|
آرشیو توانبخشی، جلد ۱۹، شماره ۱، صفحات ۶۴-۷۵
|
|
|
عنوان فارسی |
بررسی و مقایسه اختلالات اسکلتیعضلانی شانه، بازو و دست در رانندگان تاکسی و اتوبوس درونشهری شیراز در سال ۱۳۹۵ |
|
چکیده فارسی مقاله |
هدف اختلالات اسکلتیعضلانی شامل دامنه وسیعی از بیماریها و سندرومهای اسکلتیعضلانی است که معمولاً با درد و ناراحتی همراه است و با فعالیتهای شخص یا محیطی که فرد در آن کار میکند ایجاد یا بدتر میشود. عواملی که منجر به اختلالات اسکلتیعضلانی ناشی از کار میشوند، با فعالیتهای مکرر، اتخاذ وضعیتهای ثابت و نامناسب و فعالیتهایی که شامل حرکات قدرتمند اندامهاست، مرتبط هستند. به دلیل کار مکرر و طولانیمدت رانندگان با فرمان و دنده، به نظر میرسد مشکلات اسکلتیعضلانی مرتبط با اندام فوقانی در آنها زیاد باشد. بنابراین در این مطالعه ابتدا به بررسی اختلالات اسکلتیعضلانی مرتبط با اندام فوقانی در میان رانندگان تاکسی و اتوبوس و سپس مقایسه آنها با هم میپردازیم. روش بررسی مطالعه حاضر از نوع توصیفیتحلیلی بود که به صورت مقطعی، شیوع اختلالات اسکلتیعضلانی اندام فوقانی را در رانندگان اتوبوس و تاکسی درونشهری شیراز در سال 1395 بررسی و سپس دو گروه را با هم مقایسه کرده است. در این مطالعه 300 راننده (150 راننده اتوبوس و 150 راننده تاکسی) با دامنه سنی 26 تا 55 سال (میانگین سن ± انحراف معیار در رانندگان اتوبوس 28/8±42/41 و رانندگان تاکسی 09/8±22/41) شرکت کردند. روش نمونهگیری از نوع آسان بود. برای ورود به این مطالعه رانندگان حاضر باید حداقل دو سال سابقه کاری در حرفه رانندگی را داشته باشند و هر کدام حداقل 8 ساعت در روز و یا دو شیفت 4 ساعته و 4 روز در هفته رانندگی میکردند. در این پژوهش اطلاعات با استفاده از پرسشنامه ناتوانی بازو و شانه و دست و پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک جمعآوری شد. در پرسشنامه ناتوانی بازو و شانه و دست سؤالاتی برای سنجش میزان مشکل فرد در انجام کارهای روزمره، شدت درد در حالت خواب و فعالیت، ضعف و سفتی مفصل، تأثیر اندام فوقانی بر فعالیتهای اجتماعی و شغلی گنجانده شده است. آزمونهای آماری شامل تی تست مستقل، کای اسکوئر و همبستگی اسپیرمن بود. دادهها با نرم افزار SPSS نسخه 21 تجزیهوتحلیل شد. یافتهها با توجه به یافتههای آماری، 33/69 درصد از رانندگان تاکسی و 33/67 درصد از رانندگان اتوبوس اختلالات اسکلتیعضلانی مرتبط با شانه، بازو و دست داشتند. 46/66 درصد از رانندگان اتوبوس مشکلی نداشتند و 66/48 درصد از آنها در انجام کارهای روزمره مشکل خفیف و 66/4 درصد مشکل متوسط داشتند. در بین رانندگان تاکسی 33/47 درصد مشکلی نداشتند و 33/45 درصد در انجام کارهای روزمره مشکل خفیف، 66/6 درصد مشکل متوسط و 66/0 درصد مشکل شدید داشتند. در بخش مرتبط با علائم (شدت درد در حالت خواب و فعالیت، ضعف و سفتی مفصل) 66/32 درصد از رانندگان اتوبوس بدون علائم، 64 درصد با علائم خفیف و 33/3 درصد علائم متوسط داشتند. در میان رانندگان تاکسی 34/66 درصد علائمی نداشتند و 66/60 درصد علائم خفیف و 66/4 درصد علائم متوسط داشتند. 36 درصد از رانندگان اتوبوس در فعالیتهای اجتماعی و شغلی مشکلی نداشتند و 66/40 درصد مشکل خفیف، 18 درصد مشکل متوسط و 33/5 درصد مشکل شدید داشتند. 36 درصد از رانندگان تاکسی در فعالیتهای اجتماعی و شغلی مشکلی نداشتند و 33/41 درصد مشکل خفیف، 18 درصد مشکل متوسط، 4 درصد مشکل شدید، 66/0 درصد نیز ناتوانی داشتند. بین ساعات کاری هفته (r=0/24 و P=0/003)، ساعات خواب شبانهروز (r=0/24 و P=0/003) و سن رانندگان اتوبوس (r=0/16 و P=0/041) با اختلالات اسکلتیعضلانی همبستگی وجود داشت. همچنین بین ساعات خواب شبانهروز و اختلالات اسکلتیعضلانی در رانندگان تاکسی نیز همبستگی وجود داشت (r=0/19 و P=0/016). درمجموع بین میزان ناتوانی، علائم و عملکردهای اجتماعی و شغلی دو گروه رانندگان تاکسی و اتوبوس تفاوت معناداری وجود نداشت (P=0/97). نتیجهگیری با توجه به این تحقیق به نظر میرسد اگر ساعات خواب شبانهروز رانندگان افزایش یابد، ساعات کاری در شبانهروز و طی هفته تعدیل شود، سن بازنشستگی این افراد کاهش یابد و فرمان تاکسیها نیز به صورت هیدرولیک تغییر یابد، احتمال اختلالات اسکلتیعضلانی نواحی شانه، بازو و دست کاهش خواهد یافت. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
|
|
عنوان انگلیسی |
The Survey and Comparison of Musculoskeletal Disorders of Shoulder, Arm and Hand in Taxi and Bus Drivers in the City of Shiraz in 2016 |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Objective Musculoskeletal disorders are a wide range of symptoms including pain and disability that are related to workspace and devices. Repeated activity, adopting fixed and inappropriate postures for a long time and activities including powerful movements of extremities are factors associated with WRMSDs. It seems professional drivers suffer from shoulder and upper extremities symptoms because of repetitive and long working hours with steering wheel and gear. The aim of this study was to investigate and compare the shoulder, arm, and hand disability among bus and taxi