طب ورزشی، جلد ۲، شماره ۱، صفحات ۳۹-۵۴

عنوان فارسی اثر تمرینات قدرتی ماگزس بر قدرت، سرعت و چابکی بازیکنان برتر بسکتبال با ویلچر
چکیده فارسی مقاله هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر تمرینات قدرتی ماگزس (ترکیبی از تمرینات قدرتی بیشینه و قدرت انفجاری) بر افزایش قدرت، سرعت و چابکی ورزشکاران بسکتبال با ویلچر بود. از بین 52 نفر از ورزشکاران پاراپلژی برتر مرد بسکتبال با ویلچر، به روش تصادفی – هدفدار 20 نفر انتخاب و به دو گروه 10 نفری به‌عنوان گروه‌های کنترل (با میانگین سنی 55/2± 2/29 سال و طول قد نشسته 04/9± 7/87 سانتی‌متر) و گروه تجربی (با میانگین سنی 55/2± 1/28 سال و طول نشسته 14±3/89 سانتی‌متر) تقسیم شدند. اطلاعات دموگرافیک و پزشکی با استفاده از پرسشنامه و پرونده پزشکی آنان جمع‌آوری شد، سپس آزمون‌های قدرت، سرعت و چابکی در مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون با استفاده از تست‌های پرس سینه، پیمودن قطر زمین بسکتبال و تست زیگزاگ انجام گرفت. آنگاه گروه تجربی به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه به اجرای برنامه تمرینی ماگزس پرداختند. گروه کنترل، برنامه‌های تمرینی عادی فرد را انجام می‌دادند. در پایان، پس‌آزمون از هر دو گروه گرفته شد و داده‌ها و اطلاعات کسب‌شده با نرم‌افزار SPSS و در سطح معنی‌داری (01/0 ? P ) تجزیه و تحلیل آماری شدند. نتایج نشان داد که برنامه 6 هفته‌ای تمرینات پیشنهادی ماگزس بر قدرت و چابکی آزمودنی‌ها در سطح (01/0 ?P ) و نیز بر متغیر وابسته سرعت فقط در سطح (05/0 ? P)اثر معنی‌داری داشته است. نتایج مذکور بر ضرورت به کارگیری پروتکل تمرینی ماگزس که پیش از این در میان ورزشکاران سالم، مؤثر بوده است تأکید می‌ورزد. برمبنای نیازهای تمرینی و مهارتی بازیکنان بسکتبال با ویلچر، می‌توان تمرینات ترکیبی قدرتی و توان انفجاری را که قابلیت اجرا در وضعیت نشسته بر روی ویلچر را دارند، به مربیان توصیه کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی To Study the Effect of MAXX Training on Strength, Speed and Agility of Basketball Wheelchair Players
چکیده انگلیسی مقاله The aim of this research was to study the effect of Maxx strength training which was the combination of maximal strength training and explosive power) on the increase of speed, strength and agility of disabled athletes. 20 paraplegic subjects were selected randomly out of 52 elite basketball wheelchair players and then they were divided into two groups: experimental group (n=10, age 28.1± 2.55, sitting height 89.3± 14) and control group (n=10, age 29.2 ±2.55, sitting height 87.7±9.04). Demographic and medical data were collected by interviews, questionnaire and medical history records. Then, speed, agility and maximum strength of subjects were measured in pretest and posttest respectively by propelling wheelchair across the dia meter of basketball field, zigzag test and bench chest press. Experimental group performed the Maxx training protocol for 6 weeks and 3 sessions per week. Control group performed ordinary training. The results of posttest were analyzed by SPSS (P? 0.01). The findings showed that Maxx training protocol for 6 weeks significantly influenced subjects’ strength and agility. These results emphasized the need to perform Maxx training protocol which had previously been effective in healthy athletes. Because of the training and skill demands of basketball wheelchair players, it can be suggested that trainers apply the combination of strength training and explosive power for paraplegic players because they can be performed in the sitting position on wheelchair.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله حسن دانشمندی |
استاد دانشگاه شهید بهشتی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهید بهشتی (Shahid beheshti university)

سید مسعود میرهاشمی | seyed masoud
کارشناسی ارشد دانشگاه گیلان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه گیلان (Guilan university)

پگاه هاشمی |
کارشناسی ارشد دانشگاه گیلان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه گیلان (Guilan university)


نشانی اینترنتی http://jsmed.ut.ac.ir/article_23335_b5f9119db73d20ebfe6ce54fbba727e3.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/940/article-940-191009.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات