|
|
مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان، جلد ۲۲، شماره ۸۸، صفحات ۳۲-۴۱
|
|
|
| عنوان فارسی |
بررسی حذف فتوکاتالیستی دیازینون توسط نانوذرات دی اکسید تیتانیوم از پساب سنتتیک |
|
| چکیده فارسی مقاله |
چکیده مقدمه: دیازینون یک حشره‌کش فسفره آلی است که برای کنترل انواع مختلفی از حشرات در کشاورزی به کار می‌رود و تا حدودی در آب محلول، غیر قطبی و در خاک، متحرک و مقاوم به تجزیه است. از این رو، یکی از نگرانی‌ها ورود این سم به سفرۀ آب‌های زیرزمینی است. امروزه، برای حذف سموم از انواع روش‌های اکسیداسیون شیمیایی استفاده می‌شود. هدف: بررسی تجزیۀ فتوکاتالیتیکی دیازینون با استفاده از نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم در محیط آبی مواد و روش‌ها: نوع مطالعه به صورت تجربی و در مقیاس پایلوت است. برای تامین پرتوهای UV از لامپ بخار جیوۀ پرفشار اسرام 125 وات استفاده شد. غلظت اولیۀ سم در همۀ نمونه‌ها، معادل 40 میلی‌گرم در لیتر بود. متغیرهای تصفیه، شامل وجود پرتوهای UV و هوادهی، pH، مقدار نانوذرات و زمان تماس در این تحقیق بررسی شدند. به منظور تغلیظ و استخراج دیازینون از نمونه‌ها، از روش میکرو استخراج مایع - مایع پخشی استفاده گردید و سپس با دستگاه کروماتوگراف گازی با دتکتور FID سنجش گردید. پس از تعیین مقدار تجزیۀ سم، مقدار حذف COD آن نیز با روش اکسیداسیون با دی کرومات پتاسیم مورد سنجش قرار گرفت. برای تعیین اثر سمیت نانوذرات، از آزمون سمیت زیستی توسط دافنی مگنا استفاده شد. نتایج: سینتیک تجزیۀ نوری دیازینون از معادلات درجۀ اول تبعیت می‌کرد که مقدار آن(min-1) 099/0 سنجش گردید. شرایط بهینه برای حذف سم و COD آن در pH معادل 8، غلظت نانوذرات g/l 2/0 و زمان 120 دقیقه به دست آمد که مقدار آن به ترتیب 64/99 و 65 درصد سنجش گردید. مقدار LC50 (96 ساعته) و NOEC (96 ساعته) نانوذرات دی اکسید تیتانیوم به ترتیب 1173 و 507 میلی‌گرم در لیتر سنجش گردیدند. نتیجه‌گیری: نتایج نشان دادند که پرتوهای UV و هوادهی، دارای اثر مثبت بر تجزیه دیازینون و COD هستند و بیشترین سهم حذف آن‌ها به ترتیب به واسطۀ پرتوهای UV، زمان تماس، هوادهی و نانوذرات است. طبق دستورالعمل سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا، نانوذرات دی اکسید تیتانیوم جزو مواد غیر سمی طبقه‌بندی می‌شوند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
تصفیه آب، دیازینون، دی اکسید تیتانیوم، سنجش بیولوژیکی |
|
| عنوان انگلیسی |
Investigation of Photocatalytic Degradation of Diazinon in Synthetic Wastewater Using Nano -TiO2/UV |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Abstract Introduction:Diazinon is an organophosphorus pesticide used to control a variety of insects in agriculture and it is relatively water soluble, non-polar, moderately mobile and persistent in soil, hence, it is a matter of health concern when using groundwater and surface derived drinking water. Objective: In this study, Photocatalytic degradation of Diazinon was investigated using the nano-TiO2, as a photocatalyst and in aqueous solution. Materials and Methods: The UV source was provided by OSRAM 125W high-pressure mercury lamp and the initial concentration of Diazinon was 40 mgl-1. In this study, the treatment conditions included the presence of UV and aeration, pH, amount of nano-TiO2 and the contact time. For the purpose of pre-concentration and extraction of the Diazinon from the samples, extraction was done using dispersive liquid-liquid microextraction (DLLME) technique and, then, analysis was done by gas chromatography (GC-FID). The extent of Diazinon degradation was also determined by COD measurements by titration of the treated solution with KCr2O7 solution. The toxicity of nano-TiO2 was investigated by daphnia magna bioassay analyses. Results: The kinetics of Diazinon photodegradation was found to follow the first-order rate law and the rate constant was 0.099 (min-1). The optimum conditions for the degradation of Diazinon were found to be pH 8, [nano-TiO2] = 0.2 gl-1 and [time] = 120 min, and the removal efficiency of Diazinon and COD were 99.64% and 65%, respectively. The LC50 (96h) and NOEC (96h) of nano-TiO2 were 1173 and 507 mgl-1, respectively. Conclusion: The results show that the presence of UV and aeration, has a positive effect on Photocatalytic degradation of Diazinon and COD removal and the maximum removal of them were due to UV irradiation, exposure time, aeration and nano-TiO2, respectively. According to the US EPA classification, nano-TiO2 is classified as practically non-toxic. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
روشنک رضایی کلانتری | r rezaei kalanteri
faculty of health, iran university of medical sciences,tehran, iran
دانشکده ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی ایران (Iran university of medical sciences)
یوسف دادبان شهامت | y dadban shahamat
faculty of health, golestan university of medical sciences, gorgan, iran
دانشکده ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی گلستان (Golestan university of medical sciences)
مهدی فرزادکیا | m farzadkia
faculty of health, iran university of medical sciences,tehran, iran
دانشکده ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی ایران (Iran university of medical sciences)
علی اسرافیلی | a esrafily
faculty of health, iran university of medical sciences,tehran, iran
دانشکده ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی ایران (Iran university of medical sciences)
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://journal.gums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-36-462&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/10/article-10-327392.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|