طرح مسأله: از اواخر دهه 1990 که اصطلاح «رشد به نفع فقیر» بهکار گرفته شد، اقتصاددانان با دیدگاههای تازهای در خصوص ارتباط بین رشد اقتصادی و فقر و چگونگی تاثیر توام رشد و تغییرات نابرابری در کاهش فقر مواجه شدند. در این مقاله سعی شده است ضمن ارائه منحنی رشد فقر و منحنی سلطه لورنز و تحلیل تغییرات رشد اقتصادی و نابرابری، نشان داده شود که آیا رشد اقتصادی در ایران طی سالهای 1384 - 1375 به نفع فقرا بوده است یا خیر.
روش: در این مطالعه با استفاده از برهان اتکینسون، منحنی لورنز تعمیمیافته به رشد اقتصادی و نابرابری درآمدی ارتباط داده میشود و سپس با استفاده از اطلاعات طرح هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی طی سالهای 1384-1375 منحنی رشد فقر و سلطه لورنز برای خانوارهای ایرانی در این فاصله زمانی محاسبه و مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد.
یافتهها: رشد متوسط درآمد در مناطق شهری طی سالهای 79-78 ، 82-81 و 84-83 و در مناطق روستایی، طی سالهای 78-77، 79-78، 80-79 و 81-80 به نفع فقرا بوده است؛ یعنی در این سالها علاوه بر اینکه افزایش درآمد افراد فقیر بیش از افراد غیر فقیر بوده، نابرابری بین خانوارهای فقیر نیز کاهش یافته است.
نتایج: رشد اقتصادی در اغلب سالهای مورد بررسی در مناطق روستایی و شهری به نفع فقرا عمل کرده است.
Bagheri F, Kavand H. The Effect of Economic Growth on Poverty and Inequality in Iran (1996-2005). Social Welfare. 2008; 7 (28) :173-191 URL: http://refahj.uswr.ac.ir/article-1-2035-fa.html
باقری فریده، کاوند حسین. اثر رشد اقتصادی بر فقر و نابرابری در ایران (1384-1375). رفاه اجتماعی . 1387; 7 (28) :173-191