|
|
، جلد ۸، شماره ۲، صفحات ۱۲-۲۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
اثربخشی زوج درمانی سیستمی-رفتاری بر افسردگی و رضایت زناشویی زنان افسرده |
|
| چکیده فارسی مقاله |
هدف: در پژوهش حاضر، اثربخشی زوج‌درمانی سیستمی – رفتاری بر کاهش افسردگی و افزایش رضایت زناشویی زنان مبتلا به اختلال افسرده‌خویی بررسی شد. روش: در یک کارآزمایی بالینی، از بین 78 زن متأهل مبتلا به اختلال افسرده‌خویی که به مراکز روانپزشکی و مشاوره‌ای شهر تهران مراجعه کرده بودند، 39 نفر آنها به اتفاق شوهرانشان واجد شرایط ورود به طرح بودند که از بین آنها 20 زوج به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه زوج‌درمانی و دارودرمانی قرار گرفتند. زوج‌های گروه زوج‌درمانی در 10 جلسه هفتگی زوج‌درمانی سیستمی/ رفتاری شرکت کردند. زن‌های گروه دارودرمانی از داروهای ضدافسردگی تجویز شده به‌وسیله روانپزشکان استفاده نمودند. زن‌های دو گروه قبل از شروع درمان و در مقاطع مورد نظر (قبل از جلسه ششم، بعد از جلسه دهم و دو ماه پس از درمان) پرسشنامه‌های افسردگی و وضعیت زناشویی را تکمیل کردند. یافته‌ها: تحلیل واریانس مکرر نشان داد که هر دو روش مداخله در کاهش شدت افسردگی مؤثر بود، ولی زوج‌درمانی مؤثرتر از دارودرمانی بود. همچنین نتایج نشان داد که زوج‌درمانی موجب افزایش رضایت زناشویی زنان شد، درحالی‌که دارو تأثیری بر رضایت زناشویی آنها نداشت. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد زوج درمانی سیستمی- رفتاری برکاهش افسردگی و رضایت زناشویی زنان مبتلا به اختلال افسرده‌خویی مؤثر باشد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
زوج درمانی سیستمی- رفتاری، دارودرمانی، اختلال افسرده‌خویی، رضایت زناشویی |
|
| عنوان انگلیسی |
Effectiveness of Systemic–Behavioral Couple Therapy on Depression and Marital Satisfaction of Depressed Wives |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Objective: This study examined the effectiveness of couple therapy using the systemic– behavioral approach on reducing depression and increasing marital satisfaction of wives with dysthymic disorder. Method: In this repeated measures clinical trial, of 78 married women with dysthymic disorder who referred to psychiatric and consultation clinics in Tehran , 39 (together with their husbands) were eligible for the study. Twenty couples were then randomly selected and were randomly assigned to couple therapy and pharmacotherapy groups. The couple therapy group attended 10 weekly sessions of couple therapy with systemic–behavioral approach. Women in the pharmacotherapy group were administered antipsychotics by their psychiatrist. Both groups were tested for depression and marital satisfaction before therapy, before the sixth session of couple therapy, after the tenth session, and two months after completion of therapy. Results: ANOVA with repeated measures showed that both methods could improve depression, however, the couple therapy was superior to pharmacotherapy. Couple therapy increase martial satisfaction, while pharmacotherapy had no effect. Conclusion: Systemic–Behavioral Couple Therapy seems to be effective on improving depression and marital satisfaction in women with dysthymic disorder. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Systemic–Behavioral Couple Therapy, Pharmacotherapy, Dysthymic Disorder, Marital Satisfaction |
|
| نویسندگان مقاله |
مریم موسوی | Maryam Mousavi
Department of Clinical Psychology, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.
گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
پروانه محمدخانی | Parvaneh Mohammadkhani
گروه روانپزشکی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
اشرف سادات موسوی | Ashraf Sadaat Mousavi
پژوهشکده زنان، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.
حسین کاویانی | Hossein Kaviani
گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
علی دلاور | Ali Delavar
دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://icssjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-2-208&slc_lang=other&sid=1 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
other |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی اصیل |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|