نشریه پرستاری ایران، جلد ۳۷، شماره ۱۴۶، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی اضطراب ناشی از کووید-۱۹ و ارتباط آن با فرسودگی شغلی بهورزان
چکیده فارسی مقاله
زمینه و هدف: بهورزان به‌عنوان یکی از ارکان نظام سلامت در طول دوران همه‌گیری کووید-19، مسئولیت سنگین پیشگیری را در جوامع روستایی به عهده دارند که این موضوع با توجه به اهمیت و تأثیرات بالقوه‌ی شیوع همه‌گیری بر سلامت روان، می‌تواند بر سطح اضطراب ناشی از کووید-19 در آنان نقش داشته باشد. علاوه بر این فرسودگی شغلی احتمال دارد بر میزان این اضطراب بیفزاید. مطالعه  حاضر باهدف تعیین اضطراب ناشی از کووید-19 و ارتباط آن با فرسودگی شغلی بهورزان استان بوشهر در سال 1400 انجام شده است.
روش بررسی:مطالعه حاضر از نوع توصیفی بود که در سال 1401-1400. جامعه پژوهش، بهورزان شاغل در خانه‌های بهداشت تحت‌پوشش دانشگاه علوم پزشکی استان بوشهر به روش تمام‌شماری وارد مطالعه شدند. اشتغال در خانه‌های بهداشت و داشتن حداقل یک سال سابقه کار به‌عنوان معیارهای ورود به مطالعه درنظر گرفته شدند. 341 نفر از 365 بهورز شرایط ورود به مطالعه را داشتند و و 308 نفر از آنها به پرسشنامه پاسخ دادند. نرخ پاسخگویی 84/3 درصد بود. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از یک پرسشنامه شامل سه بخش جمعیت شناختی (10 گویه)، مقیاس اضطراب کرونا (علیپور و همکاران) با 18 گویه و پرسشنامه فرسودگی شغلی Maslach با 22گویه انجام و روایی پرسش‌نامه توسط پنج نفر از اساتید تائید گردید. پس از کسب مجوزهای لازم، پرسشنامه در قالب یک پیوند اینترنتی در پلت فرم «پرس لاین» از طریق اتوماسیون اداری به کارتابل بهورزان ارسال شد. قبل از انجام این مطالعه، در یک مطالعه پایلوت پایایی ابزارها مجدد با تکمیل پرسشنامه توسط 10 نفر از نمونه‌های پژوهش و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی و مقدار ضریب پایایی برای مقیاس اضطراب کرونا 95 % و برای پرسشنامه فرسودگی شغلی 84 % محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS  نسخه 16 و آزمون‌های مختلف بر اساس اهداف پژوهش استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد بیشتر بهورزان (69/5 %) زن و متأهل (85/7 %) بودند. میانگین سن آنان 8/16±37/02 سال و میانگین سابقه‌ی کار آنان 9/06±13/36 سال بود. به‌طورکلی اضطراب ناشی از کووید-19 اغلب بهورزان (70/8 %) در سطح خفیف (10/81 ±12/58) بود. یافته‌ها همچنین نشان داد 31/8% از بهورزان خستگی عاطفی متوسط تا شدیدی را تجربه کرده‌اند ( 11/95±14/52) و مسخ شخصیت در  82/1% آنان 7در سطح پائینی (4/24±2/78) بود. بااین‌حال حدود نیمی از بهورزان (49/7 %) موفقیت شخصی پایینی را گزارش کردند (11/22±36/32). نتایج همچنین نشان داد بین اضطراب ناشی از کووید-19 و خستگی عاطفی (0/001p<  ؛ 0/667r = )، مسخ شخصیت (0/001p< ؛ 0/472r = ) و موفقیت شخصی (0/001=p  ؛ 0/188-=r ) رابطه‌ی آماری معناداری برقرار است. همچنین میانگین نمره اضطراب در افرادی که از وسایل حفاظت فردی رضایت داشتند و سابقه بیماری جسمی نداشتند پایین‌تر از سایرین بود. خستگی عاطفی با رضایت از وسایل حفاظت فردی (0/001p<)، سابقه مصرف داروهای اعصاب یا آرام‌بخش (0/027p=) و همچنین سابقه بیماری جسمی (0/001p<) ارتباط معنی‌دار آماری داشت. مسخ شخصیت با رضایت از وسایل حفاظت فردی (0/04p=)، سابقه مصرف داروهای اعصاب یا آرام‌بخش (0/029p=)، سابقه بیماری جسمی (0/013p=) و همچنین سابقه ترک خدمت یا مرخصی بدون حقوق (0/022p=) ارتباط معنی‌دار آماری داشت. موفقیت شخصی با هیچ‌کدام از متغیرهای جمعیت شناختی ارتباط معنی‌دار آماری نداشت.
