|
رابطه دینداری و شادکامی در معلولین جسمی حرکتی آسایشگاه‌های شهر تهران1
|
| میثم نجفیان خضرلو *، مریم شریفیان ثانی، کرم حبیب پور گتابی |
|
|
|
چکیده: (482 مشاهده) |
مقدمه: می‌توان مدعی بود که دینداری کارکرد معنا بخشی به زندگی دارد و با خلق چشم‌اندازی مثبت در زندگی، تأثیر شگرفی روی شادمانی دارد. به‌منظور معرفت تجربی به این امر، پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین دینداری و شادکامی در بین معلولین جسمی حرکتی آسایشگاه‌های شهر تهران می‌پردازد.
روش: مطالعه حاضر با روش پیماش مقطعی و طرح همبستگی و با استفاده از پرسشنامه‌های دینداری آلپورت و شادکامی آکسفورد، در بین 248 نفر از معلولین جسمی حرکتی در 9 مرکز مراقبت در شهر تهران انجام شده است.
یافته‌ها: همبستگی بالایی بین دینداری درونی و دینداری بیرونی با شادکامی وجود دارد. ضمن اینکه دینداری درونی بیشتر از دینداری بیرونی روی شادکامی معلولین مؤثر است.
بحث: گرچه دینداری با تولید معرفت نسبت به زندگی و معنا بخشی به آن، چارچوب مناسبی برای شادمانی معلولین فراهم می‌کند، اما این رابطه خطی نبوده و عوامل میانجی احتمالی متعددی روی آن تأثیرگذارند که این رابطه بایستی به‌طور جداگانه تدقیق شود |
|
| واژه‌های کلیدی: شادکامی، دینداری، جهت‌گیری مذهبی درونی، جهت‌گیری مذهبی بیرونی |
|
|
متن کامل [PDF 597 kb]
(220 دریافت)
|
نوع مطالعه: اصیل |
موضوع مقاله:
رفاه اجتماعی
دریافت: ۱۳۹۴/۱۱/۷ | پذیرش: ۱۳۹۴/۱۱/۷ | انتشار: ۱۳۹۴/۱۱/۷
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
