مقدمه: مزاحمت جنسی علیه زنان در محل کار، یکی از اشکال شایع اما پنهانِ خشونت علیه زنان می باشد که پیامدهای منفی متعددی در سطوح فردی، خانوادگی و اجتماعی به همراه داشته باشد. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان تجربه مزاحمت جنسی زنان شاغل در محیط کار و تحلیل اجتماعی علل بروز مزاحمت جنسی صورت گرفته است.
روش: در پژوهش حاضر از نظریه فعالیتهای روزمره به عنوان چارچوب نظری استفاده شده است و به صورت پیمایشی و با ابزار پرسشنامه در بین 400 نفر از زنان شاغل در بیمارستانهای شهر کرج که با استفاده از نمونه گیری دومرحله ای انتخاب شده بودند، انجام شده است.
یافنه: نتایج توصیفی این تحقیق نشان میدهد 67 درصد از پاسخگویان حداقل یکبار، انواع مزاحمتهای جنسی (کلامی و غیرکلامی) را در محیط کار تجربه کردهاند. همچنین مشخص گردید که سهم مزاحمتهای غیر کلامی (مانند نگاه هیز و...) در مقایسه با مزاحمتهای کلامی (متلک پرانی و ...) اندکی بیشتر بوده است.
نتایج تحلیل رگرسیونی حاکی از آن است که درمجموع، ترکیب متغیرهای سه گانه ی؛ فاعل با انگیزه (همکاران مرد بیمارستان)، هدف مناسب (زنان کارمند بیمارستان) و فقدان محافظت (ضعف نظارت در بیمارستان) به مقدار 573/0 با متغیر میزان تجربه مزاحمت جنسی توسط زنان همبستگی داشته و قادر بوده اند تا 33 درصد از نوسانات آن را توضیح داده و پیش بینی نمایند.
بحث: با این حال، بر حسب مقدار بتا، قوی ترین متغیرهای پیش بین برای متغیر میزان تجربه مزاحمت جنسی در محل کار، به ترتیب عبارت بودند از: میزان حضور فاعل انگیزه دار (بتای536/0)، میزان تشخیص داده شدن به عنوان هدف مناسب (436/0)، و فقدان محافظت (104/0).
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
زنان دریافت: ۱۳۹۷/۷/۱۰ | پذیرش: ۱۳۹۸/۴/۱۰ | انتشار: ۱۳۹۸/۵/۲۶