|
روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، جلد ۷، شماره ۱، صفحات ۳۹-۴۵
|
|
|
عنوان فارسی |
بررسی نگرش همراهان بیماران روانی نسبت به شوک درمانی الکتریکی |
|
چکیده فارسی مقاله |
هدف: شوک درمانی الکتریکی یکی از روشهای درمانی بیماران روانی است که افزون بر کم خطر بودن آن، از نظر مالی نیز به سود بیمار و نظام درمانی میباشد. برای انجام این روش درمانی رضایت کتبی همراهان بیمار الزامی است و نگرش همراهان به این شیوه درمان در ارائه رضایتنامه و پیگیری جلسات درمانی دارای اهمیت میباشد. در این پژوهش نگرش همراهان بیماران به این شیوه درمان و عواملی که بر نگرش همراهان بیماران تأثیر میگذارند بررسی شده است. روش: برای انجام این پژوهش 126 تن از همراهان بیماران که به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شده بودند،به کمک یک پرسشنامه جمعیت شناختی و نگرشی مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادههای پژوهش به کمک روشهای آماری t ، تحلیل واریانس، کروسکال- والیس و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: این بررسی نشان داد که نگرش افراد با سن، جنس، سطح سواد و نسبت همراهان ارتباط معنیداری ندارد ولی سابقه بستری بیمار در بخش روانپزشکی، سابقه دریافت شوک و همچنین منبع کسب اطلاعات از عواملی هستند که بر میزان نگرش همراهان تأثیر دارند. از این رو پیشنهاد میشود که پزشکان، روانشناسان و کارکنان پرستاری بخش، پیش از انجام شوک توضیحات لازم در زمینه شوک درمانی به همراهان ارائه داده و آنها را از نزدیک با بیمارانی که پیشتر شوک دریافت کردهاند آشنا سازند. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
|
|
عنوان انگلیسی |
The attitudes of psychiatric patients' accompaniers towards electro-convulsive therapy |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Objective : ECT as a treatment for psychiatric patients, is not only a low risk but also is a very cost-effective treatment, both for the patients and the health care system. However, to initiate ECT treatment, it is mandatory to obtain the consent of the person(s) accompanying the patients. The accompaniers' attitude towards ECT is a determining factor in signing the letter of consent and following up treatment sessions. The present study was designed to examine the attitude of patients' accompaniers and the factors affecting their attitude. Method: 126 accompaniers were selected through available sampling procedure and were administered a demographic and an attitudinal questionnaire. The research data were analyzed via t-test, analysis of variance, Kruskal-Wallis and Mann-whitney methods. Findings: the results demonstrated no significant relationship between the attitude of the accompaniers and their age, sex, literacy level or the type of their relationship with the patient. However, previous experiences of hospitalization in psychiatric wards and of past ECT, and the source from which the accompaniers obtained information on ECT, affected the accompaniers' attitudes. Accordingly, it is strongly recommended that the psychiatrists, psychologists, physicians and/or the nurses in charge of ECT provide the necessary briefing concerning ECT and that they introduce the new patients to the ones who have already received ECT. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
|
|
نویسندگان مقاله |
سید سعید صدر | sayd saed sadr psychiatric and behavioral sciences complex. imam hossein hospital, shahid madani ave., tehran, iran i.r. تهران،خیابان نظام آباد،بیمارستان امام حسین ع ،مجموعه روانپزشکی و علوم رفتاری.
یوسف سمنانی | uosef semnani خیابان نظام آباد،بیمارستان امام حسین ع ،مجموعه روانپزشکی و علوم رفتاری.
|
|
نشانی اینترنتی |
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-666&slc_lang=fa&sid=fa |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
عمومی |
نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی اصیل |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|