|
|
مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان، جلد ۳۴، شماره ۴، صفحات ۰-۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
اثربخشی طرح همیار مادر و کودک بر دلبستگی مادر به جنین، اضطراب بارداری و شفقت به خود در مادران باردار |
|
| چکیده فارسی مقاله |
زمینه: خودآگاهی و شفقت به خود از فاکتورهای مهم در دلبستگی است که مادر با تکیه بر این مهارت میتواند در درک، نزدیکی جویی و پاسخگویی بیشتر به کودکش موفق شود. اجرای طرح همیار مادر- کودک شاید بتواند با تمرکز بر سلامت مادر و کودک منجر به کنترل و کاهش آسیب در جوامع گردد.
هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی طرح همیار مادر و کودک بر دلبستگی مادر به جنین، اضطراب بارداری و شفقت به خود در مادران باردار بود.
روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، با گروه کنترل و دوره پیگیری یک ماهه می‌باشد. شرکت‌کنندگان 40 مادر باردار مراجعه‌کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شهرستان ارومیه در سال 1402 بودند که با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تخصیص یافتند. گروه آزمایش در 13 جلسه ۹۰ دقیقه‌ای بصورت هفتگی شرکت و آموزشهای طرح همیار مادر و کودک را دریافت کردند. پرسشنامه‌های دلبستگی مادر به جنین، اضطراب بارداری و شفقت به خود در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری برای دو گروه تکمیل و داده‌ها با نرم افزار SPSS نسخه 25 ازطریق آزمون RMANOVA و بن‌فرونی و سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان دهنده افزایش دلبستگی مادر به جنین، کاهش اضطراب بارداری و افزایش شفقت به خود در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بودند(001/0>p). اثر درون آزمودنی بیانگر تفاوت معنی‌دار بین نمرات پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در طی زمان در هر سه متغیر می‌باشد. بیشترین اختلاف میانگین نمرات بین دو بازه زمانی پیش آزمون و پیگیری بود.
نتیجه‌گیری: طرح همیار مادر و کودک بر سلامت روان مادران باردار تاثیر مثبت دارد و میتواند نقش مهمی در کاهش اختلالات خلقی شایع حین بـارداری و ارتقا دلبستگی مادر با جنین داشته باشد. نتایج پژوهش میتواند در استمرار طرح همیار مادر و کودک جهت پیشگیری از چالشهای روانی اجتماعی مادران باردار توسط دست‌اندرکاران برنامه مفید باشد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
دلبستگی مادر به جنین، اضطراب بارداری، شفقت به خود، مادر باردار، طرح همیار مادر و کودک |
|
| عنوان انگلیسی |
The effectiveness of the mother-child companion plan on mother-fetus attachment, pregnancy anxiety, and self- compassion in pregnant mothers |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background: Self-awareness and self-compassion are important factors in attachment, and by relying on this skill, a mother can succeed in understanding, seeking closeness, and being more responsive to her child. Implementing the mother-child companion plan may be able to control and reduce harm in communities by focusing on the health of the mother and child.
Objective: The purpose of this study was to determine the effectiveness of the mother-child companion plan on mother- fetal attachment, pregnancy anxiety and self-compassion in pregnant mothers.
Methods: This study is an experimental type with a pre-test-post-test design, with a control group and a one-month follow-up period. The participants were 40 pregnant mothers who referred to the comprehensive health service centers of Urmia city in 1402, who were selected by purposeful sampling method and randomly assigned to two experimental and control groups. The experimental group participated in thirteen 90-minute sessions weekly and received trainings on the mother and child assistant plan. Questionnaires of mother- fetal attachment, pregnancy anxiety and self-compassion were completed in the pre-test, post-test and follow-up stages for two groups. SPSS version 25 was used to perform RMANOVA and Benferroni tests for data analysis. All statistical analyses were performed at a confidence level (CI) of 0.05.
Results: The results showed an increase in mother- fetal attachment, a decrease in pregnancy anxiety, and an increase in self-compassion in the experimental group compared to the control group (p<0.001). The within-subject effect indicates a significant difference between pre-test, post-test and follow-up scores over time in all three variables. The biggest difference in average scores was between the pre-test and follow-up periods.
Conclusion: The mother and child support program has a positive effect on the mental health of pregnant mothers and can play an important role in reducing common mood disorders during pregnancy and improving mother-fetal attachment. The results of the study can be useful in continuing the mother-child companion plan to prevent psychosocial challenges of pregnant mothers by program staff. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
mother, fetus attachment, pregnancy anxiety, self-compassion, Pregnant mother, mother-child companion plan |
|
| نویسندگان مقاله |
پردیس رحمان پور | pardis rahmanpour
Department of Psychology, Urmia Branch, Islamic Azad University, Urmia, Iran.
گروه روانشناسی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه آزاد، ارومیه، ایران
فرناز فرشباف مانی صفت | farnaz Farshbaf maneisefat
Department of Psychology, Urmia Branch, Islamic Azad University, Urmia, Iran.
گروه روان شناسی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه آزاد، ارومیه، ایران
منیره رضایی مراداعلی | monireh rezaee moradali
Department of Midwifery, Urmia Branch, Islamic Azad University, Urmia, Iran.
گروه مامایی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه آزاد، ارومیه، ایران
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://journal.gums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2371-1&slc_lang=fa&sid=1 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|