نتیجه‌گیری: بادرنظر گرفتن اصل تقدم پیشگیری بر درمان، یافته‌های مطالعه‌ی حاضر بر ضرورت توجه جدی‌تر سیاستگزاران به تأثیرات سوء ناشی از همه‌گیری در کارکنان حوزه‌ی پیشگیری ازجمله بهورزان تأکید دارد. ارتباط معنادار اضطراب ناشی از کووید-19 و فرسودگی شغلی، این واقعیت را بیش از پیش برجسته می‌کند که گرچه همه‌گیری کووید منجر به تهدید سلامت روان در بهورزان نبوده است اما می تواند کاهش ظرفیت عاطفی و خودکارآمدی بهورزان را تسریع بخشیده و بی تردید در عملکرد آنان اختلال به وجود می‌آورد. اهتمام کافی در تقویت حمایت‌های روانی در حوزه‌ی فردی و خانواده و همچنین پشتیبانی‌های شغلی مؤثر در افزایش انگیزه با در نظر گرفتن اصل عدالت سازمانی، باید از اولویت‌های سیاستگزاران حوزه‌ی سلامت باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اضطراب ناشی از کووید-19، فرسودگی شغلی، بهورزان
عنوان انگلیسی Investigating Covid- 19 Anxiety and its Relationship with Job Burnout in Health Worker
چکیده انگلیسی مقاله Background & Aims: Health workers, as one of the pillars of the health system during the covid-19 epidemic, had the heavy responsibility of prevention in rural communities, which, considering the importance and potential effects of the epidemic on mental health, can affect the level of anxiety caused by covid-19. This study was conducted to investigate the anxiety caused by covid-19 and its relationship with the burnout of health workers in Bushehr province in 2021.
Materials & Methods: It is a descriptive-correlation cross-sectional study. 308 health workers in the Bushehr University of Medical Sciences, at least one year of work experience and no history of mental illness choosed by convenice sampling. Data collection was done using a questionnaire including three sections: Demographic characters, Corona Anxiety and Occupational Burnout and the validity of the questionnaire was confirmed by five professors. After obtaining permission, the questionnaire was sent to health workers via the link. The reliability of the tools was evaluated by completing the questionnaire for 10 people from the research samples and calculating the Cronbach's alpha coefficient, and the reliability coefficient value for the Corona anxiety scale was calculated as 95% and for the burnout questionnaire as 84%. SPSS version 16 software were used for data analysis.
Resuls: The research showed that the majority of the health workers (%69.5) are women and married (%85.7). Their average age was 37.8 and their average work experience was 13.9 years. %63.6 of the unemployed have two or more children and most of them (%71.4) are official employees. In general, the anxiety caused by Covid-19 in most patients (%70.8) was mild and the average anxiety was 12.58 ±10.81. The findings also showed that 31.8% of the patients experienced moderate to severe emotional exhaustion and the depersonalization was at a low level in most of them (%82.1). However, about half of the patients (%49.7) reported low personal success. The results also showed that there is a relationship between anxiety caused by covid-19 and emotional exhaustion (r = 0.667; p < 0.001), depersonalization (p < 0.001; r = 0.472) and personal success (p = 0.001; 188 (r=-0/) has a significant statistical relationship. Also, the average score of anxiety in people who were satisfied with personal protective equipment and had no history of physical illness was lower than others. Emotional exhaustion had a statistically significant relationship with satisfaction with personal protective equipment (p<0.001), taking neuroleptics or sedatives (p=0.027), and physical illness (p<0.001). Depersonalization with consent to personal protective equipment (p=0.04), taking neuroleptics or sedatives (p=0.029), physical illness (p=0.013), and leaving service or unpaid leave (p=0.022) =) had a statistically significant relationship. Personal success had no statistically significant relationship with any of the demographic variables.
Conclusion: Considering the principle of priority of prevention over treatment, the findings of the present study emphasize the need for policymakers to pay more serious attention to the negative effects of the epidemic on the employees of the field of prevention, including health workers. The significant relationship between anxiety caused by covid-19 and job burnout highlights the fact that the epidemic, on the one hand, threatens mental health, accelerates the reduction of emotional capacity and self-efficacy of the sick, and undoubtedly disrupts their performance. Sufficient effort in strengthening psychological support in the individual and family spheres, as well as effective job supports in increasing motivation, considering the principle of organizational justice, should be among the priorities of health policymakers.
 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Anxiety caused by covid-19, job burnout, healthcare workers
نویسندگان مقاله امیر بحرینی زاده | Amir Bahreinizadeh
Nursing and Midwifery Care Research Center, Faculty of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Science, Tehran, Iran


مرضیه عادل مهربان | Marzieh Adel-Mehraban
Department of Nursing Management, Nursing and Midwifery Care Research Center, Faculty of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Science, Tehran, Iran


حمید حقانی | Hamid Haghani
Department of Nursing Management, Nursing and Midwifery Care Research Center, Faculty of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Science, Tehran, Iran
نشانی اینترنتی http://ijn.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2356-2&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده پرستاری
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات