، جلد ۶، شماره ۱، صفحات ۱۳۸۴-۱۳۹۴

عنوان فارسی مقایسه دو روش آوای دعا و ذکر بر امید به زندگی بیماران بستری در بخش سی سیو بیمارستان‌های تامین اجتماعی استان گلستان سال۱۳۹۳
چکیده فارسی مقاله مقدمه و هدف: امید به عنوان یک عامل پیچیده چند بعدی و بالقوه قدرتمند در بهبود و سازگاری محسوب ‌می‌شود که از نظر فیزیولوژی و عاطفی به بیمار کمک ‌می‌کند تا بتوانند بحران‌های بیماری را تحمل نمایند. دعا و ذکر به عنوان دو روش جداگانه در مراقبت‌های معنوی محسوب می‌شوند. این مطالعه با هدف مقایسه دو روش آوای دعا با ذکر بر اضطراب مرگ بیماران بستری در بخش سی سیو انجام گرفت. روش کار: این مطالعه تجربی در سه گروه آوای دعا (30 نفر)، ذکر (30 نفر) و گروه کنترل (30 نفر) انجام شد. در دو گروه آوای دعا و ذکر مداخله انجام شد. سپس هر سه گروه با هم مقایسه شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد امید به زندگی اشنایدر بود که نتایج اماری توسط آزمون انالیزواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج: آزمون آماری بین سه گروه بیشترین اختلاف معنی‌داری را نشان داد که کمترین میزان اضطراب مرگ در گروه ذکر مشاهده شد(05/0>P). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد استفاده از تجارب معنوی در کنار روش‌های درمانی دیگر اثرات خوبی را در پی خواهد داشت. می‌توان به عنوان یک درمان کمکی در کنار درمان‌های دیگر استفاده نمود و با توجه به دستورالعمل‌های مراقبت‌های تسکینی در درمان‌های مذهبی، مراقبت‌های معنوی را به عنوان یک راهنما قائل شد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله دعا، ذکر، امید به زندگی

عنوان انگلیسی Compare two methods of pray and mentioning on life expectancy i patients hospitilization in CCU Ward Social Security Golestan Hospitals in 1393
چکیده انگلیسی مقاله Introduction & Aim: Hope is a complex, multi-dimensional and powerful potential for improvement and consistency helps the patient's physiological and emotional condition to withstand crisis Prayer and mentioning as two separate methods of spiritual care. This study was designed to com pare two methods of of prayer and mentioning on life epectancy in patients hospitilization in CCU Ward Social Security Golestan Hospitals in 1393. Method: experimental study was performed on prayer groups (n=30), mentioning (n=30) and control group (n=30). Intervention was performed in Prayer and mentioning group, Then each three group were compared. The questionnaire was Synder Life Expectancy Scale. results were analyzed statistically by SPSS16. Results: Statistical analysis showed a significant difference between three groups, the most great life expectancy was found in the mentioning group (P< 0.05). Conclusion: It seems that the spiritual experience along with other therapies will have a good effect. Can be used as an adjunct therapy along with other treatments and palliative care, according to the guidelines in the treatment of religious and spiritual care to be defined as a guide.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Pray, Mentioning, Life expectancy.

نویسندگان مقاله حمید حجتی | Hmid Hojjati
1. Department of Nursing, Aliabad Katul Branch, Islamic Azad University, Aliabad Katul
گروه پرستاری، واحد علی‌آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی‌آباد کتول

نفیسه حکمتی پور |
دانشگاه ازاد اسلامی


نشانی اینترنتی http://cmja.arakmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-437-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/2741/article-2741-2050278.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات