افزایش سطح عاطفه مثبت، معنویت و حمایت اجتماعی می‌توان میزان رشد پس از آسیب بیماران را ارتقا بخشید که اهمیت هر کدام از متغیرها با توجه به سن بیماران متفاوت می‏باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله حمایت اجتماعی، رشد پس از آسیب، سرطان سینه،عاطفه مثبت، معنویت
عنوان انگلیسی Predictions of post-traumatic growth according to spirituality, social support and positive affection in deferent age groups with breast cancer
چکیده انگلیسی مقاله Cancer causes a great suffering situation which leads the psychosocial outcomes and quality of life such as anxiety and depression. The purpose of this research is prediction of PTG by spirituality, social support and positive affection in women with breast cancer. The results were presented according to different ages. Participants were 106 females with breast cancer who were hospitalized at 3 hospitals in Tehran, Iran, in a four-month period. They were selected by census then, they answered the Post-traumatic Growth Inventory, Spirituality Questionnaire, Medical Outcomes Survey social support scale, and Positive and Negative Affect Schedule. The data were analyzed by Pearson correlation and stepwise regression. The results, with study of age roles, showed that in the group of 25 to 35 years old, spirituality, social support and positive affection predicted PostTraumatic Growth. But in the group of 36 to 45 years old, positive affection, social support and spirituality, and in the group of 46 to 60 years old, only positive affection predicted Post Traumatic growth. Accordingly, it is inferred that through increasing of positive affection, spirituality and social support could improve the PTG. The importance of each of these variables is dependent on the patients' age.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله زهرا نیک منش | Zahra Nikmanesh
Faculty of education and psychology,University of Sistan and Baluchestan, Iran
دانشگاه سیستان و بلوچستان

محمد علی امام هادی | Mohammadali Emamhadi
Forensic Medicine and Toxicology Department, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Iran
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

نسرین میر عبدالهی | Nasrin Mirabdollahi
Faculty of education and psychology,University of Sistan and Baluchestan, Iran
دانشگاه سیستان و بلوچستان

نشانی اینترنتی http://jrh.gmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-363-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/2745/article-2745-2202520.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده سلامت روان و سلامت اجتماعی
نوع مقاله منتشر شده مقاله اصیل پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات