، جلد ۱۸، شماره ۲، صفحات ۳۳-۴۰

عنوان فارسی مقایسه نتایج دو برش ۲/۳ و ۶۵/۲ میلیمتری در فیکوامولسیفیکاسیون
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: «فیکوامولسیفیکاسیون» روش مدرن جراحی کاتاراکت است که این جراحی را از یک عمل با برش بزرگ به عملی با برش کوچک ارتقاء داده و موجب ترمیم سریع‌تر زخم و بازگشت بینایی می‌شود. بنابر این هدف از انجام این مطالعه مقایسه کارآیی و عوارض دو برش 2/3 میلی‌متری و 65/2 میلی‌متری در فیکوامولسیفیکاسیون می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی که در بیمارستان امیر کبیر اراک صورت گرفت، 78 بیمار با کاتاراکت وابسته به سن به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. نیمی از آنها تحت برش 2/3 میلی‌متری(گروه اول) و بقیه تحت برش 65/2 میلی‌متری (گروه دوم) قرار گرفتند. به رغم استفاده از استرومال هیدراتاسیون و در صورت باقی ماندن نشت، بالافاصله بعد از عمل، یک سوچور در بیماران تعبیه می‌گردید. روز بعد از عمل، بیماران از لحاظ پرولاپس عنبیه بررسی می‌شدند و در صورت وجود آن، یک عدد سوچور تعبیه می‌شد. یافته‌ها: نشت مایع زلالیه از اتاق قدامی در گروه‌های اول و دوم به ترتیب 7/7 درصد و 6/2 درصد بود. دو گروه اول و دوم به ترتیب به 1/5 درصد و 2/3 درصد استرومال هیدراتاسیون نیاز داشتند که در حقیقت نیاز به سوچور در دو گروه اول و دوم به ترتیب 6/2 درصد و 0 درصد بود. در هیچ یک از دو گروه پرولاپس عنبیه رخ نداد. نتیجه‌گیری: اختلاف آماری معنی‌داری از نظر نشت زخم و نیاز به سوچور و میزان پرولاپس عنبیه وجود نداشت(05/0p>). هم‌چنین در نوکلئوس‌های با سختی متوسط و پایین، برش کوچک‌تر و در نتیجه پایدارتر (یعنی 65/2 میلی‌متری) ارجح بود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Comparing the Results of 3.2 and 2.65 mm Main Incisions in Phacoemulsification
چکیده انگلیسی مقاله Background: Phacoemulsification is a modern cataract surgery that developed surgery from large incisions into smaller incision size and lead to faster wound heal and earlier visual rehabilitation. The purpose of this study was to compare the outcomes and complications of 3.2 and 2.65 mm main Incisions in phacoemulsification . Materials and Methods: In this clinical study in Amir Kabir Hospital of Arak, 78 patients with senile cataract were divided into two groups. Half of them experienced 3.2 mm main incision (first group) and the others were under main incision with 2.65 mm (group 2). Immediately after operation if patients had a wound leak, the standard stromal hydration was used and a suture was placed. A day after operation, the patients were examined in the light of iris prolapse, if it existed, then a suture would be palced. Results: The occurrence of anterior chamber wound leak was 7.7% and 2.6% in group 1 and group 2, respectively. Stromal hydration was needed 5.1% and 3.2% in group 1 and group 2 respectively. In fact, suture was needed 2.6% and 0.0% in group 1 and group 2, respectively. There was no iris prolapse in both groups. Conclusion: There was no statistically significant difference between two groups from the point of view of wound leak and the need for suture and the rate of iris prolapse (p>0.05). Also, in low or intermediate nuclear density grade, the smaller and the more permanent incision with 2.65 mm is preferred.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله احمد سروریان | Ahmad Sarvarian
Amir Kabir Hospital, Arak University of Medical Sciences, Arak, Iran
بیمارستان امیر کبیر، دانشگاه علوم پزشکی اراک

محمد حسینی | Mohamad Hoseini
Amir Kabir Hospital, Arak University of Medical Sciences, Arak, Iran
بیمارستان امیر کبیر، دانشگاه علوم پزشکی اراک

مجتبی احمدلو | Mojtaba Ahmadlou
Clinical Research Development Unit, Valiasr Hospital, Arak University of Medical Sciences, Arak, Iran
واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان ولیعصر(عج)، دانشگاه علوم پزشکی اراک


نشانی اینترنتی http://jams.arakmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1739-9&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/2736/article-2736-2048796.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده داخلی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی اصیل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات