|
|
رفاه‌اجتماعی، جلد ۱۴، شماره ۵۲، صفحات ۷-۳۲
|
|
|
| عنوان فارسی |
تخمین شاخص ترکیبی رفاه اجتماعی برای شرایط ایران |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه: برآوردها و ارزیابی‌های رفاه اجتماعی در ایران، تنها بر ابعاد و شاخص‌های اقتصادی نظر دارد؛ بنابراین تدوین شاخصی ترکیبی که ضمن پوشش ابعاد مختلف رفاه اجتماعی، امکان تحلیل کلی و جزئی را فراهم آورد، به ارزیابی و تحلیل بهتر سیاست‌های اجتماعی و رفاهی کمک می‌کند. هدف این مطالعه، تدوین شاخص بومی رفاه اجتماعی با ابعاد مختلف و ارزیابی روند رفاه اجتماعی با استفاده از آن است.روش: نخست، شاخصی متناسب با شرایط، برای سنجش رفاه اجتماعی در ایران طراحی شد و سپس روند رفاه اجتماعی در 44 سال اخیر از سال 1347تا1390 اندازه‌گیری گردید. ابعاد شاخص رفاه اجتماعی به روش دلفی انتخاب و با تحلیل عاملی اکتشافی، مناسب تشخیص داده شد. برای ترکیب ابعاد، مقادیرآن با نمرۀ Z استاندارد شد. برای آزمون تحلیل حساسیت، از جدول وزنی یکسان و تورش‌دار استفاده شد. یافته‌ها: شیب شاخص تا اواسط دوره، کاهشی و بعد از آن افزایشی بوده است. براساس شاخص رفاه اجتماعی، بهترین و بدترین عملکرد، به‌ترتیب به سال‌های1351 و 1368 مربوط بوده است. شاخص رفاه سن و شاخص رفاه اقتصادی، در طول سه برنامۀ توسعه، یعنی از 1368تا1382 تغییری چندان نکرده است و نمودار آن‌ها تقریباً بر هم مماس است، اما شاخص ترکیبی رفاه اجتماعی، به‌دلیل داشتن ابعاد و بیانگرهای بیشتر و متنوع‌تر، تغییرات رفاه اجتماعی را بهتر نشان می‌دهد. بحث: بیشترین امتیاز شاخص ترکیبی رفاه اجتماعی ایران، به ابعاد عینی مربوط می‌شود؛ به‌طوری‌که شش بُعد اول به اشتغال، تأمین اجتماعی، اقتصاد، آموزش، بهداشت و مسکن اختصاص دارد. به‌نظر می‌رسد که وضعیت نامناسب توسعه‌یافتگی و تأمین ناکافی نیازهای اولیه در ایران، در این انتخاب نقشی اساسی داشته است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
Estimating social welfare in Iran using a new composite index |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Introduction: In order to measure social welfare, economic indicators have traditionally been used. Underlying such measures is an approach which conceives social welfare as a one-dimensional phenomenon, namely the economic dimension. The objective of this paper is to introduce a new social welfare index (SWI) and its trend for Iran. Method: SWI was developed by OECD methodology of constructing composite indicators. Dimentions and indicators of SWI were selected with Delphi technique and were confirmed with exploratory factor analysis. It covers Economy, Health, Housing, Social Security, Education and Employment In this paper SWI as well as its trend have been measured for 1967-2011 in Iran. In order to estimate the trend of total SWI, we have used a uniform dimensions. Findings : The results show trend in SWI dissimilar to trend in en social welfare and IEWB. So that, changes in SWI trend, due to more and diverse dimensions, were more than changes in en social welfare and IEWB trend. Some events like a high inflation changes or non-economic indicators have created difference between SWI trend and en social welfare and IEWB. Also, based on SWI, best and worst performances were related to 2009 and 1995 respectively. Discussion : SWI represents the changes of the social welfare more accurately, due to more and diverse dimensions and indicators. Thus, it can be a more realistic measure of social welfare. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
سید حسین محققی کمال | hassan mohaqeqi kamal
حسن رفیعی | hassan rafiey
حمیرا سجادی | homeira sajjadi
عزت اله عباسیان | ezatollah abassian
مهدی رهگذر | mehdi rahgozar
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://refahj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-817-187&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/843/article-843-395542.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
رفاه اجتماعی |
| نوع مقاله منتشر شده |
اصیل |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|