Journal of Modern Rehabilitation، جلد ۵، شماره ۳، صفحات ۶۶-۷۲
عنوان فارسی مجموع گشتاورهای اکستانسوری ایزوکاینتیک اندام تحتانی و آزمون عملکردی در بیماران مبتلا به ضایعه لیگامان متقاطع قدامی
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: مفصل زانو در انجام اعمال مختلف اندام تحتانی اهمیت و نقش بسیار مهمی را برعهده دارد. در میان عناصر مختلف سازنده مفصل زانو، لیگامان متقاطع قدامی به دلیل نحوه قرارگیری در مفصل، پیچیدگیهای ساختمانی خاص خود، داشتن گیرندهای عصبی متعدد و متنوع و همچنین آسیب پذیری بالای آن مورد توجه خاص قرار گرفته است. بعد از آسیب این لیگامان گشتاور اکستانسوری زانو کاهش می یابد ولی عقیده بر این است که این کاهش توسط عضلات مچ پا و ران جبران میگردد. این ادعا توسط بررسی های ایزوکاینتیک مورد تحقیق قرار نگرفته است. هدف از انجام مطالعه آن است که با توجه به روند توانبخشی در افراد با ضایعه مزمن لیگامان متقاطع قدامی در ایران آیا کاهش توانایی عضله کوادری سپس در تولید گشتاور اکستانسوری زانو ایجاد می شود؟ و آیا این کاهش توسط عضلات هیپ یا مچ پا جبران میگردد؟روش بررسی: در این تحقیق 10 نفر مرد سالم در محدوده سنی 35-22 سال و 10 نفر بیمار مبتلا به پارگی لیگامان متقاطع قدامی در محدوده سنی 42-23 سال شرکت نمودند. گشتاور پلانتار فلکسورهای مچ پا، اکستانسورهای زانو و اکستانسورهای هیپ در دو سرعت زاویه ای 60 و180 درجه بر ثانیه با داینامومتر ایزوکاینتیک و همچنین تست عملکردی پرش عمودی روی یک پا اندازه گیری شد.یافته ها: با استفاده از آزمونهای آماری ویلکاکسون و ضریب همبستگی اسپیرمن، نتایج نشان داد که در بیماران، تفاوتهای میانگین قدرت عضلات گاسترو سولئوس، اکستانسورهای هیپ و مجموع میانگین قدرت این عضلات بین دو اندام آسیب دیده وسالم معنا دار نبوده است (05/0P). تفاوت نمره پرش عمودی بین اندام آسیب دیده و سالم افراد بیمار نیز معنی دار بود (01/0>P).نتیجه گیری: با توجه به نتایج، پلانتار فلکسورها و اکستانسورهای هیپ اندام آسیب دیده بیماران، کاهش قدرت کوادری سپس را جبران کرده بودند. بنابراین با وجود کاهش قابل توجه قدرت کوادری سپس اندام آسیب دیده، مجموع میانگین های قدرت عضلات اکستانسور هیپ، کوادری سپس و پلانتار فلکسورهای این اندام تفاوت آماری نداشتند. همچنین تفاوتی بین پارامترهای ایزوکاینتیک و آزمون عملکردی پرش عمودی وجود نداشت، بنابراین، این آزمون نمی تواند جایگزین تست ایزوکاینتیک باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Isokinetic extension torque summation of lower extremity and functional test in patients with anterior cruciate ligament deficiency
چکیده انگلیسی مقاله Background and aim: Knee joint has a major role in various lower extremity activities. Among different elements of knee joint complex more interest was seen to anterior cruciate ligament because of its alignment, structural complications, more nerve receptors and susceptibility to injury. After injury of this ligament, knee extensor torque decreases but it is believed that this decrease compensated for by muscles of hip and ankle joints. This suggestion has not investigated by isokinetic studies. Therefore, the aim of this research was that if quadriceps muscle torque decreases in spite of rehabilitation process and if this decrease compensated for by hip extensors and ankle plantar flexors? Materials and methods: 10 healthy men (age: 22-35 years old) and 10 patients with ACL deficiency (age: 23-42 years old) participated in this study. Plantar flexor muscle strength, quadriceps muscle strength and hip extensor muscle strength were tested by Isokinetic Biodex System 3 at 60 and 180 degrees of angular velocities. Also functional vertical jump test was done for each lower extremity.Results: Will coxson test and Spearman correlation coefficient were used. Results showed that there was no significant difference between mean strength of gastrosoleus, hip extensors and sum of mean strength of gastrosoleus, quadriceps and hip extensors of patient's injured and sound limbs (P>0.05). Results showed that there was significant difference between mean strength of quadriceps of injured and sound limbs (P> 0.01). There was no relationship between gastrosoleus, quadriceps and hip extensor summation and vertical jump functional test in the patients and normal subjects (P>0.05).Conclusion: The results show that compensation occurs in the ankle plantar flexors and hip extensors of injured lower extremity. Thus in spite of significant decrease in quadriceps strength in the injured limb, sum of mean strength of gastrosoleus, quadriceps and hip extensor muscles between injured and sound limbs was not statistically significant. Also there was no relationship between functional test and isokinetic parameters. Thus functional vertical jump test can not be used instead of isokinetic test.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مجید اشرف گنجویی | majid ganjui
msc of physiotherapy
کارشناس ارشد فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

غلامرضا علیایی | qolam olyaei
full professor of tehran university of medical sciences
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

سعید طالبیان | saeed talebian
assisstant professor of tehran university of medical sciences
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

کاظم مالمیر | kazem malmir
ph.d student of physiotherapy, tehran university of medical sciences
دانشجوی دکتری فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

علی اشرف جمشیدی | ali jamshidi
assistant professor of tehran medical science university
استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://mrj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-68&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله دریافت فایل مقاله
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات