|
|
، جلد ۱۷، شماره ۱، صفحات ۳۵-۴۵
|
|
|
| عنوان فارسی |
زمانِ دستوری در زبان فارسی؛ نگاهی نو بر پایۀ یک الگوی شناختی آرمانی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
هدف: آگاهی از زمان تجربه‌ای کاملاً ذهنی است که برخلاف تجربۀ مکانی با هیچیک از حواس بشر دریافت شدنی نیست، اگرچه همه آن را درک می‌کنند. هدف این پژوهش، ارائۀ نگاهی نو به چگونگی مفهوم سازی زمان در زبان فارسی در قالب زبانشناسی شناختی و بر پایۀ یک الگوی شناختی آرمانی است. روش: در این راستا، ابتدا مفهوم زمان از جنبه‌های فلسفی و رده‌شناختی و سپس الگوی شناختی مورد نظر بررسی و تبیین شد. نتیجه گیری: با الهام از نظریه های لانگ کر در تقسیم‌بندی جدید اجزای تشکیل‌دهندۀ گروه فعلی نشان داده شد که گروه های فعلی در زبان فارسی نیز به دو جزء اسناد زمینه‌ساز و هسته بند تقسیم می‌شوند و این اسنادهای زمینه‌ساز هستند که بیانگر زمان دستوری در زبان فارسی اند. سپس تکواژهایی که به عنوان اسناد زمینه‌ساز، بیانگر زمان دستوری در زمانهای گذشته، حال و آینده هستند بررسی و تعیین شد و جایگاه هر یک از این اسنادها در الگوی شناختی آرمانی تعیین و نشان داده شد که این اسنادها با عناصر موجود در این الگو انطباق کامل دارند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
زمان، زمان دستوری، الگوی شناختی آرمانی، زبانشناسی شناختی |
|
| عنوان انگلیسی |
Tense in Persian Language; a New Perspective Based on an Idealized Cognitive Model |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Introduction: Temporal experience is an absolutely abstract and internal perception. Unlike space experience, it cannot be perceived by any of our sensory modalities, while it is a real and common experience. This study proposes a new perspective on conceptualization of tenses in Persian language through cognitive linguistics perspectives and based on an idealized cognitive model. Method: To this end, first we turned to a thorough consideration of the concept of time from philosophical and typological points of view. Then, the idealized cognitive model of time was introduced and thoroughly investigated. Results: According to the Langacker's theory on the new division of verb phrases, we came to the conclusion that Persian verb phrases are also divided into grounding predication and clausal head and these are the grounding predications that bear the notion of tense in Persian language clauses. The morphemes which stand for grounding predications in past, present and future tenses were determined and located in our idealized cognitive model. Conclusion: The grounding predications were found to be in complete alignment with the component parts of the idealized cognitive model. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Time, Tense, Idealized Cognitive Model, Cognitive Linguistics |
|
| نویسندگان مقاله |
مرتضی دستلان | Morteza Dastlan
Ph.D. student, General Linguistics. Linguistics department, Payamenoor University,Iran.
دانشجوی دکتری، رشته زبان شناسی همگانی، گروه زبان شناسی، دانشگاه پیام نور
زینب محمدابراهیمی | Zeynab Mohammadebrahimi
Assistant Professor, Linguistics department, Shahidbeheshti University,Tehran,Iran.
استادیار، گروه زبان شناسی، دانشگاه شهید بهشتی
راضیه مهدی‌بیرقدار | Razieh Mehdibeyraghdar
Assistant Professor, Linguistics department, Payamenoor University,Tehran,Iran.
استادیار، گروه زبانشناسی، دانشگاه پیام نور
بلقیس روشن | Belghis Rovshan
Associate Professor, Linguistics department, Payamenoor University,Iran.
دانشیار، گروه زبان شناسی، دانشگاه پیام نور
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://icssjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-2-296&slc_lang=other&sid=1 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
other |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|