|
مجله دانشگاه علوم پزشکی قم، جلد ۱، شماره ۳، صفحات ۵۹-۷۲
|
|
|
عنوان فارسی |
درمان هپاتیت مزمن B |
|
چکیده فارسی مقاله |
زمینه و هدف هدف اصلی درمان بیماران مبتلا به هپاتیت مزمنB، کاهش دایمی HBV-DNA به کمترین اندازه ممکن است. میزان HBV-DNA برای شروع درمان جهت بیماران هپاتیت مزمن HBeAg مثبت مقدار بیشتر یا مساوی 105 کپی در میلیلیتر و برای هپاتیت مزمن HBeAg منفی بیشتر یا مساوی 104 کپی در میلیلیتر میباشد. اینترفرون 2b α٬ لامیوودین٬ ادفوویردیپی ووکسیل داروهای تأیید شده توسط FDA میباشند که بهعنوان درمان خط اوّل استفاده میشوند اضافهکردن لامیوودین به اینترفرون معمولی یا پگ-اینترفرون باعث افزایش اثربخشی درمان نیست. همچنین اضافهکردن لامیوودین به ادفوویر نیز در درمان بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن کنترل شده سبب افزایش اثربخشی آن نمیشود. میزان پاسخ به درمان با داروهای خط اوّل تقریباً 40-30 درصد است. میزان پاسخدهی پگ-اینترفرون که اخیراً توسط FDA تصویب شده بیشتراست. مطالعات طولانی مدت بیشتری، جهت استفاده وسیع از این دارو بهعنوان داروی خط اوّل درمان نیاز است.رویکرد استراتژی درمان به سمت استفاده طولانی مدت از ترکیب داروهای آنالوگ نوکلئوزیدی با یا بدون داروهای تقویتکننده ایمنی و با هدف ریشهکنی cccDNA افزایش یافته است. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
هپاتیت، ویروس هپاتیت B، درمان هپاتیت |
|
عنوان انگلیسی |
Treatment of Chronic Hepatitis B |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Background and objectives:The primary goal of therapy in patients with chronic hepatitis B is durable suppression of HBV DNA to the lowest possible level. The threshold of HBV DNA level to initiate therapy is ≥ 105 copies /ml for patients with HBe antigen–positive and ≥ 104 copies /ml for patients with HBe antigen-negative chronic hepatitis B. Interferon α2b, lamivudine and adefovir dipivoxil are FDA-approved and could all be used as an initial first-line therapy in chronic hepatitis B. It was shown that adding lamivudine to either conventional interferon or peg-interferon did not increase the efficacy of treatment. Also, addition of lamivudine to adefovir had no additional effect in compensated patients. Response rate is about 30-40% with first-line drugs. Peg-interferon, which recently received FDA approval, was associated with an increased response rate. Further long-term studies are required in order to use Peg-interferon as a wide-scale first-line treatment. Treatment strategy is changing towards using prolonged combination therapy with evolving nucleoside analogues with or without an immunomodulatory agent, aiming to eradicat CCCDNA. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
|
|
نویسندگان مقاله |
قدرت الله منتظری | gh montazeri tehran university of medical sciences دانشگاه علوم پزشکی تهران سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)
محمدرضا قدیر | mr ghadir tehran university of medical sciences دانشگاه علوم پزشکی تهران سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)
مریم رهبان | m rohban tehran university of medical sciences دانشگاه علوم پزشکی تهران سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)
آرزو استخری | a estakhri tehran university of medical sciences دانشگاه علوم پزشکی تهران سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)
|
|
نشانی اینترنتی |
http://journal.muq.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-24-36&slc_lang=fa&sid=fa |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
مقاله مروری |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|