Journal of Modern Rehabilitation، جلد ۱، شماره ۴، صفحات ۴۶-۵۳

عنوان فارسی مقایسه تأثیر یونتوفورز دو داروی ضد التهاب غیر استروئیدی و استروئیدی بر علائم بیماران مبتلا به سندروم کانال مچی
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: سندروم مجرای مچ دستی یک بیماری شایع است که روشهای غیر جراحی متنوعی جهت درمان و کاهش علایم ناشی از آن پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعۀ مداخله­ای بالینی مقایسۀ تأثیر یونتوفورز داروی غیر استروئیدی دیکلوفناک با داروی استروئیدی دگزامتازون در بهبود علائم بیماران سندروم مجرای مچ دستی بود. روش بررسی: در این تحقیق تلفیق درمانهای یونتوفورزیس و اسپلینت بر روی هفت بیمار (12 عصب) با میانگین سنی و انحراف معیار 3/8 ± 9/45 در 10 جلسه و طی دو هفته مورد بررسی قرار گرفت. درمان یونتوفورز دگزامتازون سدیم فسفات بر روی چهار عصب و یونتوفورز دیکلوفناک سدیم بر روی هشت عصب دیگر انجام گرفت. در هر دو گروه در طول درمان و دو هفته پی گیری از اسپلینت استفاده شد. به بیماران توصیه شد تا در طی درمان از داروهای ضدالتهابی به صورت خوراکی یا تزریقی استفاده نکنند. علائم بالینی از طریق مقیاس کمی درد و دو پرسشنامه مقیاس شدت علائم و مقیاس وضعیت عملکرد ارزیابی شدند. معیارهای الکتروفیزیولوژیک شامل زمان نهفته ابتدایی حسی و حرکتی اعصاب مدیان و اولنار, سرعت هدایت و دامنه پتانسیل اعصاب در جلسات ارزیابی ثبت شدند. ارزیابی­ها در سه نوبت قبل از درمان، خاتمۀ درمان و دو هفته بعد از اتمام درمان انجام گرفتند. یافته ها : در گروه درمانی دیکلوفناک، طی ارزیابی­های مختلف کاهش معنی­داری (05/0>P) در امتیاز پرسشنامه وجود داشت. در این گروه سرعت هدایت عصبی حسی و تأخیر انتهایی حسی عصب مدیان، بهبود معنی­داری (05/0>P) نشان دادند. در گروه درمان با دگزامتازون در هیچ کدام از جلسات ارزیابی تغییر معنی­داری در علائم بالینی و الکتروفیزیولوژیک ملاحظه نشد. همچنین در مقایسۀ دو گروه تنها در جلسۀ پی­گیری، تأخیر انتهایی حرکتی در گروه دگزامتازون بهبود بیشتری را نسبت به گروه دیکلوفناک نشان داد (05/0>P) نتیجه گیری: یافته های فوق نشان می­دهند که استفاده از اسپلینت و یونتوفورز دیکلوفناک در درمان بیماران مبتلا به سندروم مجرای مچ دستی مؤثر می­باشد. بررسی اثربخشی درمان در گروه دگزامتازون نیاز به ادامۀ تحقیق با تعداد نمونۀ بیشتر دارد. در مقایسۀ دو گروه، با توجه به جمیع شواهد نمی­توان تفاوت بارزی بین اثربخشی این دو دارو در طول درمان قائل شد. اظهار نظر در مورد تفاوت موجود در تأخیر انتهایی حرکتی در زمان پیگیری نیاز به ادامۀ تحقیقات در این زمینه دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله سندروم مجرای مچ دستی،یونتوفورزیس،دگزامتازون،دیکلوفناک

عنوان انگلیسی Comparison of iontophoretic effects of diclofenac and dexamethasone on patients with carpal tunnel syndrome
چکیده انگلیسی مقاله Background and aim: Carpal tunnel syndrome is a common disorder, for which various conservative treatments have been suggested. The aim of this randomized clinical trial was to compare the iontophoretic effects of diclofenac and dexamethasone on patients with carpal tunnel syndrome. Materials and Methods: Twelve hands from seven patients between 30 to 60 years of old (Mean=45.9 SD±8.3) were treated with pre-designed splint and iontophoresis. Four hands were treated with dexamethasone sodium phosphate and eight other hands had iontophoretic administration of sodium diclofenac. Cock-up splints were used for the patients during the course of treatment and 2 weeks follow up. Treatment continued for ten sessions during two weeks. They were advised not to take oral or parenteral anti-inflammatory drugs. Clinical symptom severity (SSS) and functional status (FSS) as well as visual analogue (VAS) scales were evaluated after iontophoretic treatment and two weeks follow up. Electrophysiological parameters such as distal sensory & motor latencies, amplitudes, nerve conduction velocities (NCV) were measured. Results: Diclofenac group showed significant improvement in SSS score and sensory electrophysiological parameters of median nerve (P< 0.05). Although, in dexamethasone group VAS and SSS scores decreased but there were no statistical significant differences in any intervals. With Comparison between two groups showed significant difference in distal motor latency after following up with more improvement in dexamethasone iontophoresis group (P< 0.05). Conclusion: Above findings showed efficacy of splint and iontophoretic administration of sodium diclofenac in treatment of patients with carpal tunnel syndrome. Although dexamethasone group showed no significant change, previous researches suggested the efficacy of ionophoretic administration of this anti-inflammatory medicine in clinical symptoms' improvement. Therefore, the lack of enough participants may be considered as a source for present results in this group. Although comparison between two groups, showed significant difference in distal motor latency after follow up (singnificant results in dexamethasone) but, due to small number of cases in follow up period, the validity of these results is questionable. Further researches are needed to confirm this difference.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله محمد رضا هادیان | mohammad hadian
full professor of tehran university of medical science
استاد گروه آموزشی فیزیوتراپی، دانشکده توان بخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

سعید طالبیان | mahdi hadidi
msc of physiotherapy
دانشیار گروه آموزشی فیزیوتراپی، دانشکده توان بخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

مهدی حدیدی | saied talebian
assosiate professor of tehran university of medical science
دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیوتراپی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

غلامرضا علیایی | gholamreza olyaei
full profess or of tehran university of medical science
استاد گروه آموزشی فیزیوتراپی، دانشکده توان بخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

محمود فرزان | mahmoud farzan
full profess or of tehran university of medical science
استاد گروه آموزشی ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

شهره جلایی | shohreh jalaei
lecturer of tehran university of medical science s
مربی دانشکده توان بخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشجوی دکترای آمار زیستی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)


نشانی اینترنتی http://mrj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-159&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله دریافت فایل مقاله
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات