|
|
مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان، جلد ۱، شماره ۳، صفحات ۱۱-۲۲
|
|
|
| عنوان فارسی |
اندازه گیری هموگلوبین گلیکوزیله پایدار ( Hb A۱) و ناپایدار (pre HD A۱c)" به روش کروماتوگرافی تعویض یونی نزد افراد مبتلا به دیابت |
|
| چکیده فارسی مقاله |
خلاصه در حال حاضر اندازه‌گیری هموگلوبینهای گلیکوزیله بخصوص قسمت پایدار هموگلوبین A1c (Hb A1c)یکی از راههای کنترل بیماری دیابت بوده زیرا این اندازه‌گیری می‌تواند مشخص کننده گلیسمی توتال دریک، دو یا سه ماه گذشته باشد. هموگلوبین گلیکوزیله A1 به سه صورت A1c A1b A1a موجودارد که از بین آنهاهموگلوبینA1c هم از نظر مقدار از دو قسمت دیگر بیشتر بوده و از نظر ساختمان شیمیایی اختلاف آن با سایر هموگلوبین‌ها اتصال یک مولکول گلوکز درN انتهایی رشته β درروی اسید آمینه والین بدون دخالت آنزیم بوده، قندی شدن این پروتئین (Hb A1c) خیلی بکندی انجام می گیرد و در تمام طول زندگی گلبولهای قرمز ادامه دارد. تشکیل Hb A1cدر دو مرحله مختلف انجام می‌گیرد - مرحله اول پیدایش فرم ناپایدار بنام آلدیمین (Aldimine) یا Base de schiffیا Pre – HbA1c که قابل برگشت بوده و تشکیل آن خیلی سریعتر از مرحله دوم می باشد. مرحله دوم تشکیل ستوامین (Cetoamine) یا فرم پایدار هموگلوبین گلیکوزیله . دراین مقاله هدف اصلی مقایسه مقدار هموگلوبین گلیکوزیله ناپایدار (Fraction labile) و قسمت پایدار آن با گلیسمی می‌باشد . نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که ارتباط نزدیکی بین هموگلوبین گلیکوزیله توتال وقسمت ناپایدار آن وجود دارد، مقدارهموگلوبین گلیکوزیله ناپایداربازیادشدن هموگلوبین افزایش می یابد و رابطه بین هموگلوبین گلیکوزیله و قند خون ناشتا که بر روی همان نمونه خون انجام شده مستقیم و معنی دار می باشد. مقایسه ارتباط قسمت هموگلوبین گلیکوزیله پایدار و ناپایدار با مقدارگلیسمی که به چهار گروه مختلف تقسیم شده (1g/L, 1-2g/L, 2-3g/L, 3-4g/L) نشان می‌دهد که مقدار هموگلوبین پایدارو ناپایدار با گلیسمی رابطه مستقیم دارد یعنی هرچه مقدارگلیسمی بیشتر باشد به همان نسبت مقدار هموگلوبینهای پایدار و ناپایدار بیشتر خواهد بود و همیشه ارتباط قسمت پایدار با گلیسمی بهتر از قسمت ناپایدار آن می‌باشد. همچنین ارتباط نزدیک بین قسمت پایدار و ناپایدار هموگلوبین گلیکوزیله نشانگر آن است که بیماران مبتلا به دیابت که تحت کنترل کامل نباشند مقداری Pre Hb – A1c " شاخص تغییرات گلیسمی در کوتاه مدت "و هموگلوبین گلیکوزیله پایدار شاخص تغییرات گلیسمی دراز مدت همزمان افزایش می‌یابد . |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
Measurment of stable Glycosylated Hemoglobin (Hb A1) and Its unstable type (pre- Hb A1c) with the lon- exchange Chromatography in Diabetic patients |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
SUMMARY: At present, measurment of glycosylated hemoglobin, especially the stable fraction of hemoglobin (HbA1c) is one of the ways to control diabetes because this measurment can demonstrate total glycemia during last 1.2.3 months. Glycosylated hemoglobin is seen in 3 forms: Ala Alb A1c. Among these hemoglobin Alc is quantitively more than other 2 forms and its difference with other hemoglobins in terms of chemical structure is the linkage of a molecule of glucose in N-terminal of β chain on the aminoacid of Valine without intervention of enzyme. Glycogenesis of this protein (Hb A1c)occurs very slowly and this process continues in the all life-time of red globules. Formation of Hb A1c takes place in 2 different phases: First phase: Appearance of the unstable form called aldimine or pre HbA1c which is reversible and its formation is very faster than the second phase. Second phase: Formation of Ketoamine or stable form of glycosylated hemoglobin. The main goal in this article is to make a comparison between the rate of unstable glycosylated hemoglobin and its stable fraction with glycemia. The results obtained indicate that there is a close correlation between total glycosylated hemoglobin and its unstable fraction. The rate of unstable glycosylated hemoglobin enhances with the increase of hemoglobin. Correlation between glycosylated hemoglobin and glycemia in the state of fast which has been experimented on the same blood sample, is direct and meaningful. A Comparison between the linkage of stable and unstable glycosylated hemoglobins with glycemia rate divided into 4 different (1g/L, 1-2g/L, 2-3g/L, 3-4g/L), indicates that the contents of stable and unstable hemoglobins have a direct relation with glycemia, i.e, the more the content of glycemia, the more will be the contents of stable and unstable hemoglobins, and the linkage of stable fraction with glycemia is always better than the unstable fraction In addition, the close linkage between the fractions of stable and unstable glycosylated hemoglobin reflects that diabetic patients who are not under complete control, the content of pre-Hb A1c, a marker of glycemia changes in the short-term, and stable glycosylated hemoglobins, a marker of glycemia changes in the long-term, will increase simultaneously. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
دکتر علی ترجمان | A Tarjoman,
استادیار، متخصص بیوشیمی، دانشکده پزشکی - رشت
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://journal.gums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-394&slc_lang=fa&sid=1 |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/10/article-10-1414314.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|