طب توانبخشی، جلد ۱۴، شماره ۳، صفحات ۳۵۲-۳۶۱

عنوان فارسی پریشانی اخلاقی در کاردرمانگران شهر تهران
چکیده فارسی مقاله مقدمه و اهداف پریشانی اخلاقی نوعی مشکل اخلاقی است و زمانی رخ می‌دهد که درمانگران کار درست را بدانند اما به‌دلیل محدودیت‌های داخلی، موانع بیرونی یا عدم اطمینان نمی‌توانند به آن دست یابند. دیسترس اخلاقی به‌عنوان یک نگرانی مهم در عملکرد مراقبت‌های بهداشتی شناخته شده است و می‌تواند پیامدهای شخصی، حرفه‌ای و عملی قابل‌توجهی داشته باشد. باتوجه‌به تأثیر پیامدهای منفی پریشانی اخلاقی بر سلامت فیزیکی و روانی، هدف از این پژوهش بررسی پریشانی اخلاقی در بین کاردرمانگران شهر تهران بود.
مواد و روش‌ها مطالعه حاضر به‌صورت مقطعی در بین 172 نفر از کاردرمانگران انجام شد. جامعه موردمطالعه کاردرمانگران شاغل در مراکز خصوصی و دولتی شهر تهران بودند و نمونه‌گیری به‌صورت خوشه‌ای و تصادفی از مناطق 22 گانه تهران انجام شد. پرسش‌نامه‌های دیسترس اخلاقی به‌صورت حضوری تکمیل و پس از جمع‌آوری آن‌ها تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 20 انجام شد.
یافته‌ها میانگین دیسترس اخلاقی در کاردرمانگران 6/22±46/33 برآورد شد. مقایسه دیسترس اخلاقی در مردان و زنان نشان داد اختلاف معناداری میان میانگین دیسترس اخلاقی در دو گروه وجود دارد (P=0/001) و مردان دیسترس بیشتری را تحمل می‌کنند. دیسترس اخلاقی در کاردرمانگرانی که در مرکز دولتی مشغول بودند (P<0/001) بیشتر و معنادار بود و همچنین همبستگی مثبت معنادار بین دیسترس اخلاقی با ساعات کاری درمانگران مشاهده شد (P<0/05).
نتیجه‌گیری نتایج نشان داد کاردرمانگران با دیسترس اخلاقی مواجه هستند و همین مسئله لزوم آموزش به کاردرمانگران دررابطه‌با مفهوم دیسترس اخلاقی و راهکارهای مقابله با آن را نشان می‌دهد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پریشانی اخلاقی، تنش اخلاقی، کاردرمانی،

عنوان انگلیسی Moral Distress Among Occupational Therapists in Tehran
چکیده انگلیسی مقاله Background and Aims Moral distress is an ethical problem when therapists know what to do but cannot do it due to internal constraints, external barriers, or uncertainty. Moral distress is a significant concern in healthcare practice and can have significant personal, professional, and practical consequences. Given the negative consequences of moral distress on physical and mental health, this study aimed to investigate moral distress among occupational therapists in Tehran City, Iran.
Methods The present study was conducted cross-sectionally among 172 occupational therapists. The study population consisted of occupational therapists working in private and government centers in Tehran. They were recruited by cluster and random sampling from 22 districts of Tehran. The Moral Distress Questionnaires were completed in person. After collecting them, data analysis was performed using SPSS software, version 20.
Results he mean moral distress in occupational therapists was estimated to be 46.33±6.22. A comparison of moral distress in men and women showed a significant difference between the mean moral distress in the two groups (P=0.001), and men endured more distress. Moral distress was more important in occupational therapists working in government centers (P<0.001). There was also a significant positive correlation between moral distress and therapists’ working hours (P<0.05).
Conclusion The results showed that occupational therapists face moral distress, which indicates the need to educate them about the concept of moral distress and strategies for dealing with it.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله پریشانی اخلاقی, تنش اخلاقی, کاردرمانی

نویسندگان مقاله مینو کلانتری |
گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

محمد قمی |
گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

علیرضا اکبرزاده باغبان |
گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات پروتئومیکس، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

مهدی رضائی |
گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.


نشانی اینترنتی https://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1101808_07c394521893c590ed3e5fa5abed65ee.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات