نشریه پرستاری ایران، جلد ۳۵، شماره ۱۳۵، صفحات ۰-۰

عنوان فارسی تأثیر شبیه سازی تروما بر کارکنان عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی فارس به روش نیمه تجربی
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: تروما عامل اصلی مرگ و ناتوانی در سراسر جهان است. مراقبت پیش بیمارستانی بخش اول سیستم درمان و مراقبت از تروما است. خدمات فوریت­های پزشکی شامل واکنش های فوری جهت حفظ حیات می­باشند. افزایش مهارت­های مراقبت از بیماران ترومایی قبل از رسیدن بیمار به بیمارستان می­تواند تاثیر زیادی در حفظ حیات بیماران بدحال داشته باشد. اقدامات تشخیصی و درمانی قبل از رسیدن این بیماران به بیمارستان، نقش مهمی در کاهش مرگ و نتایج منفی در آنها دارند. شبیه سازی، کارکنان را در استفاده از تجارب آموزشی، ادراکی و روانی یادگیری توانا نموده و سبب می شود که کارکنان بتوانند مهارت های اصلی را در تفکر، ارزیابی، حل مشکلات، تصمیم گیری و تحلیل داده ها به دست آورند. شبیه سازی مصدومین ترومایی باعث تغییرات ذهنی و عینی در میان کارکنان عملیاتی و در حقیقت مراقبت از مصدومین می­شود که در واقع یک نتیجه مثبت از دوره های شبیه سازی شده ی  PHTLS  [1]است. این مطالعه با هدف ارزشیابی مهارت کارکنان عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی در مواجهه با فرد دچار تروما پس از اجرای آموزش شبیه سازی انجام شد. روش: این مطالعه ارزشیابی از نوع نیمه تجربی با طرح پیش  آزمون - پس  آزمون  بود. محیط پژوهش،  مرکز مدیریت حوادث و فوریتهای پزشکی بود. نمونه گیری درسال 1398 به روش تصادفی ساده از بین 200 نفر از کارکنان اورژانس پیش بیمارستانی صورت پذیرفت. برای تعیین تعداد نمونه لازم در سطح اطمینان 0/95و توان  آزمون  80درصد و با فرض اینکه مهارت های مواجهه با بیماران دچار تروما در کارکنان عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی پس از آموزش شبیه سازی حداقل 8نمره تغییر کند تا از لحاظ آماری معنی دار تلقی شود پس از جایگذاری در فرمول مربوطه حجم نمونه لازم 50 نفر بدست آمده که با احتساب 20 درصد ریزش 60 نفر در نظر گرفته  شد. عملکرد کارکنان از نظر مهارت بالینی مواجهه با بیماران دچار تروما به روش(OSCE) Objective Structured Clinical Skills Evaluation)) در 9 ایستگاه مورد ارزیابی قرار گرفت. ایستگاه ها شامل1- بررسی بیمار ترومایی 2 - محدودسازی حرکت ستون فقرات بیمارنشسته 3-محدود سازی حرکت ستون فقرات بیمار خوابیده 4- محدودسازی حرکت استخوان بلند صدمه دیده 5 -محدود سازی حرکت مفصل آسیب دیده 6- استفاده از اسپلینت کششی 7- کنترل خونریزی ودرمان شوک 8 - تعبیه راه هوایی دهانی-حلقی،  بینی–حلقی و ساکشن کردن  9- تهویه و لوله گذاری دهانی–نایی بود. جهت جمع آوری داده از چک لیست مشاهده ای عملکرد انجام مهارت های بالینی مواجهه با بیماران دچار تروما توسط ارزیابان استفاده  شد. در مجموع این کارگاه در طول دو روز از ساعت 07:00 تا 15:30 برگزار شد. کارکنان پس از گذراندن آموزش های تئوری و عملی بر اساس شبیه سازی صورت گرفته در پایان با چندین سناریو مختلف بر اساس شرایط بیمار مورد  آزمون  نهایی قرار گرفتند. نقطه ی عطف و قابل توجه در آموزش مذکور این بود که به غیر از شبیه سازی مصدوم در حقیقت فضای  آزمون  OSCE هم شبیه سازی شد. محتوای آموزشی  در این مدل شامل محتوای آموزش PHTLS و 9 مهارت مواجهه با بیماران دچار تروما براساس چک لیست مهارت بالینی استاندارد تروما بود. شبیه سازی براساس انتظارات مدل آموزشی  مورد نظر پژوهشگر و شبیه سازی بیمارنما همراه با دکور صحنه به متخصص شبیه سازی ارائه شده و با توجه به آن ویژگی ها شبیه سازی مناسب طراحی  شده بودند. بلافاصله بعد از آموزش مذکور مجدد سنجش مهارت بالینی کارکنان براساس شرکت در آزمون  OSCE و با چک لیست بررسی مهارت بالینی مواجهه با بیماران دچار تروما صورت گرفت. داده های پیش و پس  آزمون  در جداول اولیه تنظیم و سپس بررسی مهارتها با استفاده از روش های از آمار توصیفی (فراوانی ، درصد،  میانگین و انحراف معیار) و آماراستنباطی (t زوجی و اندازه اثر کوهن) توسط نرم افزارSPSS 22  صورت گرفت.  