، جلد ۱۴، شماره ۵، صفحات ۷۹-۸۴

عنوان فارسی اثر ویتامین D بر روی مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: مطالعات متعددی نشان داده‌اند که ویتامین D ممکن است بر ترشح و حساسیت انسولین نقش داشته باشد. این مطالعه اثر ویتامین D بر روی مقاومت به انسولین را بررسی می‌کند. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، 100 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو در سنین 30 تا 70 سال به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شده و تحت انجام آزمایش‌های مختلف قرار گرفتند. سپس به مدت چهار هفته با 50000 واحد ویتامین D خوراکی روزانه درمان شدند و مقاومت به انسولین در ابتدا و انتهای درمان مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل یافته‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 17 و آزمون‌های تی زوجی و ویل کاکسون صورت پذیرفت. یافته‌ها: بیماران شامل 70 زن و 30 مرد بودند. میانگین ویتامینD ، 28 /19±03/43 نانوگرم بر میلی‌لیتر بود. 24 درصد بیماران (بر اساس 25 هیدروکسی ویتامینD کمتر از 20 نانوگرم بر میلی لیتر) کمبود ویتامین D داشتند. مقادیر میانگین متغیرها در ابتدا و انتهای مطالعه به ترتیب برای قند ناشتا 74/36±48/138و 39±02/131 میلی‎گرم بر دسی لیتر (05/0=p)، برای انسولین 46/9 ±76/10و 25/8±6/8 میکرو واحد بر میلی لیتر (028/0=p) و هم‎چنین برای HOMA-IR نیز به ترتیب 18/3±57/3 و 28/3±89/2 (008/0=p ) بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ویتامین D موجب بهبودی مشخص در میزان قند خون ناشتا، انسولین و مقاومت به انسولین که با استفاده از HOMA-IR ارزیابی می‌شود، می‌گردد و افزودن مکمل ویتامین D اثر مثبت بر تحمل قند در دیابت نوع دو دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله انسولین، دیابت، قند، ویتامین D، HOMA-IR

عنوان انگلیسی The evaluation of the effect of vitamin D on insulin resistance in type II diabetic patients
چکیده انگلیسی مقاله Background: Different studies have shown that vitamin D may play a functional role in insulin secretion and sensitivity. This study evaluates the effect of vitamin D on insulin resistance. Materials and Methods: This clinical trial was done on 100 patients with type II diabetes mellitus that aged 30-70 years. The patients were randomly selected and different examinations were done on them. They received 50000 units of oral vitamin D daily for four weeks. Insulin resistance was measured before and after the intervention. Data analysis was done by paired t-test and Wilcoxon test using SPSS software version 17. Results: The participants consisted of 70 women and 30 men. Mean vitamin D was 43.03±19.28 ng/ml and 24% of the participants were vitamin D deficient based on the cut-off 25(OH) D < 20 ng/ml. At the beginning and the end of the study, the mean levels for FPG, insulin, HOMA-IR were 138.48±36.74 and 131.02±39 mg/dl (P=0.05), 10.76±9.46 and 8.6±8.25 µIu/ml (P= 0.02), and 3.57±3.18 and 2.89±3.28 (P= 0.008), respectively. Conclusion: The findings of this study showed that vitamin D causes significant improvements in FPG, insulin, and insulin resistance, that was evaluated by HOMA-IR. It was also indicated that adding vitamin D supplements can improve glucose control in type II diabetes mellitus.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Diabetes, glucose, HOMA-IR, insulin, vitamin D

نویسندگان مقاله افسانه طلایی | afsaneh talaei


مهناز محمدی کلیشادی | mahnaz mohamadi kelishadi


زهرا ادگی | zahra adgi



نشانی اینترنتی http://jams.arakmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-68-7&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/2736/article-2736-2049210.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده داخلی
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات