|
روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، جلد ۳، شماره ۴، صفحات ۶۸-۱۰۰
|
|
|
عنوان فارسی |
بررسی اعتبار پرسشنامه ارزشیابی خود در رابطه با گرایش به روانپریشی |
|
چکیده فارسی مقاله |
هدف از اجرای این پژوهش بررسی رابطه بین گرایش به روان پریشی پرسشنامه شخصیتی آیزنک و ارزشیابی خودآگاهی، ارزشیابی رضایت شخصی و جنسیت بوده است تا از این طریق اعتبار پرسشنامه ارزشیابی خود در مقایسه با پرسشنامه شخصیتی آیزنک مشخص گردد. یک گروه 72 نفری 057 مرد، 15 زن) از دانشجویان رشتههای مشاوره و علومتربیتی که در نیمسال تحصیلی 74-1373 نام نویسی کرده بودند به عنوان آزمایش شوندگان این پژوهش انتخاب شدند و سه پرسشنامه میان آنها توزیع و اجرا گردید. در پرسشنامه اول (پرسشنامه گروه سنجی)، از آنها خواسته شد سه نفر از نزدیکترین دوستان خود را انتخاب نمایند. در پرسشنامه دوم (پرسشنامه سازگاری)، از آنها خواسته شد خودواقعیشان را در یک مقیاس 7 درجهای در رابطه با هریک از خصلتهای هفتگانه شخصی آیزنک ارزشیابی نمایند. سپس از آنها خواسته شد خود ایده آلشان را در همان مقیاسهای شخصیتی ارزشیابی کنند. سه نفر ازدوستان آنها نیز آنها را در همان مقیاسها ارزشیابی نمودند. سپس کلیه نمرات ارزشیابی دوستان، نمره خودآگاهی هر فردرا تشکیل میداد و مجموع تفاوتها بین نمرات خود واقعی و نمرات ارزشیابی دوستان، نمره خود آگاهی هر فرد را تشکیل میداد و مجموع تفاوتهای موجود بین نمرات خودواقعی و نمرات خود ایده ال، نمره رضایت شخصی یا پذیرش خود هر فرد را تشکیل میداد. نتایج نشان داد که همبستگی معنی داری بین گرایش به روان پریشی آیزنک، خودآگاهی و رضایت شخصی در افراد عادی وجود ندارد. اما همبستگی دو رشتهای نقطهای بین جنسیت و گرایش به روان پریشی معنی دار بود (05/0 P<)، بدین معنی که مردان در مقایسه با زنان بطور معنی داری نمرات بالاتری در پرسشنامه گرایش به روان پریشی کسب کردند. نتایج نشان داد که هر قدر مطلوب بودن ویژگیهای شخصیتی مورد ارزشیابی خود بیشتر باشد ارزشیابی آزمایش شوندگان بیشتر با واقعیت مطابقت خواهدداشت و اعتبار آن بیشتر خواهد بود. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
|
|
عنوان انگلیسی |
A Study of The Validity of Self – Rating Questionnaire in Relation to Eysenck's Psychooticism Scale |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
The purpose of this study was to determine the relationships between psychoticism and self-awarencess, slef – acceptance, and gender in normal subjets and to determine the validity of self-rating questionnaire in relation to Eysenck's psychoticism scale. (It was hypothesized that such relationships do not exist to a significant degree between these variables). A group of 72 counselling and education students who were enrolled in the fall semester of 1994, participated in this study. Three questionnaire were administered to all subjects: a sociometric questionnaire, the adjustment questionnaire, and the Eysenck Pychoticism Scale. Then the scores of self awareness and self-acceptance were computed. The results showed no significant correlation between either psychoticism and slef-awareness or psychoticism and self acceptance. The point biserial correlation between psychoticism and gender, however, was significant (P< 0.025). Men significantly scored higher than women on the psychoticism scale. The results also indicate that with regard to desirable personality characterisitcs, like extroversion – ontroversion, the subjects' responses in self-rating scales are cogruent with the results of standard personality questionnaires but with increasing undesirability of personality characterisistcs (like neuroticism and psychoticism respectively), the subjects' responses are influenced by self-serving bias and become increasingly less related to standard personality questionnaires and therefore less valid. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
|
|
نویسندگان مقاله |
حسین مولوی | hosayn molavi faculty of education, university of isfahan, hazar jarib ave., iran, i.r. اصفهان. خیابان هزار جریب. دانشگاه اصفهان. دانشکده علوم تربیتی سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه اصفهان (Isfahan university)
|
|
نشانی اینترنتی |
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-547&slc_lang=fa&sid=fa |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
عمومی |
نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی اصیل |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|