Journal of Holistic Nursing and Midwifery، جلد ۱۵، شماره ۱، صفحات ۶۵-۷۱

عنوان فارسی ‏ بررسی تأثیر بازی برمیزان اضطراب کودکان سن دبستان بستری در مرکز آموزشی- ‏درمانی کودکان گیلان
چکیده فارسی مقاله مقدمه: اضطراب شایعترین واکنش در برابر عوامل تنش زاست که کودکان بستری در مراکز درمانی بطور جدی در معرض بروز آن قرار ‏دارند و استفاده از بازی یکی از اولویت های مراقبتی درکودکان برای به حداقل رساندن اضطراب محسوب می شود.‏ ‏ هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر بازی بر میزان اضطراب کودکان سن دبستان بستری در یکی از مراکز آموزشی ـ درمانی ‏کودکان شهر رشت انجام شده است.‏ روش کار: پژوهش حاضر مطالعه ای نیمه تجربی است که بر روی 110 کودک بستری صورت گرفته است. این کودکان براساس مشخصات ‏واحدهای موردپژوهش و با توجه به شماره اتاقی که در آن بستری بودند به صورت تصادفی انتخاب و در دوگروه مورد و شاهد قرار گرفتند. ‏برای گردآوری داده ها در این تحقیق از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه اضطراب اسپیل برگر مخصوص کودکان و چک ‏لیست علائم حیاتی استفاده شد. روش کار بدین صورت بود که پس از تکمیل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه اضطراب و چک لیست ‏علائم حیاتی، کودکان گروه مورد به اتاق بازی رفته و به مدت نیم ساعت به بازی می پرداختند، در حالیکه برای کودکان گروه شاهد ‏هیچگونه مداخله ای صورت نمی گرفت. پس از انجام بازی کودکان گروه مورد به تخت خود برگشته و مجدداً پرسشنامه اضطراب و چک ‏لیست علایم حیاتی در هر دو گروه تکمیل می شد.‏ نتایج: نتایج تحقیق نشان می دهد که بازی سبب کاهش معنی داری در میزان اضطراب آشکار (0001/0‏P<‎‏)، میزان فشار خون دیاستولیک ‏‏(005/0‏P<‎‏) و تعداد نبض (04/0‏p<‎‏) در کودکان بستری می شود آزمون آماری ‏t-test‏ اختلاف معنی داری بین دو گروه مورد و شاهد در ‏مرحله بعد از بازی از نظر میزان اضطراب آشکار، میزان فشار خون دیاستولیک و تعداد نبض نشان می دهد.‏ نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج فوق می توان گفت که بازی روشی مناسب برای کاهش اضطراب، حفظ سلامت جسمی و روحی و سازگاری ‏کودک با مشکلات مربوط به بیماری و بستری شدن محسوب می شود. ‏
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اضطراب، بازی درمانی، کودک بستری

عنوان انگلیسی Effect of playing on anxiety of hospitalized school age children
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Anxiety is one of the most common reactions to stressors and ‎hospitalized children confront it and playing is a priority care to reduce stress.‎ Objective: The present study was conducted to determine the effect of playing on the ‎level of anxiety in school- age children hospitalized in educational pediatric centers ‎in Rasht city.‎ Methods: This is a quasi-experimental study conducted on ‎‏110‏‎ hospitalized school- ‎age children. These children were randomized into two groups according to their ‎characteristics and number of room they were hospitalized.‎ For data collection, two questionnaires were used which included demographic ‎information and espielberger`s anxiety scale and also a vital sign check list was used. ‎The methodology included that after completing the questionnaires send to play ‎room and played for half an hour. But for control group no intervention was done. ‎After half an hour play, the experiment group returned to their beds in their rooms ‎and the anxiety questionnaire and check list were done again.‎ Results: Findings indicated that play significantly decreased anxiety level in ‎hospitalized children and T-test showed significant difference between the ‎experiment and control group (p<‎‏0.0001‏‎).‎ Conclusion: According to the above findings, it can be said that play is a proper ‎method of coping with anxiety, physical and mental health, and confrontating the ‎difficulty of illness and hospitalization.‎
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Anxiety, Hospitalized Child , Play therapy

نویسندگان مقاله مریم نیکنامی |


یاسمن یعقوبی |


زهرا شفیع پور |


زهرا عطرکارروشن | atrkar roshan


جعفر مدبر نیا |



نشانی اینترنتی http://hnmj.gums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-243-51&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات