|
|
مجله سالمندی ایران، جلد ۶، شماره ۲، صفحات ۰-۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
اثر ورزش و فعالیت بدنی بر میزان شادی زنان یائسه |
|
| چکیده فارسی مقاله |
اهداف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثر ورزش و فعالیت بدنی بر میزان شادی زنان یائسه است. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع تجربی است.جامعه آماری تحقیق زنان سالمند شهر شیراز بودند که از طریق فراخوان محلی به شرکت در پژوهش دعوت شده بودند. از بین داوطلبان شرکت در تحقیق 72 نفر با توجه به ملاک های ورود (عدم ابتلا به بیماری، دامنه سنی مناسب، عدم مصرف منظم دارو و علاقمندی و داشتن وقت کافی در زمان های موردنظر شرکت در تحقیق) انتخاب شده و با انتساب تصادفی در سه گروه تمرینی (پیاده‌روی، حرکت در آب و تمرین با وزنه) و یک گروه کنترل (هرگروه 18 نفر) قرار گرفتند. سه گروه تمرینی به مدت دو ماه در روزها و ساعت‌های مشابه تحت نظر مربی با شدت و مدت معین تمرینات خود را انجام دادند. زمان و نوع اجزای عمومی فعالیت (گرم کردن و سرد کردن) برای سه گروه مشابه و یکسان بود. مدت زمان جزء اختصاصی تمرین از نظر زمان برای هر سه گروه یکسان ولی از لحاظ محتوا به اشکال گوناگون (پیاده‌روی، حرکت در آب و تمرین با وزنه) انجام شد. برنامه تمرینی از نظر زمان و شدت تمرین به صورت فزاینده اجرا گردید، به طوری که در روز اول مدت زمان کل تمرین 50 دقیقه و روز آخر 80 دقیقه به طول انجامید. برای سنجش شادی از پرسشنامه تجدید نظر شده شادی آکسفورد استفاده شد که قبل و بعد از 8 هفته برنامه تمرینی، توسط آزمودنی ها تکمیل گردید. نتایج با آنالیز واریانس یک طرفه و نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج بیانگر تفاوت معنی‌دار بین گروه‌های ورزشی با گروه کنترل بود. یافته‌های تحقیق نشان دادند که شرکت در فعالیت‌های ورزشی تاثیر معنی‌داری بر میزان شادی زنان دارد و گروه تمرین با وزنه، از میان گروه‌های تمرینی، بیشترین تاثیر را نسبت به گروه کنترل نشان داد. نتیجه‌گیری: شرکت در برنامه‌های ورزشی باعث پیشرفت در کلیه ابعاد شادی در گروه‌های ورزشی تحقیق شد. طرح‌ریزی برنامه تمرینی منظم می‌تواند برای زنان مسن مفید باشد و این گروه آسیب‌پذیر می‌توانند از برنامه‌های تمرینی جهت کاهش عوارض دوران یائسگی استفاده کنند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
شادی، فعالیت ورزشی، زنان یائسه |
|
| عنوان انگلیسی |
Effects of Exercise and Physical Activity on Happiness of Postmenopausal Female |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Objectives: The aim of this research was to study the effect of exercise on happiness in old women. Methods & Materials: 72 sedentary postmenopausal women participated in this study. Participants were randomized into three exercise group (walking, weight training and water exercise) and one control group. The experimental groups contributed in an 8 week training with given intensity and duration. The control group was asked to continues their usual daily routines during the 8 week experimental period. The instrument of study was Revised version of Oxford Happiness Questionnaire (OHQ-R) that was measured before and after the exercise program. Data were analyzed by one way analysis of variance (P<.05). Results: The findings revealed significantly differences between groups. The results showed the effect of exercise participation on improving happiness and weight training group had most effect in relation with control group. Conclusion: Our study has shown improvements in the parameters of happiness in all exercise groups. Administration of a regular exercise program will be beneficial to sedentary postmenopausal women. It is considered appropriate that old women can benefit from all kind of exercise that introduce in this study for diminish postmenopausal problems. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Happiness, Physical activity, Postmenopausal women |
|
| نویسندگان مقاله |
محسن ثالثی | mohsen salesi
shiraz university
دانشگاه شیراز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شیراز (Shiraz university)
بهرام جوکار | bahram jowkar
shiraz university
دانشگاه شیراز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شیراز (Shiraz university)
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://salmandj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-278-75&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
عمومی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|