طب توانبخشی، جلد ۱۱، شماره ۲، صفحات ۱۹۴-۲۰۹

عنوان فارسی تأثیر بازی‌های جدی بر بازداری پاسخ، توجه انتخابی و پردازش دیداری‌فضایی در دانش‌آموزان با اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی: با تأکید بر دو بازی آموزش مغز و کاگنی‌پلاس
چکیده فارسی مقاله اهداف پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی توان‌بخشی شناختی رایانه‌ای بر بازداری پاسخ، توجه انتخابی و پردازش دیداری‌فضایی دانش‌آموزان با اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی و با تأکید بر مقایسه دو بازی ساختاریافته آموزش مغز و کاگنی‌پلاس انجام شد.مواد و روش‌ها گروه نمونه پژوهش حاضر را 45 دانش‌آموز دارای اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی مشغول به تحصیل در پایه‌های دوم تا ششم که به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شده بودند، تشکیل ‌دادند. به‌منظور تشخیص اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی، علاوه بر تشخیص متخصصین مراکز فعال در حوزه این اختلال، از پرسش‌نامه پروفایل اختلال کمبود توجه/بیش‌فعالی و آزمون عملکرد یکپارچه دیداری‌شنیداری استفاده شد. شرکت‌کنندگان در پژوهش به‌صورت تصادفی در سه گروه 15نفری آموزش مغز (آزمایش 1)، کاگنی‌پلاس (آزمایش 2) و گروه کنترل جای‌گماری شدند. گروه‌های آزمایش 1 و 2 به ترتیب به‌وسیله بازی‌های ساختاریافته آموزش مغز و کاگنی‌پلاس طی مدت 2 ماه و هر هفته 3 جلسه 45 تا50 دقیقه‌ای آموزش دیدند. گروه کنترل در این بازه زمانی هیچ برنامه آموزشی دریافت نکرد. هر سه گروه قبل و بعد از اجرای برنامه مداخله در حیطه‌های بازداری پاسخ، توجه انتخابی و پردازش دیداری‌فضایی با استفاده از آزمون استروپ و خرده‌مقیاس پردازش دیداری‌فضایی آزمون هوش استنفورد بینه ارزیابی شدند. به‌منظور تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس استفاده شد.یافته‌ها نتایج حاکی از وجود تفاوت معنی‌دار در عملکرد گروه‌های آموزش نسبت به گروه کنترل در مؤلفه‌های اندازه‌گیری‌شده بود (P< 0/05). با این‌ حال، مقایسه گروه آموزش مغز و کاگنی‌پلاس تفاوت معنی‌داری بین اثربخشی برنامه کاگنی‌پلاس از نظر مؤلفه‌های بازداری پاسخ و توجه انتخابی نسبت به برنامه آموزش مغز نشان نداد (P< 0/05). در مؤلفه پردازش دیداری‌فضایی، گروه آموزش مغز به‌صورت معنی‌داری عملکرد بهتری نسبت به گروه کاگنی‌پلاس از خود نشان داد (P< 0/05).نتیجه‌گیری می‌توان نتیجه گرفت که بازی‌های ساختاریافته می‌توانند به بهبود عملکرد دانش‌آموزان با اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی در زمینه کارکردهای عصب‌روان‌شناختی بازداری پاسخ، توجه انتخابی و پردازش دیداری‌فضایی منجر شوند. به‌طورکلی، بازی ساختاریافته آموزش مغز در زمینه پردازش دیداری‌فضایی نسبت به برنامه کاگنی‌پلاس اثربخشی بیشتری را نشان می‌دهد. هرچند در زمینه توجه انتخابی و بازداری پاسخ اثربخشی هر دو برنامه آموزشی با یکدیگر مشابه است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اختلال نقص توجه/بیش فعالی، توانبخشی شناختی، بازداری پاسخ، توجه انتخابی، پردازش دیداری-‌فضایی، بازی جدی،

عنوان انگلیسی The Effect of Serious Games on Response Inhibition, Selective Attention and Visual-Spatial Processing in Attention Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD): BrainـTrain and Cogniplus Games CogniPlus
چکیده انگلیسی مقاله Background and Aims This study aims to compare the effectiveness of two computerized cognitive training applications, “Brain Train” and" CogniPlus”, in improving the response inhibition, selective attention, and visual-spatial processing speed of children with attention deficit/hyperactivity disorder (ADHD).Methods This is a quasi-experimental. Participants were 45 elementary school students diagnosed with ADHD who were selected by a convenience sampling method. The students were divided randomly into three groups: intervention group 1 (n=15, receiving training by Brain Train), intervention group 2 (n=15, receiving training by CogniPlus) and control (n=15). Each intervention group separately received training for two months, three session per week, each for 50-60-minutes. Performance of three groups were evaluated in response inhibition, selective attention, and visual-spatial processing in pre-test and post-test phases using Stroop test, the integrated visual and auditory continuous performance test (IVA+Plus), and visual-spatial processing subscale of the Stanford-Binet Intelligence Scales. Collected data were analyzed using the analysis of covariance.Results Results showed a significant difference between the two intervention groups in the study variables (P< 0.05), but there was no significant difference between two intervention groups in improving selective attention and response inhibition (P>0.05). However, in visual-spatial processing, the group received training by Brain Train application showed a significant improvement more than the group received training by CogniPlus (P< 0.05).Conclusion Computerized cognitive training applications can improve the cognitive skills of children with ADHD, where the Brain Train application is more effective than Cogniplus regarding the visual-spatial processing ability.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله اختلال نقص توجه/بیش فعالی, توانبخشی شناختی, بازداری پاسخ, توجه انتخابی, پردازش دیداری-‌فضایی, بازی جدی

نویسندگان مقاله فریده حاجی حیدری |
گروه روانشناسی عمومی و کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

مهناز استکی |
گروه روانشناسی عمومی و کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

حسن عشایری |
گروه توانبخشی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم‌پزشکی ایران، تهران، ایران.

منصوره شهریاری احمدی |
گروه روانشناسی عمومی و کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.


نشانی اینترنتی http://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1101251_c02fec8499928c1a9f82632e329b2871.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات