چکیده: (2 مشاهده)
روابط دوستانه دانشجویان با جنس مخالف و تعمیق روزافزون آن در سطح دانشگاههای کشور، امروزه به عنوان یک امر فرافردی بروز یافته و وجوه خانوادگی و جامعوی نیز یافته است. به نظر میرسد روابط دوستانه با جنس مخالف در میان دختران و پسران دارای معانی، ابعاد، آثار و پیامدهای گوناگونی است. مقاله حاضر با هدف کنکاش جنسیتی این پدیده با تأکید بر ادراک و انگیزهها، پیامدها، الگومندی و... این پدیده در میان دختران و پسران، به مطالعه آن در میان دانشجویان دانشگاه خوارزمی پرداخته است. رویکرد این پژوهش کیفی و روش آن پدیدارشناسی بود. افراد مورد مطالعه شامل ۲ گروه از دانشجویان دختر و پسر بود که با ۱۵ نفر از دانشجویان دختر و ۱۵ نفر از دانشجویان پسر مصاحبۀ عمیق نیمهساختاریافته براساس نمونهگیری هدفمند با استراتژی گلولهبرفی و معیار اشباع نظری برای رسیدن به حجم نمونه انجام شد. برای تحلیل دادهها، از تکنیک تحلیل تماتیک (مضمونی) استفاده شد. یافتهها نشان داد که دانشجویان دختر و پسر درک و تجارب متفاوتی از رابطه با جنس مخالف داشته و درعینحال با انگیزههای متفاوتی وارد این رابطه شدند. عوامل زمینهساز متفاوت ازجمله جو خانوادگی، فضای دانشگاه، فضای خوابگاه، فضای مجازی و گروه همالان در تجربه دانشجویان دختر و پسر از رابطه با جنس مخالف نقش ماهوی داشتهاند. دانشجویان دختر درکِ رمانتیک و عاشقانهای از رابطه با جنس مخالف داشته و درک دانشجویان پسر از این رابطه مبتنی بر ذائقه لذتگرایی و جنسی بود. ۶ ویژگی خاص دوستی در بین دانشجویان دختر و پسر مشخص شد که شامل عدم پایداری، تنوعطلبی و عدم تعهد در روابط برای پسران، و در مقابل غوطهوری در عشق، عدم نمایش خود واقعی، آمادگی برای عدم پایداری روابط و آگاهی از پوچبودن رابطه، از ویژگیهای مستتر در رابطه دانشجویان دختر با جنس مخالف است. نتایج دلالت بر این دارند که بطورکلی دانشجویانِ دختر بیشتر به دنبال روابط عاطفی، ازدواجمحور و اقتصادی بوده و دانشجویانِ پسر بیشتر سکسوالیهخواه و لذتگرا بودهاند.
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
جوانان دریافت: ۱۳۹۷/۱۰/۱۲ | پذیرش: ۱۳۹۸/۴/۱۰ | انتشار: ۱۳۹۸/۵/۲۶