آرشیو توانبخشی، جلد ۲۲، شماره ۴، صفحات ۰-۰

عنوان فارسی تولید تکواژهای تصریفی و ساختارهای بند و عبارت زبان فارسی بر اساس پی-لارسپ: مقایسه کودکان با آسیب‌شنوایی نیمه‌شدید و کودکان با شنوایی بهنجار
چکیده فارسی مقاله مقدمه: علیرغم کلیه‌ی پیشرفت‌هایی که در حیطه‌ی تقویت صدا و غربالگری شنوایی نوزادان و مداخلات زودهنگام اتفاق افتاده است، هنوز نگرانی‌هایی در مورد مهارت‌های زبانی در کودکان با آسیب‌های شنوایی خفیف تا شدید وجود دارد. مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی وضعیت کمی و کیفی تکواژهای تصریفی، ساختارهای بند و عبارت و نیز میانگین طول گفته در کودکان با آسیب‌شنوایی نیمه‌شدید و کودکان با شنوایی بهنجار انجام گرفت. مواد و روش‌ها: به روش آسان و دسترس، 88 کودک با شنوایی بهنجار، بین سنین 2 تا 5 سال و 10 کودک با آسیب‌شنوایی نیمه‌شدید با سن 6 سال در مطالعه شرکت نمودند. گفتاردرمانگران نمونه‌های زبانی را در بافت بازی آزاد جمع‌آوری و سپس بر اساس پی-لارسپ نسخه‌نویسی و تقسیم‌بندی کردند. سپس در 100 واحد قابل تجزیه، 14 تکواژ تصریفی و کلیه بندها و عبارات شناسایی و شمارش شد. نتایج: در بخش مقایسه کمی، کودکان با آسیب‌شنوایی نیمه‌شدید در مقایسه با کودکان 4-5 ساله با شنوایی بهنجار به صورت معنی‌داری از تعداد تکواژ تصریفی کمتر (p = 0.004)، فعل/ متمم + ضمیر شخصی (p = 0.009) و پیشوند /می/ به عنوان نشانگر تصریف زمان (p = 0.025)،  میانگین طول گفتهتکواژ/واحد قابل تجزیه  (p = 0.003) و ساختارهای بند مرحله پنجم (p = 0.002) استفاده کرده بودند. همچنین، گروه با آسیب‌شنوایی به صورت معنی‌دار درصد بالاتری از گفته‌های تک‌کلمه‌ای (p = 0.001) را در مقایسه با گروه 4-5 ساله با شنوایی بهنجار در گنجینه‌ی ساختواژی-نحوی[1] خود داشت. در بخش کیفی، در حالیکه انواع بندهای مورد استفاده در کودکان با آسیب‌شنوایی مشابه گروه 2-3 ساله با شنوایی بهنجار بود اما انواع تکواژهای تصریفی که به شاخص تولید رسیده بود حتی از همین گروه نیز محدودتر بود. نتیجه گیری: مطالعه‌ی حاضر نشان داد که کودکان با آسیب‌شنوایی نیمه‌شدید در مقایسه با کودکان کم‌سن‌تر با شنوایی بهنجار در جنبه‌های دستور زبان فارسی تأخیر نشان می‌دهند. کودکان با آسیب‌شنوایی نیمه‌شدید در تعامل از بندهای ساده‌تر، تعداد تکواژهای تصریفی کمتر با تنوع محدودتر، تعداد محدودتر بندها و عبارات، درصد بیشتری گفته‌های تک‌کلمه‌ای و میانگین طول گفته‌ی کمتر استفاده نمودند. بنابراین، پایش مداوم مهارت‌های دستوری در این کودکان با توجه به خطر موجود برای مشکلات زبانی توصیه می‌شود. [1] Morphosyntactic
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تکواژهای تصریفی، کودکان با آسیب‌شنوایی، مهارت‌های ساختواژی-نحوی

عنوان انگلیسی Production of Persian Inflectional Morphemes, Phrase & Clause Structures Based on P-LARSP: A Comparison of Children With Moderately Severe hearing Loss & Children With Normal Hearing
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: In spite of all progressions in hearing amplification, hearing screening and intervention, there are still concerns around the language outcomes in children with mild to severe hearing loss. The present study aimed to investigate the performance on production of inflectional morphemes & phrase & clause structures of children with moderately severe hearing loss (MSHL) and compare with those of the children with normal hearing (NH). Materials & Methods: Participants were 88 children with NH, aged 2-5 years old, and 10 children with MSHL, aged 5-6 years old recruited by convenient sampling. Speech therapists collected language samples in a free play context, and then they transcribed and segmented language samples according to P-LARSP. From 100 analyzable units, they identified, allocated and counted 14 inflectional morphemes and all clause & phrase structures in each language sample. Results: Children with MSHL had significantly fewer numbers of inflectional morphemes (p = 0.004), verb/complement + personal pronoun (p = 0.009), and prefix /mi/ as a tense marker (p = 0.025), lower MLUmorpheme/analyzable utterances (p = 0.003), higher percentages of one-word utterances (p = 0.001), and lower numbers of clause structures in stage V (p = 0.002) compared with children with NH aged 4-5 years old. While the types of clause structures in children with MSHL were similar to the children with NH aged 24-36 months, the types of produced inflectional morphemes were restricted compared with the all groups of children with NH. Conclusion: The present study revealed that children with MSHL lag behind younger children with NH in grammatical aspects of Persian language. They used simpler clauses, limited numbers & types of inflectional morphemes, and clause & phrase structures, and mainly relied on one-word utterances. Continued monitoring of grammatical outcomes is warranted considering that children who are MSHL are at increased risk for language problems.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Children with Hearing Loss, Inflectional Morphemes, Morphosyntactic Skills

نویسندگان مقاله معصومه سلمانی | Masoomeh Salmani
Neuromuscular Rehabilitation Research Center, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran.
دکترای علوم گفتار، مرکز تحقیقات توانبخشی عصبی عضلانی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.

سپیده سید | Sepideh Seyed
Department of Speech Therapy, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran
کارشناسی ارشد روانشناسی، دپارتمان گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.

سارا مرادی | Sara Moradi
Student Research Committee, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.

زهره شیرکوند | Zohreh Shirkavand
Student Research Committee, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.

سحر ساداتی | Sahar Sadati
Student Research Committee, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.

مریم السادات طباطبایی | Maryam Alsadat Tabatabyi
Student Research Committee, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.


نشانی اینترنتی http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-3307-1&slc_lang=en&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده گفتاردرمانی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات