|
، جلد ۸، شماره ۳، صفحات ۳۳-۴۲
|
|
|
عنوان فارسی |
میزان عود در اختلال دوقطبی نوع یک: پیگیری ۱۷ ماهه بیماران مبتلا به اولین دوره مانیا |
|
چکیده فارسی مقاله |
هدف: با توجه به دانش ناکافی موجود در زمینه سیر و پیامد اختلال دوقطبی، و از طرفی عدم انجام ارزیابی طولی سیر این اختلال در ایران، این مطالعه مقدماتی بر روی بیماران مبتلا به اولین دوره مانیا انجام شد. روش: در یک بررسی طولی و آیندهنگر، 23 بیمار مبتلا به اولین دوره مانیا با تشخیص اختلال دوقطبی نوع یک (BID) که در مرکز آموزشی- درمانی روانپزشکی ایران بستری شده بودند مورد ارزیابی قرار گرفتند. در ابتدا از فهرست معیارهای تشخیصی (DSM-IV-TR(، مقیاس 24 مادهای اندازهگیری افسردگی هامیلتون (HDRS)، مقیاس اندازهگیری مانیای یانگ (YMRS) و مقیاس وسواسی- اجباری ییل- براون (YBOCS) استفاده شد. سه پرسشنامه اخیر هر دو تا چهار ماه و ارزیابی دوباره تشخیصی هر شش ماه انجام میشد. بیماران بین 8 تا 24 ماه (5/3 ±0/17) پیگیری شدند. سابقه ابتلا به اختلالات روانی در بستگان درجه یک بیمار بهکمک شرح حال و مصاحبه تعیین گردید. یافتهها: تنها تشخیص یکی از بیماران (%4/3) به اسکیزوفرنیا تغییر کرد. سایر بیماران شامل 11 زن و 11 مرد با میانگین سنی 10/4 ± 28/4 سال بودند. بیشتر بیماران مجرد و با تحصیلات کمتر از دبیرستان بودند. 31/8% سابقه اختلال افسردگی داشتند. سوءمصرف مواد (بهجز نیکوتین) تنها در دو بیمار وجود داشت. 9/1% دچار همبودی اختلالات اضطرابی بودند. 22/7% دارای وابسته فامیلی مبتلا به BID و 13/6% دارای وابسته مبتلا به اختلال افسردگی ماژور بودند. 49/9 درصد بیماران دچار عود اپیزود خلقی شدند. دوسوم موارد عود در سال اول و یکسوم در سال دوم بروز کرد. 13/6 درصد بیماران در شش ماه اول (پس از بهبودی دوره اول مانیا) و 31/8 درصد در سال اول دچار عود شدند. هیچ موردی از اپیزود خلقی مختلط و یا تندچرخی بروز نکرد. آزمون خیدو تفاوت آماری معنیداری در سابقه اپیزود خلقی پیش از اولین دوره مانیا، بین بیماران دچار عود مانیا (71/4%) و بیماران بدون این عود (20/0%) نشان داد. نتیجه گیری: میزان عود در اوایل سیر قابل توجه است و با توجه به بالاتر بودن عود در بیماران دارای سابقه ابتلا به اپیزودهای افسردگی، مداخله پیشگیرانه جدی، بهویژه در این گروه از بیماران توصیه میشود. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
اختلال دوقطبی، مانیا، افسردگی ماژور، پیامد، عود، همبودی |
|
عنوان انگلیسی |
Degree of Recurrence of Type I Bipolar Disorder: A 17 Month Follow-Up of Patients With First-Episode Mania |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Objective: Regarding the inadequate knowledge about the course and prognosis of bipolar disorders and the lack of a longitudinal assessment of the course of this disorder in Iran , this preliminary study was carried out on patients with first-episode mania. Method: In a longitudinal prospective study, 23 patients with first-episode mania who were admitted to Iran medical and educational psychiatric center with a diagnosis of bipolar I disorder (BID) were evaluated. First, DSM-IV-TR diagnostic criteria, Hamilton Depression Rating Scale (HDRS), Young Mania Rating Scale (YMRS), and Yale-Brown Obsessive Compulsive Scale (YBOCS) were used. The three latter questionnaires were used every two to four months, and a diagnostic reassessment was carried out every six months. Patients were followed for 8 to 24 months (17±5.3). The history of psychiatric disorders in the patients' first degree relatives was obtained by interview and history taking. Results: The diagnosis of only one of the patients (4.3%) changed to schizophrenia. The other patients included 11 men and 11 women with the mean age of 28.4±10.4. Most patients were single and held a pre-high school degree. 31.8% had a history of depressive disorder. Substance abuse (except for nicotine) was present in only two patients. 9.1% had a comorbidity of anxiety disorders. 22.7% had relatives with BID and 13.6% had relatives with major depressive disorder. 40.9% of patients underwent a recurrence of mood episode. Two thirds of the recurrences took place in the first year and one third took place in the second year. 13.6% and 40.9% of patients experienced recurrence in the first six months and the first year (after improvement of first-episode mania) respectively. No mixed episodes or rapid cycling happened. Chi square test showed a significant statistical difference of a history of mood episodes before the first phase of mania, between patients with mania recurrence (71.4%) and patients without this recurrence (20.0%). Conclusion: The recurrence rate is significant in the early course of BID, and regarding the higher rate of recurrence in patients with history of depressive episodes, a serious prophylactic intervention, especially in this group of patients, is recommended. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
Bipolar Disorder, Mania, Major Depression, Outcome, Recurrence, Comorbidity |
|
نویسندگان مقاله |
امیر شعبانی | Amir Shaabani Department of Psychiatry, Iran University of Medical Sciences, Mental Health Research Center, Tehran, Iran. گروه روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، مرکز تحقیقات بهداشت روان، تهران، ایران.
مهرداد افتخار | Mehrdad Eftekhar مرکز تحقیقات بهداشت روان، تهران، ایران.
بدری دانش آموز | Badri Danesh Amouz مرکز تحقیقات بهداشت روان، تهران، ایران.
حمیدرضا خانیها | Hamidreza Khaniha مرکز تحقیقات بهداشت روان، تهران، ایران.
میترا حکیم شوشتری | Mitra Hakim Shoushtari مرکز تحقیقات بهداشت روان، تهران، ایران.
میرفرهاد قلعهبندی | Mirfarhad Ghaleh Band مرکز تحقیقات بهداشت روان، تهران، ایران.
لیلی پناغی | Leili Panaghi مرکز تحقیقات بهداشت روان، تهران، ایران.
|
|
نشانی اینترنتی |
http://icssjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-2-187&slc_lang=other&sid=1 |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
other |
موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی اصیل |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|