|
|
، جلد ۱۶، شماره ۱۰، صفحات ۶۱-۶۹
|
|
|
| عنوان فارسی |
تاثیر مشارکت پدر در مراقبت از کودک بستری در بخش مراقبت ویژه کودکان بر تنش و راهبردهای تطابقی پدر |
|
| چکیده فارسی مقاله |
زمینه و هدف: بستری شدن کودک در بخش مراقبت ویژه کودکان(PICU) تجربه ای تنش زا برای والدین است. تنش زیاد در پدر می تواند کاهش سازگاری روانی و مشکلات متعاقب را به دنبال داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر مشارکت پدر در مراقبت از کودک بستری در PICU بر تنش و راهبردهای تطابقی وی انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی است که بر روی 60 پدر دارای کودک بستری در PICU در دو گروه مداخله و کنترل انجام شد. در گروه مداخله مشارکت پدر در مراقبت از کودک طی 5 نوبت در طول 5 روز انجام گردید. میزان تنش و راهبردهای تطابقی پدران گروه مداخله قبل و بعد از دوره مشارکت و گروه کنترل قبل و بعد از یک دوره زمانی 5 روزه، سنجیده شد. یافته ها: میزان تنش پدران در گروه مداخله بعد از مشارکت به طور معنی داری کاهش یافت(001/0 p˂) اما در گروه کنترل بعد از طی دوره زمانی تفاوت معنی داری دیده نشد. همچنین پدران هر دو گروه از راهبردهای تطابقی مشابهی که اغلب هیجان محور بودند، استفاده نمودند. نتیجه گیری: پدران کودکان بستری در PICU تنش زیادی را تجربه می کنند. مشارکت آن ها در مراقبت از کودکانشان در کاهش تنش و رسیدن آن ها به حداکثر سازگاری با بیماری، درمان و مراقبت های کودک بسیار موثر است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
Fathersʼ Participation in the Care of Hospitalized Child in Pediatric Intensive Care Unit on Fathersʼ Stress and Coping Strategies |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background: Hospitalization of a child in pediatric intensive care unit (PICU) is a very stressful experience for parents. High stress in father can product decline in psychological adaptation and associated problems. The present study aimed to determine effect of fathersʼ participation in the care of hospitalized child in PICU on fathersʼ stress and coping strategies. Materials and Methods: This is a clinical trial with 60 fathers with children admitted to the PICU in intervention and control groups. Fathers in intervention group, participated in the care of the child in 5 times, during a 5-days course. Fathersʼ stress and coping strategies were surveyed in intervention group before and after participation course and in control group before and after a 5-days course. Results: Fathersʼ stress in intervention group decreased significantly after participation (p˂0.001) but in control group difference was not significant after time course. Fathers in both groups applied similar coping strategies that majority were emotion focused. Conclusion: Fathers having children in PICU would experience a lot of stress. Their participation in the care of the children would be very effective to decline their stress and reach most adaptation with disease, cure and cares in children. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
سمیه قادری | Somaye Ghaderi
1- Vali-Asr Hospital, Arak University of Medical Sciences, Arak, Iran
بیمارستان ولی عصر(عج)، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
فاطمه علائی کرهرودی | Fatemeh Alaee Karahrudi
2- Department of Pediatric Nursing, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
گروه پرستاری کودکان، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
پارسا یوسفی چایجان | Parsa Yousefi Chaijan
3- Department of Pediatrics, Arak University of Medical Sciences, Arak, Iran
گروه کودکان، دانشگاه علوم پزشکی اراک،اراک، ایران
نویده نصیری اسکوی | Navideh Nasiri Oscui
4- Department of Social Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
گروه پزشکی اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://jams.arakmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1420-1&slc_lang=fa&sid=1 |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/2736/article-2736-2048958.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
پرستاری |
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|