، جلد ۱۸، شماره ۴، صفحات ۵۰-۵۹

عنوان فارسی اثر تمرینات شناختی بر انجماد راه رفتن بیماران مبتلا به پارکینسون
چکیده فارسی مقاله هدف: انجماد راه رفتن یکی از ویژگی های معمول و ناتوان کننده در بیماری پارکینسون میباشد. این پدیده با کارکردهای شناختی در ارتباط است. لذا هدف از مطالعه ی حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرینات شناختی بر انجماد راه رفتن بیماران مبتال به پارکینسون بوده است. روش: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی میباشد که بر روی 14 بیمار پارکینسونی (میانگین سنی 10/921±60/21) مبتال به انجماد راه رفتن مرحله 2 - 5 مقیاس هوهن و یاهر انجام شد. آزمودنی ها به صورت در دسترس انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه کنترل (5 مرد و 2 زن) و درمان (4 مرد و 3 زن) قرار گرفتند. گروه درمان در 8 هفته تمرینات شناختی شرکت کردند. در حالی که گروه کنترل در این مدت فقط فعالیتهای معمول زندگی را دنبال می کردند. انجماد راه رفتن توسط پرسشنامه انجماد راه رفتن اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس (0/05=a) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد اثر یک دوره تمرینات شناختی بر میانگین کاهش امتیازات شدت، فراوانی و نمره کل انجماد راه رفتن در گروه درمان در مقایسه با شاهد معنادار بوده است. نتیجه گیری: به نظر میرسد تمرینات شناختی بتواند به عنوان شیوهای مناسب برای بهبود انجماد راه رفتن در بیماران مبتال به پارکینسون استفاده شود. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بیماری پارکینسون، انجماد راه رفتن، تمرینات شناخت

عنوان انگلیسی The Effect of Cognitive Training on Freezing of Gait in Patients With Parkinson’s Disease
چکیده انگلیسی مقاله Objective: Freezing of gait (FOG) is a common and disabling feature of Parkinson's disease (PD). This phenomenon is associated with cognitive functions. So, the purpose of the present study was to investigate the effect of eight weeks cognitive training on freezing of gait in patients with Parkinson's disease. Method: A quasi-experimental study was conducted on 14 Parkinson's disease patients (mean age 60.21±10.92 years) with freezing of gait (2-5 Hohn and Yahr scale). The participants were selected through convenience sampling and were randomly assigned to treatment (4 males and 3 females) and control (5 males and 2 females) groups. The treatment group received an 8-week cognitive training; however, the control group performed their daily activities. A questionnaire was used to collect the data. An analysis of covariance (α=0.05) was used to analyze the collected data. Results: The results showed that there is a significant effect of cognitive training on reducing freezing of gait severity, frequency and total scores for the treatment group compared with the control group (P< 0.05). Conclusion: Cognitive training can be an appropriate training method to help improve freezing of gait in patients with Parkinson's disease.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Parkinson’s Disease, Freezing of Gait, Cognitive Training

نویسندگان مقاله مهدی ضامنی مطلق | Mehdi Zameni Motlagh
Department of Sport Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran.
دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

مریم نزاکت الحسینی | Maryam Nezakat_ Alhosseini Nezakat_ Alhosseini
Department of Sport Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran.
دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

حمید صالحی | Hamid Salehi
Department of Sport Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran.
دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

احمد چیت ساز | Ahmad Chitsaz
Department of Neurology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
گروه نورولوژی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.


نشانی اینترنتی http://icssjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-2-498&slc_lang=other&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده other
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی اصیل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات