مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان، جلد ۳۳، شماره ۳، صفحات ۰-۰

عنوان فارسی ارزیابی تاثیر استفاده از عسل طبی و استاپلر در چسباندن گرافت‌های پوستی در زخم‌های ناشی از سوختگی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌
چکیده فارسی مقاله زمینه: عسل دارای کاربردهای طبی متنوعی است. یکی از کاربردهای عسل در رابطه با بهبود زخم است.. برای اتصال گرافت پوستی به بافت زیرین، به طور معمول از استاپلر استفاده می‌شود که به علت گران‌بودن، عدم تولید در داخل کشور، ایجاد آسیب فیزیکی به بافت، نیاز به گزینه جایگزین احساس می‌شود. هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی استفاده از عسل طبی در مقایسه با استاپلر در چسباندن گرافت‌های پوستی در زخم‌های ناشی از سوختگی در یک مرکز سوختگی در شمال ایران انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 80 بیمار دچار سوختگی با درصد سوختگی زیر 40%، وارد مطالعه شدند. بیماران در دو گروه استفاده از عسل و استفاده از استاپلر قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک و درصد سوختگی از پرونده بیماران استخراج شد. متغیرهای رد پیوند، روزهای بستری پس از انجام گرافت، جابجایی پوست پیوندی، جمع‌شدگی گرافت، درد، ادم، هماتوم، خارش و عفونت پس از پیوند در زمان‌های تعیین‌شده، بررسی و ثبت گردید. یافته‌ها: در این مطالعه 80 بیمار در دو گروه 40 نفره قرار گرفتند. به طور کلی 34 نفر مرد (5/42%) و 46 نفر زن (5/57%) بودند. میانگین سنی بیماران 42/15 ± 29/39 سال بود. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده تفاوت معناداری در تعداد روزهای بستری پس از انجام گرافت (0.00 P <)، ، میزان عفونت، هماتوم، ادم، درد و خارش (0.000 P =) مشاهده ‌شد که در گروه عسل مقدار کم‌تری داشت. میزان جمع‌شدگی گرافت در گروه استاپلر (0.031 P =) کم‌تر بود. رد پیوند در هیچ گروهی مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: نتایج بیانگر این است که استفاده از عسل طبی در درمان زخم سوختگی در مقایسه با استاپلر، موجب کاهش مدت بستری پس از انجام گرافت و کاهش عوارض نامطلوبی همچون درد، خارش، ادم، هماتوم و عفونت می‌شود، همچنین استفاده از عسل طبی برای اتصال گرافت به بافت زیرین، همانند درمان روتین، کارآمد است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله سوختگی، گرافت پوستی، عسل، استاپلر

عنوان انگلیسی Evaluating the effect of medical honey and stapler on skin graft fixation in burn wounds: A Randomized clinical Trial
چکیده انگلیسی مقاله Background: One of the uses of honey is related to wound healing. A stapler normally connects the skin graft to the underlying tissue. Due to its high cost, lack of production in the country, and causing physical damage to the tissue, an alternative option is needed. Objective: This study aimed to determine the effect of using medical honey compared to staplers in attaching skin grafts to burn wounds in a burn center in the north of Iran. Methods: In this clinical trial study, 80 patients with deep second-degree and third-degree burns with TBSA< 40% were included in the study. Patients were divided into two groups: using honey for graft fixation and using a stapler. Demographic information and the percentage of burns were extracted from patients' files. The variables of graft rejection, number of hospitalization days, transplanted skin displacement, graft shrinkage, pain, edema, hematoma, itching, and infection after transplantation were investigated and recorded. Results: In this study, 80 patients were randomly divided into two groups of 40 people. There were 34 men (42.5%) and 46 women (57.5%). The mean age of the patients was 39.29 ± 15.42 years. A significant difference was observed in the mean number of hospitalization days after graft (P < 0.001), infection, hematoma, edema, pain, and itching (P < 0.001), which was less in the honey group. The graft shrinkage rate was lower in the stapler group (P < 0.001). Graft rejection was not observed in any group. Conclusion: The results show that the use of medical honey in the treatment of burn wounds, compared to staplers, reduces the duration of hospitalization and reduces adverse effects such as pain, itching, edema, hematoma, and infection. Also, the use of medical honey to connect the graft to the underlying tissue is efficient as routine treatment.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Burns, Skin graft, Honey, Stapler

نویسندگان مقاله نعمت اله آهنگر | Nematollah Ahangar
Department of Pharmacology, School of Medicine, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran
گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، ایران

امیرحسین پورابراهیمی | Amirhossein Pourebrahimi
School of Medicine, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran
دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران

پریسا باقری طولارود | Parissa Bagheri Toolaroud
Health Information Management Research Center, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, Iran
مرکز تحقیقات مدیریت اطلاعات سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران

آلاله جراحی | Alale Jarrahi
School of Medicine, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran
دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران

محمدابراهیم غفاری | Mohammad Ebrahim Ghaffari
Dental Sciences Research Center, School of Dentistry, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran
مرکز تحقیقات علوم دندانپزشکی،دانشکده دندان پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران

مژده اسماعیل زاده | Mojdeh Esmailzadeh
Burn and Regenerative Medicine Research Center, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran
مرکز تحقیقات سوختگی و پزشکی بازساختی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران

علیرضا فیض خواه | Alireza Feizkhah
Burn and Regenerative Medicine Research Center, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran
مرکز تحقیقات سوختگی و پزشکی بازساختی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران

محمدرضا مبین | Mohammadreza Mobayen
Burn and Regenerative Medicine Research Center, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran
مرکز تحقیقات سوختگی و پزشکی بازساختی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران


نشانی اینترنتی http://journal.gums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1716-2&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات