، جلد ۸، شماره ۳، صفحات ۳۳-۴۲

عنوان فارسی میزان عود در اختلال دوقطبی نوع یک: پیگیری ۱۷ ماهه بیماران مبتلا به اولین دوره مانیا
چکیده فارسی مقاله هدف: با توجه به دانش ناکافی موجود در زمینه سیر و پیامد اختلال دوقطبی، و از طرفی عدم انجام ارزیابی طولی سیر این اختلال در ایران، این مطالعه مقدماتی بر روی بیماران مبتلا به اولین دوره مانیا انجام شد. روش: در یک بررسی طولی و آینده‌نگر، 23 بیمار مبتلا به اولین دوره مانیا با تشخیص اختلال دوقطبی نوع یک (BID) که در مرکز آموزشی- درمانی روانپزشکی ایران بستری شده بودند مورد ارزیابی قرار گرفتند. در ابتدا از فهرست معیارهای تشخیصی (DSM-IV-TR(، مقیاس 24 ماده‌ای اندازه‌گیری افسردگی هامیلتون (HDRS)، مقیاس اندازه‌گیری مانیای یانگ (YMRS) و مقیاس وسواسی- اجباری ییل- براون (YBOCS) استفاده شد. سه پرسشنامه‌ اخیر  هر دو تا چهار ماه و ارزیابی دوباره تشخیصی هر شش ماه انجام می‌شد. بیماران بین 8 تا 24 ماه (5/3 ±0/17) پیگیری شدند. سابقه ابتلا به اختلالات روانی در بستگان درجه یک بیمار به‌کمک شرح حال و مصاحبه تعیین گردید. یافته‌ها: تنها تشخیص یکی از بیماران (%4/3) به اسکیزوفرنیا تغییر کرد. سایر بیماران شامل 11 زن و 11 مرد با میانگین سنی 10/4 ± 28/4 سال بودند. بیشتر بیماران مجرد و با تحصیلات کمتر از دبیرستان بودند. 31/8% سابقه اختلال افسردگی داشتند. سوءمصرف مواد (به‌جز نیکوتین) تنها در دو بیمار وجود داشت. 9/1% دچار همبودی اختلالات اضطرابی بودند. 22/7% دارای وابسته فامیلی مبتلا به BID و 13/6% دارای وابسته مبتلا به اختلال افسردگی ماژور بودند. 49/9 درصد بیماران دچار عود اپی‌زود خلقی شدند. دوسوم موارد عود در سال اول و یک‌سوم در سال دوم بروز کرد. 13/6 درصد بیماران در شش ماه اول (پس از بهبودی دوره اول مانیا) و 31/8 درصد در سال اول دچار عود شدند.  هیچ موردی از اپی‌زود خلقی مختلط و یا تندچرخی بروز نکرد. آزمون خی‌دو تفاوت آماری معنی‌داری در سابقه اپی‌زود خلقی پیش از اولین دوره مانیا، بین بیماران دچار عود مانیا (71/4%)  و بیماران بدون این عود (20/0%)  نشان داد. نتیجه گیری: میزان عود در اوایل سیر قابل توجه است و با توجه به بالاتر بودن عود در بیماران دارای سابقه ابتلا به اپی‌زودهای افسردگی، مداخله پیشگیرانه جدی، به‌ویژه در این گروه از بیماران توصیه می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اختلال دوقطبی، مانیا، افسردگی ماژور، پیامد، عود، همبودی

عنوان انگلیسی Degree of Recurrence of Type I Bipolar Disorder: A 17 Month Follow-Up of Patients With First-Episode Mania
چکیده انگلیسی مقاله Objective: Regarding the inadequate knowledge about the course and prognosis of bipolar disorders and the lack of a longitudinal assessment of the course of this disorder in  Iran , this preliminary study was carried out on patients with first-episode mania.  Method: In a longitudinal prospective study, 23 patients with first-episode mania who were admitted to  Iran medical and educational psychiatric center with a diagnosis of bipolar I disorder (BID) were evaluated. First, DSM-IV-TR diagnostic criteria, Hamilton Depression Rating Scale (HDRS), Young Mania Rating Scale (YMRS), and Yale-Brown Obsessive Compulsive Scale (YBOCS) were used. The three latter questionnaires were used every two to four months, and a diagnostic reassessment was carried out every six months. Patients were followed for 8 to 24 months (17±5.3). The history of psychiatric disorders in the patients' first degree relatives was obtained by interview and history taking.  Results: The diagnosis of only one of the patients (4.3%) changed to schizophrenia. The other patients included 11 men and 11 women with the mean age of 28.4±10.4. Most patients were single and held a pre-high school degree. 31.8% had a history of depressive disorder. Substance abuse (except for nicotine) was present in only two patients. 9.1% had a comorbidity of anxiety disorders. 22.7% had relatives with BID and 13.6% had relatives with major depressive disorder. 40.9% of patients underwent a recurrence of mood episode. Two thirds of the recurrences took place in the first year and one third took place in the second year. 13.6% and 40.9% of patients experienced recurrence in the first six months and the first year (after improvement of first-episode mania) respectively. No mixed episodes or rapid cycling happened. Chi square test showed a significant statistical difference of a history of mood episodes before the first phase of mania, between patients with mania recurrence (71.4%) and patients without this recurrence (20.0%).  Conclusion: The recurrence rate is significant in the early course of BID, and regarding the higher rate of recurrence in patients with history of depressive episodes, a serious prophylactic intervention, especially in this group of patients, is recommended.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Bipolar Disorder, Mania, Major Depression, Outcome, Recurrence, Comorbidity

نویسندگان مقاله امیر شعبانی | Amir Shaabani
Department of Psychiatry, Iran University of Medical Sciences, Mental Health Research Center, Tehran, Iran.
گروه روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، مرکز تحقیقات بهداشت روان، تهران، ایران.

مهرداد افتخار | Mehrdad Eftekhar
مرکز تحقیقات بهداشت روان، تهران، ایران.

بدری دانش آموز | Badri Danesh Amouz
مرکز تحقیقات بهداشت روان، تهران، ایران.

حمیدرضا خانیها | Hamidreza Khaniha
مرکز تحقیقات بهداشت روان، تهران، ایران.

میترا حکیم شوشتری | Mitra Hakim Shoushtari
مرکز تحقیقات بهداشت روان، تهران، ایران.

میرفرهاد قلعه‌بندی | Mirfarhad Ghaleh Band
مرکز تحقیقات بهداشت روان، تهران، ایران.

لیلی پناغی | Leili Panaghi
مرکز تحقیقات بهداشت روان، تهران، ایران.


نشانی اینترنتی http://icssjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-2-187&slc_lang=other&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده other
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی اصیل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات