|
، جلد ۱۴، شماره ۵، صفحات ۷۹-۸۴
|
|
|
عنوان فارسی |
اثر ویتامین D بر روی مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو |
|
چکیده فارسی مقاله |
زمینه و هدف: مطالعات متعددی نشان دادهاند که ویتامین D ممکن است بر ترشح و حساسیت انسولین نقش داشته باشد. این مطالعه اثر ویتامین D بر روی مقاومت به انسولین را بررسی میکند. مواد و روشها: در این مطالعه، 100 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو در سنین 30 تا 70 سال به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شده و تحت انجام آزمایشهای مختلف قرار گرفتند. سپس به مدت چهار هفته با 50000 واحد ویتامین D خوراکی روزانه درمان شدند و مقاومت به انسولین در ابتدا و انتهای درمان مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل یافتهها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 17 و آزمونهای تی زوجی و ویل کاکسون صورت پذیرفت. یافتهها: بیماران شامل 70 زن و 30 مرد بودند. میانگین ویتامینD ، 28 /19±03/43 نانوگرم بر میلیلیتر بود. 24 درصد بیماران (بر اساس 25 هیدروکسی ویتامینD کمتر از 20 نانوگرم بر میلی لیتر) کمبود ویتامین D داشتند. مقادیر میانگین متغیرها در ابتدا و انتهای مطالعه به ترتیب برای قند ناشتا 74/36±48/138و 39±02/131 میلیگرم بر دسی لیتر (05/0=p)، برای انسولین 46/9 ±76/10و 25/8±6/8 میکرو واحد بر میلی لیتر (028/0=p) و همچنین برای HOMA-IR نیز به ترتیب 18/3±57/3 و 28/3±89/2 (008/0=p ) بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ویتامین D موجب بهبودی مشخص در میزان قند خون ناشتا، انسولین و مقاومت به انسولین که با استفاده از HOMA-IR ارزیابی میشود، میگردد و افزودن مکمل ویتامین D اثر مثبت بر تحمل قند در دیابت نوع دو دارد. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
انسولین، دیابت، قند، ویتامین D، HOMA-IR |
|
عنوان انگلیسی |
The evaluation of the effect of vitamin D on insulin resistance in type II diabetic patients |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Background: Different studies have shown that vitamin D may play a functional role in insulin secretion and sensitivity. This study evaluates the effect of vitamin D on insulin resistance. Materials and Methods: This clinical trial was done on 100 patients with type II diabetes mellitus that aged 30-70 years. The patients were randomly selected and different examinations were done on them. They received 50000 units of oral vitamin D daily for four weeks. Insulin resistance was measured before and after the intervention. Data analysis was done by paired t-test and Wilcoxon test using SPSS software version 17. Results: The participants consisted of 70 women and 30 men. Mean vitamin D was 43.03±19.28 ng/ml and 24% of the participants were vitamin D deficient based on the cut-off 25(OH) D < 20 ng/ml. At the beginning and the end of the study, the mean levels for FPG, insulin, HOMA-IR were 138.48±36.74 and 131.02±39 mg/dl (P=0.05), 10.76±9.46 and 8.6±8.25 µIu/ml (P= 0.02), and 3.57±3.18 and 2.89±3.28 (P= 0.008), respectively. Conclusion: The findings of this study showed that vitamin D causes significant improvements in FPG, insulin, and insulin resistance, that was evaluated by HOMA-IR. It was also indicated that adding vitamin D supplements can improve glucose control in type II diabetes mellitus. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
Diabetes, glucose, HOMA-IR, insulin, vitamin D |
|
نویسندگان مقاله |
افسانه طلایی | afsaneh talaei
مهناز محمدی کلیشادی | mahnaz mohamadi kelishadi
زهرا ادگی | zahra adgi
|
|
نشانی اینترنتی |
http://jams.arakmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-68-7&slc_lang=fa&sid=1 |
فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/2736/article-2736-2049210.pdf |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
داخلی |
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|