|
، جلد ۱۰، شماره ۴، صفحات ۳۹-۴۸
|
|
|
عنوان فارسی |
اثر شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بر کیفیت زندگی افراد افسرده (غیربالینی) |
|
چکیده فارسی مقاله |
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر افزایش کیفیت زندگی در افراد افسرده غیربیمار است. روش: در این پژوهش، از روش نیمه آزمایشی آزمون- بازآزمون برای دو گروه آزمایشی و شاهد استفاده شد. بدین منظور از میان تقریبا یک هزار نفر دانشجوی ساکن خوابگاه دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، 150 نفر به طور تصادفی و از بین این افراد به حکم قرعه 30 دانشجویی که نمراتشان در آزمون افسردگی بک 15 و بالاتر بود، انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی و شاهد تقسیم شدند. گروه آزمایشی طی هشت جلسه هفتگی 1/5 تا 2 ساعته تحت آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفت. گروه شاهد هیچ گونه آموزش درمانی دریافت نکرد. آزمودنی های دو گروه پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت و پرسشنامه افسردگی بک را در دو نوبت (پیش از درمان و پس از درمان) تکمیل کردند. برای آزمون فرضیه های پژوهش از تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون همبستگی پیرسون، و برای بررسی اثر درمان از آزمون t مستقل استفاده شد. یافتهها: یافته ها نشان می دهند که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، کیفیت زندگی را افزایش و افسردگی را کاهش می دهد. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین های شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با افزایش آگاهی افراد از لحظه حال از طریق فنونی مثل توجه به تنفس و بدن، و توجه دادن آگاهی به اینجا و اکنون، بر نظام شناختی و پردازش اطلاعات اثر می گذارد. لذا با توجه به موثر واقع شدن این نوع آموزش و با در نظر گرفتن سودمندی های این روش در زمینه درمان افسردگی و افزایش کیفیت زندگی، استفاده گسترده از آن توصیه می شود. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، کیفیت زندگی، افسردگی |
|
عنوان انگلیسی |
The Impact of Mindfulness-Based Cognitive Therapy on The Quality of Life in Non-Clinically Depressed People |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Objective: In this research we investigated the effect of mindfulness-based cognitive therapy on enhancing students' quality of life and reducing their depression. Method: A pretest-posttest quasi-experimental design including an experimental group and a control group was used. The experimental group took part in an eight-session mindfulness-based cognitive therapy (MBCT) procedure and the control group did not receive the treatment. Each MBCT session took about 1.5 – 2 hours. 150 students randomly were selected from 1000 students living in the dormitories of Isfahan University of Medical Sciences. Then, they all filled in BDI. Among those who scored 15 or above on BDI, 30 students were randomly selected and randomized in two groups. Both groups filled in World Health Organization Quality of Life Questionnaire (WHOQOL – BREF), before and after the therapy. Results: The data were analyzed by using SPSS 11.5 for Windows and the research hypotheses were tested conducting a series of two-way ANOVAs, Pearson Product-Moment Correlation tests and an independent t-test to investigate the effect of the therapy. The results indicated that a mindfulness-based cognitive therapy enhances students' quality of life and reduces their depression. Conclusion: The results are in line with previous studies. Furthermore, the findings will be theoretically and methodologically discussed. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
|
|
نویسندگان مقاله |
حسین کاویانی | Hossein Kaviani مرکز روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
ندا حاتمی | Neda Hatami کارشناس ارشد روانشناسی.
عبدالله شفیع آبادی | Abd Elah Shafieabadi گروه روانشناسی دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
|
|
نشانی اینترنتی |
http://icssjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-2-445&slc_lang=other&sid=1 |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
other |
موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی اصیل |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|