طب توانبخشی، جلد ۴، شماره ۴، صفحات ۳۴-۴۰
عنوان فارسی بررسی تأثیر کاردرمانی زودهنگام پس از جراحی بر عملکرد و شدت علایم بیماران مبتلا به سندرم تونل مچ دست
چکیده فارسی مقاله مقدمه و اهداف سندرم تونل کارپ از شایعترین بیماری های مربوط به دست است. شیوع این بیماری بالغ بر 2/9% در زنان و 6% در مردان می باشد .این بیماری با علائمی نظیر پارستزی, گزگز و مورمور, درد و ضعف در ناحیه تنار بروز پیدا می کند. درمان های رایج در سندرم تونل کارپ شامل دو دسته درمان های غیر جراحی یا محافظتی و درمان جراحی می باشد. زمانیکه بیماری پیشرفت کند و درمان های محافظتی سودمند نباشند , روش جراحی انتخاب می شود. بعد از جراحی ممکن است چسبندگی در محل اسکار ، سندرم درد راجعه ای پیچیده , حساسیت و التهاب ناحیه اسکار تا 8 هفته یا بیشتر و درد در ناحیه تنار و هایپوتنار دیده شود. قابل ذکر است که جهت کاهش و پیشگیری از به وجود آمدن عوارض پس از جراحی , راهکارها و توصیه هایی وجود دارد که از جمله آنها, راهکارهای توانبخشی به ویژه کاردرمانی می باشد. لذا با توجه به فقدان اطلاعات دقیق درمورد زمان شروع کاردرمانی بعد از جراحی CTS و همچنین اهمیت آن در بهبود عملکرد، کاهش شدت علائم و بازگشت سریعتر افراد به کار و حرفه خود، این پژوهش با هدف بررسی تأثیر کاردرمانی زودهنگام بر بهبود عملکرد و کاهش شدت علائم بعد از جراحی آزادسازی تونل مچ صورت گرفت. مواد و روش ها این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بود و جامعه مورد مطالعه ، بیماران مراجعه کننده به بیمارستان اختر با تشخیص سندرم تونل کارپ ایدیوپاتیک کاندید جراحی بودند. این پژوهش بر روی 20 بیمار با میانگین سنی 35 تا 65 انجام شد. شرکت کنندگان در این مطالعه در دو گروه شاهد و آزمون قرار گرفتند. نمونه های گروه آزمون علاوه بر توصیه های معمول جراح مربوطه ، در هفته اول بعد از جراحی ، کاردرمانی زودهنگام با پروتکل یکسان دریافت می کردند . ارزیابی ها پیش از جراحی و 1 ماه پس از آن برای هر دو گروه انجام شد که شامل ارزیابی عملکرد و شدت علائم توسط پرسشنامه بوستون و شمارش تعداد هفته های تأخیر در بازگشت به کار بیماران بود. یافته ها یافته های حاصل از این پژوهش توسط آزمون های آماری مورد بررسی قرار گرفت و نتایج آن نشان داد که برنامه کاردرمانی در هفته اول بعد از جراحی تونل مچ منجر به تغییرات معنادار آماری در کاهش شدت علائم (035/0=P ) و تسریع در زمان بازگشت به کار بیماران (001/0=P ) می شود . نتیجه گیری با توجه به یافته های به دست آمده از این تحقیق ، اگرچه بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپ بعد از جراحی در هر دو گروه بهبودی در علائم و عملکرد را نشان دادند ولی در گروه آزمون کاردرمانی زودهنگام به طور معناداری کاهش شدت علائم و کاهش زمان تأخیر در بازگشت به کار بیماران مؤثر بوده است لذا انجام کاردرمانی زودهنگام بر روی بیماران فوق توصیه می گردد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کاردرمانی زودهنگام، عملکرد دست، سندرم تونل کارپ، جراحی،
عنوان انگلیسی Effect of early occupational therapy on improving the hand function and reducing the symptoms severity of patiants with carpal tunnel syndrome after surgery
چکیده انگلیسی مقاله Background and Aim: One of the most common hand diseases is the carpal tunnel syndrome. The prevalence is over 2.9% in women and 6% in men. The disease has symptoms such as paresthesia, tingling and numbness, pain, and weakness in the thenar. The current treatment of carpal tunnel syndrome include non-surgical or care treatment and surgery. Carpal tunnel release surgery is recommended when the disease aggrevates and protective treatments are not efficient anymore. After surgery, scar adhesions, complex recurrent pain syndrome, sensitivity, inflamed scar area, and pain in the thenar and hypothenar areas may be observed for up to 8 weeks or more. In order to reduce and to prevent the development of complications after surgery, guidelines and recommendations are provided that are specific to Occupational Therapy; however, due to the lack of accurate information on when occupational therapy should start after surgery and considedring the importance of this issue in improving performance, reducing the severity of symptoms, and helping the patients return to work faster, the present study was conducted to examin the effect of early occupational therapy to improve performance and to reduce the severity of symptoms caused by carpal tunnel release surgery. Materials and Methods: The present study was a clinical trial and the population consisted of the patients reffering to Akhtar hospital with a diagnosis of idiopathic carpal tunnel syndrome and thus candidates for surgery. A total of 20 patients with an average age of 35-65comprised the final particiapnts of the study. Participants were divided into two groups. The experimental group, besides the common care advised by their surgeons, received occupational therapy with the same protocol during the first week after the surgery. Evaluations carried out for both groups prior to the surgery and one month after the surgery included hand function, symptoms severity by Boston questionnaire, and return to work time. Results: The statistical anlysis of the findings revealed that occupational therapy program in the first week after a CTS surgery resulted in a decrease in symptoms severity (P=0.003), and a decrease in return to work time (P=0.001). Conclusion: Based on the findings, although both patient groups with carpal tunnel syndrome showed improvement in symptoms and functioning after surgery, early occupational therapy in the experimental group was shown to be significantly effective in decreasing symptoms severity and the return to work time compared with that in the controls. So, early occupational therapy on the patients with carpal tunnel syndrome is recommended.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله زهرا محمد رضا سعادت | mohammad reza saadat
1 دفتر تحقیقات و فن آوری دانشجویی، دانشجوی کارشناسی ارشد کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)

علی اصغر جامه بزرگی | ali asghar
کارشناس ارشد، گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)

زهرا شفیعی |
کارشناس ارشد، گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)

اشکان ایرانی |
کارشناس ارشد، گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)

سید مهدی طباطبایی | seyed mehdi
مربی، گروه علوم پایه، دانشکده علوم توانبخشی، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺷﻬﻴﺪ ﺑﻬﺸﺘﻲ، ﺗﻬﺮان، اﻳﺮان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)

فریور عبد الله زاده لاهیجی | abd allah zadeh lahiji
دانشیار. گروه ارتوپدی. دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی. تهران. ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://www.medrehab.sbmu.ac.ir/article_1100220_1020.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده 1
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات