، جلد ۱۶، شماره ۷، صفحات ۱-۱۳

عنوان فارسی اثر شدت تمرین هوازی و تغییر در الگوی رژیم غذایی شبانه روزی بر شاخص‎های اینترلوکین-۱ بتا و مقاومت انسولینی افراد چاق غیرفعال
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: اینترلوکین-1 بتا (&beta1IL-) از جمله سایتوکاین‎هایی است که در ارتباط با چاقی و گسترش مقاومت انسولینی عمل می‎کند. هدف از این تحقیق مقایسه اثر روزه‎داری ماه رمضان (به عنوان یک الگوی رژیمی) و تمرین ورزشی هوازی بر شاخص‎های &beta1IL- و مقاومت انسولینی افراد چاق غیرفعال، بود. مواد و روش‎ها: این مطالعه از نوع تحقیقات نیمه تجربی با طرح اندازه‌های تکراری بود. در این مطالعه 18 مرد چاق 50-40 ساله شهر مشهد با نمایه توده بدنی بیش از 30 کیلوگرم متر مربع انتخاب شدند و به دو گروه روزه‎دار (9 تن) و گروه روزه‎دار و تمرین ورزشی هوازی (9 تن) تقسیم شدند. سپس در حالی‎که گروه روزه‎دار تنها روزه‌داری را به عنوان اثر مداخله‎ای انجام می‎داد، گروه روزه‎دار و تمرین ورزشی هوازی علاوه بر روزه‎داری، تمرین ورزشی هوازی را به صورت 27 جلسه در ماه انجام می‎دادند. جهت بررسی متغیرهای مورد نظر از افراد چهار وهله متفاوت نمونه‎گیری خونی به عمل آمد. یافته‎ها: نتایج تحقیق نشان داد که درصد چربی بدن آزمودنی‎های هر دو گروه به طور معناداری کاهش یافته بود (05/0 >p ). همچنین، میزان مقاومت انسولینی در هر دو گروه کاهش یافته بود که این کاهش در گروه روزه‎دار معنادار بود (05/0 >p ). سطوح &beta1IL- در هر دو گروه طی ماه رمضان کاهش یافته بود که این اثر کاهشی در هر دو گروه معنادار بود(05/0 >p ). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق به نظر می‎رسد کاهش یافتن سطوح &beta1 IL-توسط روزه‎داری و بویژه توسط تمرین ورزشی هوازی عاملی در کاهش مقاومت انسولینی افراد چاق باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مقاومت انسولینی، چاقی، تمرین

عنوان انگلیسی The Effect of Intensity of Aerobic Training and Dietary Pattern Changing on Interleukin-1β and Resistance Insulin Indexes in Non-Active Obese Subjects
چکیده انگلیسی مقاله Background: Interleukin-1&beta (IL-1&beta) as a cytokine act in relationship to development of obesity and Insulin resistance. purpose of the study was compare the effects of Ramadan fasting (as dietary pattern) and aerobic exercise training on IL-1&beta and Insulin resistance in non-active obese subjects. Materials and Methods: This study was semi-experimental research with repeated measures design. In this study, 18 obese male in Mashhad (between 40 to 50 years old and body mass index>30 Kg/m2) randomly was selected and after it was divided into fasting (N=9) and fasting and aerobic exercise training (N=9) groups. While the first group performed the fasting, then other group was performed aerobic exercise training for 27 sessions. They also performed the fasting. Finally, blood samples were taken for four different times. Results: Statistic analysis shown that body fat percent of subjects was significantly decreased in both groups (p< 0.05). Also, amount of insulin resistance was significantly decreased in fasting group (p< 0.05). In addition, amount of IL-1&beta was significantly decreased in both groups(p< 0.05). Conclusion: Research results shown that levels of IL-1&beta decreased by fasting and especially by aerobic exercise training and it may lead to the decrease of insulin resistance in obese subjects.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Insulin resistance, Obesity, Training

نویسندگان مقاله ناهید بیژه | Nahid Bijeh
Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

صادق عباسیان | Sadegh Abbasian
Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران


نشانی اینترنتی http://jams.arakmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2243-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/2736/article-2736-2048982.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی اصیل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات