|
|
راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی، جلد ۳، شماره ۱، صفحات ۳۵-۴۷
|
|
|
| عنوان فارسی |
کمیت و کیفیت بازخورد در محیط بالینی از نظر دانشجویان مامایی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه و هدف: اگرچه بازخورد به عنوان بخش جدایی‌ناپذیر از فرآیند آموزشی به رسمیت شناخته‌شده اما پیچیدگی شبکه آموزشی از یک جامعه آموزشی به جامعه دیگر، دادن، گرفت و تطبیق با بازخورد را برای مدرسین و فراگیران چالش‌برانگیز کرده است. ارائه برنامه آموزشی جهت توانمند کردن مدرسین و فراگیران در این زمینه، نیاز به تعیین خلاء‌های آموزشی در ارائه موثر بازخورد دارد. بر این اساس، این پژوهش جهت بررسی وضعیت کمی و کیفی ارائه بازخورد در آموزش بالینی دانشجویان مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون طراحی و اجرا شده است. روش‌ها: این پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی است که جمعیت و نمونه آن را تمام دانشجویان مامایی با حداقل تجربه یک دوره کارآموزی زایمان (130 نفر)، تشکیل دادند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه چهار بخشی شامل: 1- اطلاعات دموگرافیک، 2- سوالات بسته‌ای در رابطه با زمان، روش، شرایط و ساختار بازخورد دریافتی، 3- 16 جمله در مقیاس چهار رتبه‌ای لیکرت در بررسی کیفی بازخود دریافتی از سه جنبه شیوه ارائه (5 جمله)، انطباق با اهداف آموزشی (5 جمله) و مفید و سازنده بودن بازخورد (6 جمله) و 4- یک سوال باز "چه عواملی مانع استفاده از بازخورد می‌شود یا بازخوردهای محیط بالینی را در یادگیری شما بی‌اثر می‌کند " – جمع‌آوری شد. 130 پرسشنامه در اختیار دانشجویان قرار گرفت و 120 پرسشنامه کامل جمع‌آوری شد. اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 19 مورد تحلیل قرار گرفت. از تحلیل توصیفی و مقایسه میانگین‌ها برای توصیف داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: از نظر کمّی، یافته‌ها نشان داد که 5/72% دانشجویان به طور مرتب بازخورد دریافت کردند و بازخوردهای دریافتی آن‌ها در اکثریت موارد حین انجام پروسیجر (83/75%)، به صورت فردی (60%)، شفاهی (66/81%) و با توضیح جزئیات (7/61%) بود. از نظر کیفی، میانگین نمره‌ای که دانشجویان به شیوه ارائه بازخوردهای دریافتی خود و مفید و موثر بودن آن‌ها دادند به ترتیب 5/0±6/2 و 75/0±7/2 در مقیاس چهار رتبه‌ای لیکرت بود. به استثنای 6 گویه، اکثر دانشجویان گزینه گاهی اوقات را برای پاسخ به گویه‌ها کیفی انتخاب کردند. در هر سه حیطه مورد بررسی، دانشجویان سال سوم نسبت به دانشجویان سال چهارم ارزیابی بهتری از بازخورد دریافتی خود داشتند. نتیجه‌گیری: بازخورد در روند آموزش مامایی فاکتور فراموش‌شده‌ای نیست و حتی از نظر کمّی در سطح مطلوب است اما از نظر کیفی به خصوص از نظر دانشجویان سنوات بالاتر در حد بهینه ارائه نمی‌گردد. گرچه توانمندسازی مربی می‌تواند در تغییر نظر دانشجویان نسبت به کفایت بازخورد موثر باشد اما کافی نیست. چرا که حتی اگر ما مربیان توانمند در ارائه بازخورد باشیم تا زمانی که فراگیران در دریافت و استفاده از بازخورد توانا نباشد و نسبت به آن تمایل نداشته باشند؛ تلاش مربیان بی‌ثمر خواهد بود. برای رسیدن به بازخورد موثر در حرفه بهداشتی پرورش گیرنده بازخورد ضروری است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
بازخورد، آموزش بالینی، دانشجوی مامایی |
|
| عنوان انگلیسی |
The Quantity and Quality of Feedback in Clinical Education from the Viewpoint of Midwifery Students |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Introduction: Although feedback is recognized as an integral part of the educational process; it has challenged the educational network complexity from one learning community to another,. Providing training programs to empower teachers and learners in this respect requires identifying educational gaps in the provision of effective feedback. Accordingly, this study is designed and implemented to evaluate quantitative and qualitative feedback in clinical education of students of Islamic Azad University of Kazerun. Methods: This is a descriptive - analytical study that population and sample of which consists of all midwifery students experienced at least one training course of delivery (130). Data were collected by a four-part questionnaire (1- demographic information, 2- closed questions in relation to the time, method, conditions and structure of the received feedback, 3- 16 statements on a four point Likert scale in the study of received qualitative feedback from three aspects of presentation (5 sentences), compliance with educational objectives (5 sentences) and constructive feedback (6 sentences) and 4- an open question: "What factors hinder the use of feedback or has been made ineffective clinical environment feedback in your learning"). One hundred thirty questionnaires were administered to students and 120 completed questionnaires were collected. Data were analyzed using SPSS 19. Descriptive analysis and comparisons of means were used to describe data. Results: In terms of quantity, the results showed that 72.5% of students regularly received feedback and their received feedback during the procedure in the majority of cases (75.83%) included individual (60%), oral (66.81%) and with detailed explanations (7.61%), respectively. In terms of quality, the mean score of students by providing their received feedback and their effectiveness were 2.6±0.5 and 2.7±0.75, respectively, on four point Likert scale. With the exception of six items, most students selected the option of “sometimes “to respond to quality items. In all three areas of study, students in the third year had a better assessment of their received feedback compared to fourth year students. Conclusion: Feedback is not neglected factor in the process of midwifery education, and even desirable in quantitative terms, but qualitative terms, especially in terms of students in higher education levels, is not offered at optimal level. Although empowerment of teachers can be effective in changing students' opinion about the adequacy of feedback; it is not sufficient. This is because efforts of teachers will be futile as long as students are not capable of receiving and using feedback and do not tend towards it even if trainers to be competent in providing feedback. To achieve effective feedback in the health professions, growing of the receiver of feedback is essential. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Feedback, Clinical Education, Midwifery, Students |
|
| نویسندگان مقاله |
سهیلا ضیایی | s ziaee
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://dsme.hums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-60-8&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1855/article-1855-288043.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
عمومی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|