یافته ها:بیشتر افراد مورد پژوهش مرد (88/5 % ) ، مجرد ( 56/9 %) و در رده سنی 20 تا 30 سال بودند (56/9%). بیشتر کارکنان عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی مورد پژوهش دارای مدرک پرستاری یا فوریت پزشکی(84/6 %) ، دارای سابقه آموزش تروما (59/6 %) و سابقه فعالیت در اورژانس پیش بیمارستانی (90/4%) بودند. میانگین نمره مهارت کلی کارکنان عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی در مواجهه با فرد دچار تروما قبل از آموزش 40/51 با انحراف معیار 11/93 بدست آمد که از میانه نمره ابزار یعنی 74/5پایین تر بود. برای مقایسه نه مهارت نمرات هر کدام بر مبنای 0 تا 100 محاسبه شد و نتایج نشاندهنده آن بود که کمترین میانگین نمره در مهارت تهویه و لوله گذاری دهانی–نایی (16/11 ± 20/78)  و بیشترین در مهارت محدودسازی حرکت ستون فقرات بیمارنشسته (20/36±32/53) بود.  میانگین نمره مهارت کلی کارکنان عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی در مواجهه با فرد دچار تروما بعد از آموزش 113/17با انحراف معیار 10/24 بدست آمد که از میانه نمره ابزار یعنی 74/5 بالاتر بود. نتایج نشاندهنده آن بود که کمترین میانگین نمره کسب شده بر مبنای صفر تا صد در مهارت استفاده از اسپلینت کششی (18/73±71/01 ) و بیشترین در مهارت کنترل خونریزی و درمان شوک ( 22/75 ± 81/04 ) بود. نتایج آزمون تی زوجی نشان داد مهارت کلی بالینی و همچنین نه مهارت استاندارد مواجهه با بیماران دچار تروما در کارکنان عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی بعد از آموزش شبیه سازی نسبت به قبل از آن به صورت معنی داری بیشتر بود (0/001>p). نتایج اندازه اثر کوهن نشان داد بیشترین تاثیر مداخله بر روی بررسی بیمار ترومایی (3/33) و کمترین در محدودسازی حرکت ستون فقرات بیمارنشسته (1/55) و در کل در مهارت های استاندارد مواجهه با بیماران دچار تروما برابر با 4/64 بود. نتیجه گیری :یافته های پژوهش نشان داد که  مهارت بالینی کارکنان عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی در مواجهه با فرد دچار تروما پس از آموزش شبیه سازی افزایش یافته بود، همچنین نمره مهارت کارکنان عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی در مواجهه با فرد دچار تروما بعد از آموزش شبیه سازی نسبت به قبل از آموزش در همه نه مهارت و مهارت کلی به طور معنی داری بالاتر بود (001/0p<). نتایج آماری نشان می دهند آموزش به روش شبیه سازی فرد دچار تروما،  باعث افزایش نمره کل مهارت بالینی مواجهه با فرد دچار تروما در کارکنان عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی می شود. براساس نتایج،  آموزش نوین کارکنان عملیاتی مبتنی بر شبیه سازی فرد دچار تروما در بهبود مهارت کارکنان عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی موثر بود. بنابراین استفاده از این روش نوین آموزشی  را می توان به عنوان راهی برای آموزش و یادگیری موثرتر در کارکنان عملیاتی به کار گرفته و در جهت انجام مراقبت های با کیفیت و ایمن از بیماران گامی برداشت. آموزش مهارت مواجهه با فرد دچار ترومای پس از آموزش شبیه سازی اجازه می دهد تا شرکت کنندگان بدون اینکه به ایمنی بیمار آسیب برسانند،  وضعیت بحرانی و اورژانسی را تجربه کنند. این پژوهش نشان دهنده آن بود که مهارت کارکنان عملیاتی در برخورد با  فرد دچار تروما در کارکنانی که آموزش مبتنی بر شبیه سازی را دریافت کرده اند نسبت به قبل از آموزش به طور معناداری بیشتر بود. بنابراین در آموزش مبتنی بر شبیه سازی فرد دچار تروما،  مهارت یادگیرندگان می تواند افزایش یابد و استفاده از این روش آموزشی  و تشویق کارکنان به شرکت در آن به صورت آموزش مداوم،  ضمن استفاده از این روش نوین آموزشی،  ارتقاء مهارت های بالینی کارکنان عملیاتی را به همراه خواهد داشت.   [1]Prehospital trauma life support  
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کلمات کلیدی،تروما، اورژانس پیش بیمارستانی، شبیه سازی، آموزش

عنوان انگلیسی The Impact of Trauma Simulation on Pre-hospital Emergency Operations Staff
چکیده انگلیسی مقاله Background and Purpose: Trauma is a leading cause of death and disability worldwide. Prehospital care is the first part of the trauma treatment and care system. Improving the skills of caring for trauma patients before the patient arrives at the hospital can have a significant impact on the survival of critically ill patients.Simulation enables employees to use learning, cognitive and psychological learning experiences.Simulation of trauma casualties causes subjective and objective changes among operational staff and, in fact, casualty care, which is a positive result of PHTLS simulated courses.The aim of this study was to evaluate the skills of pre-hospital emergency operations staff in dealing with a trauma patient after performing simulation training. Method[FR1] : This study was a quasi-experimental evaluation with a pre-test-post-test design. The research environment was Shiraz Medical Emergency and Accident Management Center. Sampling in 2019 was done by simple random method among 200 pre-hospital emergency staff. To determine the required number of samples at a confidence level of 0.95 and a test capacity of 80% and assuming that the skills of dealing with trauma patients in pre-hospital emergency operations staff after simulation training change at least eight points to be considered statistically significant. After placement in the relevant formula, the required sample size of 50 people was obtained, which was considered to be 60 people, taking into account the 20% drop.Staff performance in terms of clinical skills in dealing with trauma patients was evaluated by the OSCE (Objective Structured Clinical Skills Evaluation) method in 9 stations. To collect data from the observation checklist, the performance of clinical skills in dealing with trauma patients was evaluated. Used by evaluators. In total, this workshop was held for 2 days. After passing theoretical and practical trainings based on simulations, the staff was finally tested with several different scenarios based on the patient's condition. Immediately after the mentioned training, the clinical skills of the staff were re-evaluated based on their participation in the OSCE test and with the checklist of clinical skills of dealing with patients with trauma.Pre- and post-test data were adjusted in the initial tables and then skills were assessed using methods of descriptive statistics (frequency, percentage, mean and standard deviation) and inferential statistics (paired t-test and Cohen effect size) by SPSS 22 software. Findings : Most of the subjects were men (88.5%), single (56.9%) and in the age group of 20 to 30 years (56.9%).Most of the pre-hospital emergency operatives in the study had nursing or emergency medical records (84.6%), had a history of trauma training (59.6%) and a history of activity in the pre-hospital emergency (90.4%).The average total skill score of pre-hospital emergency operations staff in the face of a person with trauma before training was 40.51 with a standard deviation of 11.93, which was lower than the mean score of the instrument, ie 74.5. To compare 9 skills, scores were each calculated from 0 to 100 and the results showed that the lowest mean score was in oral-tracheal ventilation and intubation skills (20.78 16 16.11) and the highest in restricted spinal movement restriction skills. (36.20 36 36.32). The average total skill score of pre-hospital emergency operations staff in the face of a trauma patient after training was 113.17 with a standard deviation of 10.24, which was higher than the average score of the instrument, ie 74.5.The results showed that the lowest mean score obtained based on zero to one hundred was in the skill of using traction splint (71.1 73 18.73) and the highest was in the skill of controlling bleeding and shock treatment (81.4 75 22.75).The results of paired t-test showed that general clinical skills as well as 9 standard skills of dealing with trauma patients in pre-hospital emergency operations staff after simulation training were significantly higher than before (p < 0.001).The results of Cohen's effect size showed that the highest effect of the intervention was on the examination of the trauma patient (3.33) and the least on the limitation of the patient's spine movement (1.55) and in general in the standard skills of dealing with trauma patients was 4.64. . Conclusion. The results showed that the clinical skills of pre-hospital emergency operations staff in dealing with a trauma patient had increased after simulation training. In all nine skills and general skills were significantly higher (p < 0.001).Statistical results show that training by trauma simulation method increases the total score of clinical skills of coping with trauma.According to the results, simulation-based training was effective in improving the skills of pre-hospital emergency operations staff.Therefore, using this new educational method can be used as a way to teach and learn more effectively and take steps to provide quality and safe care for patients.This training allows participants to experience a critical and emergency situation without compromising patient safety. Using this training method and encouraging employees to participate in it in the form of continuous training, while using this new training method, will improve the clinical skills of operational staff.  
 [FR1]بازه زمانی نمونه گیریوارد شد
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Trauma, Emergency Medical Services (EMS), Simulation, Training

نویسندگان مقاله مهری بزرگ نژاد | Mehri Bozorgnejad
دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.

طاهره نجفی قزلجه | Tahere Najafi
مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.

شیما حقانی | Shima Haghani
مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.

پیمان نظری | Peyman Nazari
دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران


نشانی اینترنتی http://ijn.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2915-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده پرستاری
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات