|
|
، جلد ۱۴، شماره ۴، صفحات ۰-۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک بر تکانشگری و نشخوار فکری در بیماران مبتلا به اختلال وسواس موکنی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه: اختلال وسواس موکنی علی‌رغم داشتن عوارض متعدد جسمانی، روان‌شناختی و اجتماعی، کمتر تشخیص داده شده و درمان شده است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک بر تکانشگری و نشخوار فکری در بیماران مبتلا به اختلال وسواس موکنی است. روش کار: روش این تحقیق نیمه‌آزمایشی و به روش پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مبتلایان به اختلال وسواس موکنی بوده‌اند که در سال 1401 به مرکز تخصصی درمان پوست‌ومو در مناطق 2 و 4 شهر تهران مراجعه کرده‌اند. نمونه پژوهش شامل 30 نفر با رضایت آگاهانه و به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفی و با روش قرعه‌کشی در دو گروه آزمایشی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی‌ها به پرسش‌نامه‌های کندن مو بیمارستان ماساچوست کیتن و همکاران، تکانشگری بارات و همکاران و نشخوار فکری نولن هوکسما قبل و بعد از مداخله پاسخ دادند. رفتاردرمانی دیالکتیک در 10 جلسه 60 دقیقه‌ای و هفته‌ای دو بار در گروه آزمایش اجرا شد و در این مدت گروه کنترل هیچ نوع درمانی را دریافت نکردند. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از میانگین، انحراف معیار و تحلیل کوواریانس با نرم‌افزار SPSS نسخه 24 انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد رفتاردرمانی دیالکتیک بر تکانشگری و نشخوار فکری تأثیر داشته است (0/01 P <). میانگین ± انحراف معیار متغیر تکانشگری در مرحله پیش‌آزمون از 60/55 ± 5/98 به 49/11 ± 4/41 در مرحله پس‌آزمون کاهش یافت. همچنین میانگین ± انحراف معیار متغیر نشخوار فکری در مرحله پیش‌آزمون از 60/72 ± 6/83 به 46/72 ± 5/76 در مرحله پس‌آزمون کاهش یافت. نتیجه‌گیری: براساس یافته‌ها، رفتاردرمانی دیالکتیک بر کاهش تکانشگری و نشخوار فکری در بیماران مبتلا به اختلال وسواس موکنی مؤثر بوده است؛ بنابراین، می‌توان رفتاردرمانی دیالکتیک را به‌مثابه مداخله‌ای مناسب برای کاهش مشکلات در بیماران مبتلا به اختلال وسواس موکنی پیشنهاد کرد.
|
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
اختلال وسواس موکنی، تکانشگری، رفتاردرمانی دیالکتیک، نشخوار فکری |
|
| عنوان انگلیسی |
Effectiveness of Dialectical Behavior Therapy on Impulsivity and Rumination in Patients With Trichotillomania Disorder |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
mouseout="msoCommentHide('_com_1')" onmouseover="msoCommentShow('_anchor_1','_com_1')" style="text-align: justify;">Introduction: The purpose of the present study was to determine the effectiveness of dialectical behavior therapy on impulsivity and rumination in patients with trichotillomania disorder.
Methodology: The present research employed a semi-experimental method, utilizing a pre-test and post-test design with a control group. The statistical population of this research included all patients with trichotillomania disorder who were referred to the specialized skin and hair treatment centers in the 2nd and 4th districts of Tehran (Iran) in 2022. The research sample consisted of 30 people, selected with informed consent using the convenience sampling method, and were randomly assigned to two groups, experimental (n=15) and control (n=15), using a lottery method. The subjects responded to Massachusetts General Hospital Hair Pulling, Barratt Impulsiveness, and Nolen-Hoeksema’s rumination questionnaires before and after the intervention. Dialectical behavior therapy was performed in 10 sessions of 60 min and twice a week in the experimental group, and during this period, the control group did not receive any treatment. Data analysis was performed using mean, standard deviation, and covariance analysis by the SPSS (version 24) software.
Results: The results indicated that dialectical behavior therapy affected impulsivity and rumination (P<0.01). The mean ± standard deviation of the impulsivity variable in the pre-test phase decreased from 3.98±60.55 to 4.41±56.11 in the post-test phase. Moreover, the mean ± standard deviation of the rumination variable in the pre-test phase decreased from 3.83±60.72 to 3.76±56.72 in the post-test phase.
Conclusion: According to the findings, dialectical behavior therapy was effective in reducing impulsivity and rumination in patients with trichotillomania disorder. Therefore, dialectical behavior therapy can be suggested as a suitable intervention to reduce problems in patients with trichotillomania disorder. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Dialectical behavior therapy, Impulsivity, Rumination, Trichotillomania disorder |
|
| نویسندگان مقاله |
شهربانو کریمی امام وردیخان | Shahrbanoo Karimi
Ph.D. Student, Department of Psychology, Sari Branch, Islamic Azad University, Sari, Iran
دانشجوی دکترا، گروه روان‌شناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
رمضان حسن زاده | Ramazan Hasanzade
Professor, Department of Psychology, Sari Branch, Islamic Azad University, Sari, Iran.
استاد، گروه روان‌شناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
سیده علیا عمادیان | Seyedeh Olia Emadian
Assistant Professor, Department of Psychology, Sari Branch, Islamic Azad University, Sari, Iran
استادیار، گروه روان‌شناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://cmja.arakmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1332-1&slc_lang=fa&sid=1 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
پزشکی بالینی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|