drivers. Materials & Methods This research was a cross-sectional, descriptive analytic study. In this study, the prevalence of upper limb musculoskeletal disorders in the urban bus and taxi drivers was investigated and compared. Subjects were included 300 professional drivers aged 25-55 years (mean±SD=41.24±8.28 for bus drivers and 41.22±8.09 for taxi drivers) who were divided into two groups (150 bus drivers and 150 taxi drivers). The method of sampling was simple . The inclusion criteria were: two years' experience in professional driving and driving for eight hours or two four-hours a day for four days a week. Shoulder, arm, and hand disability were assessed based on DASH and a demographic questionnaire. DASH questionnaire asks about individual's symptoms (such as pain severity during sleep or activity, weakness, and stiffness) as well as their ability to perform certain activities (individuals' problem in daily activities and also social and occupational activities). Statistical analysis was performed by SPSS 21, t-test, Chi-square, and Spearman correlation tests. Results According to statistical findings, 33.66% of taxi drivers and 33.67% of bus drivers had musculoskeletal disorders of the shoulder, arm, and hand. In bus drivers, 46.66%, 48.66% and 4.66% and in taxi drivers 47.33%, 45.33%, 6.66% had no, light, and moderate problem in daily activities, respectively and just 0.66% of taxi drivers had severe problems in these activities. In bus drivers,32.66%, 64% and 3.33% and in taxi drivers 34.66%, 60.66% and 4.66% had no, light, and moderate symptoms, respectively. In bus drivers, 36%, 40.66%, 18%, 5.33% and in taxi drivers 36%, 41.33%, 18%, 4% had no, light, moderate and severe problems in occupational and social activities, respectively and just 0.66% of taxi drivers were unable to perform these activities. There was a correlation between work hours per week (r=0.24, P=0.003) hours of sleep per day and night (r=0.24, P=0.003) and age (r=0.16, P=0.041) with musculoskeletal disorders in bus drivers. Also, there was a correlation between hours of sleep per day and night and musculoskeletal disorders in taxi drivers (r=0.19, P=0.016). There was no significant difference between disability, symptoms, and function of taxi and bus drivers (P=0.97) Conclusion This study demonstrated increasing the sleep hours and decreasing the work hours per day and week can reduce the possibility of shoulder, arm, and hand symptoms. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
WMSDs, DASH, Questionnaire, Bus driver, Taxi driver |
|
نویسندگان مقاله |
شهره تقی زاده | shohreh taghizadeh department of physiotherapy, school of rehabilitation sciences, shiraz university of medical sciences, shiraz, iran. گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران. سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شیراز (Shiraz university of medical sciences)
فرزانه حقیقت | farzaneh haghighat department of physiotherapy, school of rehabilitation sciences, shiraz university of medical sciences, shiraz, iran. گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران. سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شیراز (Shiraz university of medical sciences)
ثریا پیروزی | soraya piroozi department of physiotherapy, school of rehabilitation sciences, shiraz university of medical sciences, shiraz, iran. گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران. سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شیراز (Shiraz university of medical sciences)
آزاد کریمی | azad karimi department of physiotherapy, school of rehabilitation sciences, shiraz university of medical sciences, shiraz, iran. گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران. سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شیراز (Shiraz university of medical sciences)
دانیال خانعلی نژاد | danial khanali nejad department of physiotherapy, school of rehabilitation sciences, shiraz university of medical sciences, shiraz, iran. گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران. سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شیراز (Shiraz university of medical sciences)
|
|
نشانی اینترنتی |
http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2510-1&slc_lang=fa&sid=fa |
فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/34/article-34-568169.pdf |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
فیزیوتراپی |
نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|