|
طب توانبخشی، جلد ۱۴، شماره ۳، صفحات ۴۳۴-۴۴۷
|
|
|
عنوان فارسی |
آثار تحریک فراجمجمهای با جریان مستقیم قبل یا همزمان با بازخورد بینایی آینه بر هماهنگی چشم و دست در کودکان مبتلا به فلج مغزی یکطرفه |
|
چکیده فارسی مقاله |
مقدمه و اهداف پلاستیسیته عصبی به سازماندهی مجدد مسیرهای عصبی جدید اشاره دارد. بازخورد بینایی آینه یک تکنیک توانبخشی عصبی مکمل است که همراه با فناوریهای نوین مانند تحریک فراجمجمهای با جریان مستقیم از نوروپلاستیسیته بهره میبرند. هدف این مطالعه بررسی اثر تحریک فراجمجمهای با جریان مستقیم پیش و حین بازخورد بینایی آینه بر هماهنگی چشم و دست در کودکان مبتلا به فلج مغزی یکطرفه است. مواد و روشها 12 کودک (میانگین سنی 2/29 ±7/57) مبتلا به فلج مغزی یکطرفه در این مطالعه تصادفی، متقاطع، دوسوکور و با طرح آزمایشی درونگروهی شرکت کردند. آنها بهطور تصادفی در معرض یکی از چهار شرایط مداخلهای قرار گرفتند: 1. تحریک آندال آفلاین؛ 2. تحریک شم آفلاین؛ 3. تحریک آندال آنلاین؛ 4. تحریک شم آنلاین، با 1 هفته فاصله. آزمون یکپارچگی بینایی-حرکتی بیری برای ارزیابی هماهنگی چشم و دست استفاده شد. دادهها با آنالیز واریانس دوراهه با اندازهگیریهای تکراری (4 عامل شرایط و 2 عامل زمان) تحلیل گردیدند. یافتهها نتایج نشان داد هماهنگی چشم و دست در شرایط آندال آفلاین بهصورت معنیداری بیشتر از سایر شرایط بود (0/05>P). همچنین، نتایج اثر ساده زمان نشان داد مقادیر هماهنگی چشم و دست در شرایط آندال آفلاین بهصورت معنیداری افزایش یافته بود (0/05>P)، درحالیکه در شرایط آندال آنلاین بهطور معنیداری کاهش یافته بود (0/003=P). همچنین نتایج نشان داد در شرایط شم آنلاین و شم آفلاین تفاوت معنیداری در نتایج مشاهده نشد (0/05>P). نتیجهگیری نتایج این پژوهش نشان داد اعمال متوالی دو مداخله (آفلاین) در مقایسه با سایر شرایط نتایج بهتری به همراه داشت. این امر بهدلیل مکانیسم تحریک پرایمینگ است که در آن فعالیتهای قبلی پاسخگویی مؤثرتری به تمرینات بعدی ایجاد میکند، اما اعمال همزمان (آنلاین)، به کاهش عملکرد منجر شد که این موضوع به مکانیسم تداخل زمینهای مرتبط است. بنابراین درنظرگرفتن مکانیسم پرایمینگ توسط کار درمانگران میتواند بهطور قابلتوجهی بهبود عملکرد حرکتی را تسهیل کند. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
بازخورد بینایی،
پلاستیسیته عصبی،
تحریک فراجمجمهای با جریان مستقیم،
فلج مغزی، |
|
عنوان انگلیسی |
The Effects of Transcranial Direct Current Stimulation Before or During Mirror Visual Feedback on Eye-Hand Coordination in Children With Unilateral Cerebral Palsy |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Background and Aims Neuroplasticity refers to the reorganization of new neural pathways. Mirror visual feedback is a complementary neurorehabilitation technique that utilizes neuroplasticity and modern technologies such as transcranial direct current stimulation. This study examines the effect of transcranial direct current stimulation before and during mirror visual feedback on eye-hand coordination in children with unilateral cerebral palsy. Methods A total of 12 children with unilateral cerebral palsy (mean age: 7.57±2.29 years) participated in this randomized, crossover, double-blind, and within-group experimental design. They were randomly exposed to one of 4 interventions: Aodal-tDCS-offline, sham-tDCS-offline, aodal-tDCS-online, and sham-tDCS-online, with a ONE-week interval. The Beery visual-motor integration test was used to assess eye-hand coordination. Data were analyzed using a two-way repeated measures analysis of variance (4×2 factorial design; 4 experimental conditions and 2 time points). Results The results showed that eye-hand coordination in offline anodal conditions was significantly higher than in other conditions (P<0.05). Additionally, the simple effect of time indicated that the values of eye-hand coordination in offline anodal conditions had significantly increased (P<0.05). In contrast, in online anodal conditions, it had significantly decreased (P=0.003). The results also showed no significant difference in the results between online and offline sham conditions (P<0.05). Conclusion The results of this research indicate that the sequential combination of mirror visual feedback with transcranial direct current stimulation (offline) yielded better results than other conditions. This is due to the priming stimulation mechanism, in which previous activities create a more effective response to subsequent exercises. However, the simultaneous combination (online) led to decreased performance related to the interference mechanism. Therefore, considering the priming mechanism by occupational therapists can significantly facilitate improvement in motor performance. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
بازخورد بینایی,
پلاستیسیته عصبی,
تحریک فراجمجمهای با جریان مستقیم,
فلج مغزی |
|
نویسندگان مقاله |
پگاه فرزام فر | گروه رفتار حرکتی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
علی حیرانی | عضو هیات علمی/ دانشگاه رازی، دانشکده علوم ورزشی
احسان امیری | گروه فیزیولوژی ورزش، آزمایشگاه متابولیسم و عملکرد ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
مصطفی صدیقی | گروه نورولوژی کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
دنیل ماچادو | گروه تحقیقاتی در علوم اعصاب حرکت انسان، گروه تربیت بدنی، دانشگاه فدرال ریو گراند دو نورته، ناتال، برزیل.
|
|
نشانی اینترنتی |
https://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1101806_f2055872ec4dd65d04844530abcc7214.pdf |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|